Johano la 1-a de Antioĥio (antikve-greke Πᾰτρῐᾰ́ρχης Ᾰ̓ντῐοχείᾱς Ἰωάννης Αʹ, Iōánnēs) estis Patriarko de Antioĥio de 429 ĝis 441/442. Antikva studento de Nestorio, li forte oponiĝis al Cirilo de Aleksandrio la pleja kontraŭanto de nestorianismo. Lia malfrua alveno al la Koncilio de Efezo permesis al Cirilo kondamnigi Nestorion. Sed Johano samtempe kondamnigis Cirilon en kontraŭ-koncilio. La disputo estis regulita en 433 per la simbolo de unuiĝo, sed la malstreĉaĵoj rekte kondukis al la Dua koncilio de Efezo.
