La Jamajka buteo (Buteo jamaicensis laŭ la scienca nomo) aŭ pli populare ruĝvosta buteo (Buteo jamaicensis) estas mezgranda al granda rabobirdo de la familio de Akcipitredoj, kiu estas unu el tri specioj populare konataj en Usono kiel "chickenhawk", nome kokagloj, kvankam ĝi rare predas standardgrandajn kokojn.[1] Ĝi reproduktiĝas tra plej de Nordameriko, el okcidenta Alasko kaj norda Kanado ĝis tiom suden kiom ĝis Panamo kaj Karibio, kaj estas unu el la plej komunaj buteoj de Nordameriko. La Ruĝvostaj buteoj povas alkutimiĝi al ĉiuj klimataj biomoj ene de sia teritorio. Estas 14 agnoskataj subspecioj, kiuj varias laŭ aspektoj kaj teritorioj. Ĝi estas unu el la plej grandaj membroj de la genro Buteo en Nordameriko, tipe peza el 690 al 1600 g kaj 45–65 cm longa kun enverguro de 110 al 145 cm. La Ruĝvostaj buteoj estas kazo de seksa dimorfismo laŭgrande, ĉar inoj averaĝas ĉirkaŭ 25 % pli fortikaj ol maskloj.
La Harlana buteo (B. j. harlani), ofte konsiderata separata specio, estas traktata sube en la apartaĵo pri Taksonomio.
Ĉar ili estas tiom komunaj kaj facile trejneblaj kiel kapablaj ĉasistoj, la majoritato de buteoj kaptataj por falkado en Usono estas Jamajkaj buteoj. Falkadistoj rajtas kapti nur migrantajn buteojn (kiuj jam estis forlasinta la neston, vivas propran vivon, sed estas malpli de unujaraĝaj) por ne malbonigi la reproduktan populacion. Plenkreskuloj, kiuj povus esti reproduktantaj aŭ idozorgantaj, ne povas esti prenataj por falkadaj celoj kaj estas kontraŭleĝa fari tion. Pasintaj ruĝvostaj buteoj kongrue estas preferataj de falkadistoj ĉar tiuj junuloj ankoraŭ ne disvolvigis plenkreskulan kutimaron, kaj povas esti trejnitaj esence pli efike.
La Jamajka buteo ankaŭ gravas por la kulturo de indianoj. Ties plumoj estas konsiderataj sakraj fare de kelkaj triboj, kaj estas uzataj en religiaj ceremonioj.
Aspekto
Ruĝvostaj plumoj kreskante inter nematurulaj brunaj vostoplumoj
Masklo de Jamajka buteo povas pezi el 690 al 1300 g kaj estas 45–56 cm longa, la ino povas pezi el 900 al 2000 g kaj esti 48 al 65 cm longa; enverguro estas ĉirkaŭ 114 al 133 cm. Kiel ĉe multaj rabobirdoj la Jamajka buteo estas kazo de seksa dimorfismo laŭgrande, ĉar inoj estas ĝis 25 % pli grandaj ol maskloj.[2]
La plumaro de la Jamajka buteo povas esti varia, depende el la subspecio kaj el la regiono. Tiuj kolorvarioj estas morfoj, kaj ne rilatas al plumoŝanĝado. La okcidenta nordamerika populacio, B. j. calurus, estas la plej varia subspecio kaj havas tri kolormorfojn: hela, malhela kaj intermeza aŭ ruĝeca. La malhela kaj intermezaj morfoj konsistigas 10–20% el la populacio.[3]
Kvankam markoj kaj nuancoj varias, la baza aspekto de la Jamajka buteo estas konsista. La suba ventro estas pli hela ol la dorso kaj malhelbruna bendo trapasas la ventron, formata per vertikalaj strioj en la plumarbildo, kaj ekzistas en plej kolorvarioj. La ruĝeca vosto, kio havigas unu el la du plej uzatajn komunajn nomojn, estas uniforme brikoruĝa supre kaj rozkoloreca sube.[4] La beko estas mallonga kaj malhela, kun la hoka formo karaktera de rabobirdoj. Ili havas mallongajn larĝajn vostojn kaj dikajn fortikajn flugilojn.[4] La vaksaĵoj, kruroj, kaj piedoj de la Ruĝvostaj buteoj estas flavaj.[2]
Nematuruloj povas esti facile idengitaj de proksime pro siaj flavecaj irisoj. Ĉar tiuj birdoj atingas plenan maturecon post ĉirkaŭ 3–4 jaroj, la irisoj malrapide malheliĝas al ruĝecbruna nuanco. Kaj ĉe la hela kaj ĉe la malhela morfoj, la vosto de la nematurulo de Jamajka buteo havas bildon kun nombraj malhelaj strioj.[4]
Taksonomio
Dumfluge montrante la ruĝan voston.
La Jamajka buteo estas membro de la genroButeo, grupo de mezgrandaj rabobirdoj kun fortikaj korpoj kaj larĝaj flugiloj. Membroj de tiu genro estas konataj kiel buteoj en Eŭropo, sed kiel akcipitroj en Nordameriko.[5]
Estas almenaŭ 14 agnoskataj subspecioj de Buteo jamaicensis, kiuj varias laŭ teritorioj kaj koloroj:
B. j. borealis reproduktiĝas el sudorienta Kanado kaj Maine suden tra orienta Teksaso kaj orienten al norda Florido. Ĝi vintras el suda Ontario orienten al suda Maine kaj suden al la marbordo ĉe la Meksika Golfo kaj Florido.[6]
B. j. calurus reproduktiĝas el centra interna Alasko, tra okcidenta Kanado suden al Baja California. Ĝi vintras el sudokcidenta Brita Kolumbio sudokcidenten al Gvatemalo kaj norda Nikaragvo.[6] Pli palaj individuoj de norda Meksikio povus ne havi la malhelajn flugilmarkojn.[7]
B. j. costaricensis estas subspecio de loĝantaj birdoj el Nikaragvo al Panamo. Tiu subspecio estas malhelbruna supre kun cinamaj flankoj kaj flugilbordoj, kaj kelkaj birdoj havas ruĝecajn subajn partojn. La brusto estas multe malpli strieca ol ĉe la nordaj migrantoj (B. j. calurus) al Centrameriko.
B. j. fuertesi reproduktiĝas el norda Chihuahua al suda Teksaso. Ĝi vintras en Arizono, Nov-Meksiko, kaj suda Luiziano.[6] La ventro estas senstria aŭ nur malmulte strieca, kaj la vosto estas pala.
B. j. harlani, Harlana buteo, estas klare diferenca el ĉiuj aliaj Ruĝvostaj buteoj. Ĉe ambaŭ kolormorfoj, la plumaro estas nigreca kaj blanka, kaj ne havas la “varmajn” nuancojn (escepte la voston). La vosto povas esti ruĝeca, malhela, blankeca aŭ griza kaj povas esti laŭlonge strieca aŭ makuleteca. Pli mallongaj unuarangaj finas en flugilpintoj kiuj ne atingas la vostopinton en ripozaj birdoj. Ĝi reproduktiĝas en Alasko al nordokcidenta Kanado kaj vintras el Nebrasko kaj Kansaso al Teksaso kaj norda Luiziano.[6] Tiu populacio povus esti separata specio.
B. j. kemsiesi estas malhela subspecio de loĝantaj birdoj en Chiapas al Nikaragvo. La malhelaj flugilmarkoj povus esti nedistingaj ĉe pli palaj birdoj.[7]
B. j. kriderii estas pli palaj ol aliaj Ruĝvostaj buteoj, ĉefe en kapo; la vosto povas esti rozkoloreca aŭ blanka. En la reprodukta sezono, ĝi loĝas el suda Alberto, suda Saskaĉevano, suda Manitobo, kaj pleja okcidenta Ontario suden al sudcentra Montano, Vajomingo, okcidenta Nebrasko, kaj okcidenta Minesoto. Vintre ili loĝas el Suda Dakoto kaj suda Minesoto suden al Arizono, Nov-Meksiko, Teksaso kaj Luiziano.[6]
Ties preferata habitato estas miksita arbaro kaj kamparo, kun altaj arbetoj aŭ arboj, kiuj povas esti uzataj kiel ripozejoj (gvatejoj). Ĝi okupas ampleksan gamon de habitatoj kaj altitudoj, inklude dezertojn, herbejojn, marbordajn regionojn, montarojn, deklivarojn de montaj arbaroj de koniferoj kaj deciduaj, tropikajn pluvarbarojn, terkultivejojn kaj ĉeurbajn areojn.[8] Ĝi estas la dua plej adaptema post la Migra falko al uzado de diversaj habitatoj en Nordameriko.[9] Ĝi loĝas tra la Nordamerika kontinento, escepte ĉe areoj nearbaraj en alta Arkto.[3]
La Jamajka buteo estas disvastigata en Nordameriko,[9] parte pro historiaj setlomodeloj, el kiuj ĝi profitis. Arbarklarigado en Nordoriento kreis ĉasareojn, dum la konservado de arbareroj lasis nestolokojn. La plantado de arboj en okcidento permesis la Jamajkan buteon etendi siajn teritoriojn per kreado de nestolokoj kie iam estis neniu. La konstruado de senarbaj aŭtoŝoseoj kaj laŭlonge de ili instalado de fostoj havigis perfektan habitaton por ripozĉasado. La Jamajka buteo povas troviĝi ankaŭ ĉe urboj.[10]
Kutimaro
Flugo
Dumfluge tiu rabobirdo ŝvebas havante siajn flugilojn laŭ ioma duedra angulo, flugilfrapante tiom malmulte kiom eblas por ne elspezi energion. Aktiva flugado estas malrapida kaj certa, kun neprofunda flugilfrapado. Dum vento, ĝi foje ŝvebas per flugilfrapado kaj restas senmove supergrunde.[3] Dum ŝvebado aŭ flugilfrapado, ĝi tipe veturas je 64 km/h, sed dum falflugo ĝi povas superi 190 km/h.[11]
Voĉo
La krio de la Jamajka buteo estas 2 aŭ 3-sekunda raŭka, raspa krio, priskribata kiel krii-ii-ar,[10] kiu ekas altatone kaj descendas.[11] Tiu krio estis ofte priskribata kiel sono simila al tiu de vapora fajfo.[2] La Jamajka buteo ofte voĉas dum ĉasado aŭ ŝvebado, sed pli laŭte kaze de ĝenado aŭ kolero, responde al predanto aŭ al entrudo de rivala buteo ene de sia teritorio.[10] Deproksime ĝi faras raŭkan "gah-rank".[12] Junuloj povas krii ĝemajn klee-uk por peti manĝon kiam la gepatroj elnestiĝas.[13] La fiera akralaŭta krio de la Jamajka buteo estas ofte uzata kiel ĝenra rabobida sono en televida aŭ kina produktado, eĉ se la aperanta birdo tute ne estas Jamajka buteo.
La Jamajka buteo ĉasas ĉefe el elstara ripozejo, flugofalante suben el gvatejo por kapti la predon, kaptas birdojn dumfluge, aŭ persekutas predon surgrunde per malalta flugo.
Junulo manĝas sciuron
La Granda kornostrigo okupas similan ekologian niĉon noktule, kaj kaptas similajn predojn. Povas okazi konkurenco inter la Jamajka buteo kaj la Granda kornostrigo dum krepusko, kvankam la diferencaj reprodukta sezono kaj aktiveca tempo kutime rezultas en manko de rekta konkurenco.[16] Kvankam la predo de la Jamajka buteo estas averaĝe pli granda (parte pro malabundo de tagaj sciuroj en la kornostriga dieto),[15] la Granda kornostrigo estas foje predanto de la Jamajkaj buteoj kaj ties nestoj.[14] Aliaj konkurencantoj estas aliaj grandaj membroj de la gerno Buteo kiaj la Svainsona buteo kaj la Vilkrura buteo same kiel la Akcipitro, ĉar predoj kaj manĝoteknikoj de tiuj specioj foje koincidas.[17][18]
Oni observis tiujn buteojn sekvante taksideojn por kapti predojn forfuĝintajn kaj ambaŭ estas konsiderataj eventualaj konkurencantoj.[19] Konkurenco ĉe kadavraĵoj povas okazi kun la Larĝbeka korvo kiam kelkaj korvoj kunlaboras por forpeli buteon.[20] Pli grandaj rabobirdoj, kiaj agloj aŭ la Reĝa buteo, povas rabi la buteajn predojn.[2]
Reproduktado
Masklo plonĝante ĉe ino dum pariĝado
La Jamajka buteo atingas staton de seksa matureco post du jaroj. Ĝi estas monogama, kaj pariĝas kun la sama individuo por multaj jaroj. Ĝenerale la Jamajka buteo prenos novan partneron nur kiam la origina partnero mortas.[21] La sama nestoteritorio povas esti defendata de la paro dum jaroj. Dum pariĝado masklo kaj ino flugas laŭ ampleksaj cirkloj kaj akre krias. La masklo plenumas aerajn ceremonian memmontrojn, subitajn plonĝojn, kaj reajn ascendojn. Post kelkaj ripetoj de tiu flugoceremonio, li foje tuŝas ŝin per kalkanumoj. Tio povas daŭri 10 minutojn aŭ plie. Kopulacio ofte sekvas pariĝan flugojn, kvankam foje kopulacio ofte okazas sen ceremoniaj flugoj.
Por kopulacio, la ino, ripoze, kliniĝas antaŭen, permesante la masklon surhalti per siaj piedoj sur ŝia horizontala dorso. La ino deflankiĝas sian voston, dum la masklo kunigas la kloakojn. Kopulacio daŭras 5 al 10 sekundoj kaj dum la antaŭnestado fine de vintro aŭ komence de printempo tio povas okazi nombrajn fojojn ĉiutage.[22]
En la sama periodo, la paro konstruas neston el bastoneteroj sur granda arbo 4 al 21 m supergrunde aŭ en klifokornico 35 m aŭ eĉ pli alte supergrunde, aŭ povas nestumi ankaŭ sur homfaraj strukturoj. La nesto estas ĝenerale 71 al 97 cm de diametro kaj povas esti ĝis 90 cm alta. La nesto estas konstruata el bastoneteroj kaj kovrata el arboŝeleroj, pinpingloj, spadikoj, ŝeloj, tigetoj, amentoj de tremolo aŭ alia kovra plantomaterialo.
La Granda kornostrigo konkurencas kun la Jamajka buteo por nestolokoj. Ambaŭ specioj mortigas la junulojn kaj detruas la ovojn de la alia, sed ĝenerale, ambaŭ specioj nestumas en apudaj aŭ koincidaj teritorioj sen konfliktoj. La Granda kornostrigo malkapablas konstrui nestojn kaj tipe elprenas jam ekzistantajn nestojn de Jamajka buteo. La Granda kornostrigo komencas la kutimaron de la reprodukta sezono multe pli frue ol la Jamajka buteo, ofte tiom frue kiom ĝis decembre. La Jamajka buteo estas adaptata al konstruo de novaj nestoj kiam pasintjara nesto estis prenita de kornostrigo aŭ iele perdita. Novaj nestoj estas tipe je 1 km aŭ malpli el la antaŭa nesto. Ofte nova nesto estas nur je kelkcentoj metroj aŭ malpli el pasintjara nesto. Ĉar ĝi estas granda predanto, plej predado farata al tiuj buteoj okazas al ovoj kaj idoj, kiuj estas prenataj de kornostrigoj, korvedoj kaj lavursoj.[23]
Patro en nesto kun buteidoj.
La ino demetas 1 al 3 ovojn marte al aprilo, depende el latitudo. Ovarkvanto dependas preskaŭ nur el disponeblo de predoj por plenkreskuloj. La ovoj estas demetataj proksimume ĉiun tagon. La ovoj estas kutime ĉirkaŭ 60 x 47 mm. Ili estos kovataj ĉefe fare de la ino, kaj la masklo anstataŭas ŝin kiam la ino foriras ĉasi aŭ nur por etendi siajn flugilojn. La masklo alportas plej manĝon por la ino dum ŝi kovantas. Post 28 al 35 tagoj, okazas eloviĝo dum ĉirkaŭ 2 al 4 tagoj; la idoj estas malfrumaturaj je eloviĝo. La ino plukovas ilin dum la masklo havigas plej manĝon al la ino kaj al la idoj, kies manĝon la ino disŝiras en malgrandaj eroj. Post 42 al 46 tagoj komencas elnestiĝo de la buteidoj per mallongaj flugoj. Tio daŭras ĝis 10 semajnoj, dum kiuj la buteidoj lernas flugi kaj ĉasi.[2]
Rilato al homoj
La libro Red-Tails in Love: A Wildlife Drama in Central Park (Enamiĝintaj Ruĝvostaj buteoj: Natura Dramo en Centra Parko) de Marie Winn faris Pale Male, Ruĝvosta buteo de Novjorko, la plej fama urba Ruĝvosta buteo.[24]
Uzado en falkado
Juna ino
La Jamajka buteo estas populara birdo en falkado, ĉefe en Usono kie la sporto de falkado estas strikte regulata je federaj kaj subŝtataj niveloj. Estas malpli da 5,000 falkadistoj en Usono, kiuj ne malbonigas la populacion de Ruĝvosta buteo, ĉirkaŭkalkulata je unu miliono en Usono.[25]
Por ĉasado falkadisto uzante Ruĝvostan buteon plej komune liberigas ĝin kaj permesas ĝin ekripozi sur gvatejo en arbo aŭ alia alta elstaraĵo. La falkadisto, foje kun helpo de hundo, klopodas ĉasteknikon per serĉo de predo surgrunde. Bone trejnita Ruĝvosta buteo sekvos la falkadiston kaj ties hundon, konstatinte ke ties aktivaĵoj produktas oportunojn kapti predon. Post kiam la rabobirdo kaptas ĉasaĵon, ĝi ne alportas ĝin al la falkadisto. Anstataŭ la falkadisto devas lokigi la birdon kaj ties kaptitan predon, zorge alproksimiĝi kaj ŝanĝi al la buteo la kaptaĵon kontraŭ peco de viando.[26] Surprize tiuj buteoj ne elsendas siajn klasikan krialvokon tre multe post kiam ili estis kaptitaj.
Matura ino
Plumoj kaj indiĝenoj
La plumoj kaj aliaj partoj de la Ruĝvosta buteo estas konsiderataj sakraj fare de multaj amerikaj indiĝenoj kaj kiel ĉe la plumoj de la Blankkapa maraglo kaj de la Reĝa aglo, estas foje uzataj en religiaj aŭ kulturaj ceremonioj kaj por ornami la ceremoniajn vestarojn de la usonaj indiĝenoj; tiuj partoj, ĉefe ties distingaj vostoplumoj, estas populara afero en la indiĝena usona komunumo.[27]
Kiel ĉe la aliaj du specioj, ankaŭ la plumoj kaj partoj de la Ruĝvosta buteo estas regulataj de la aglopluma leĝo,[28] kiu regas pri posedo de plumoj kaj partoj de migrantaj birdoj.[29]
Bildaro
Referencoj
↑Red-tailed Hawk. All About Birds. Cornell University. Alirita 16an de majo 2011 .
↑Patrick K. Devers, Kiana Koenen & Paul R. Krausman (2004). “Interspecific interactions between badgers and red-tailed hawks in the Sonoran Desert, southwestern Arizona”, The Southwestern Naturalist49 (1), p. 109–111. doi:[[doi:10.1894%2F0038-4909%282004%29049%3C0109%3AIIBBAR%3E2.0.CO%3B2|10.1894/0038-4909(2004)049<0109:IIBBAR>2.0.CO;2]].
↑ (2001) “Competition between American crows and red-tailed hawks for a carcass: flock advantage”, Transactions of the Kansas Academy of Science104 (1&2), p. 28–30. doi:[[doi:10.1660%2F0022-8443%282001%29104%5B0028%3ACBACAR%5D2.0.CO%3B2|10.1660/0022-8443(2001)104[0028:CBACAR]2.0.CO;2]].
↑Terres, John K.. (1980) The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds. New York: Knopf, p. 1109. ISBN 0394466519.
↑McGranaghan, Liam J.. (2001) The Red-Tailed Hawk: A Complete Guide to Training and Hunting North America's Most Versatile Game Hawk.. Western Sporting Publications, p. 181. ISBN 0-9709571-0-6.
Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada Februari 2023. BibDesk adalah pak perangkat lunak manajemen referensi sumber terbuka untuk Mac OS X, yang digunakan untuk mengatur bibliografi dan referensi saat menulis esai dan artikel. Perangkat ini pertama diluncurkan tahun 2002, BibDesk masih di bawah pengemban...
State highway in Worcester County, Massachusetts, US Route 68Route 68 highlighted in redRoute informationMaintained by MassDOTLength36.14 mi[1] (58.16 km)Major junctionsSouth end Route 122A in HoldenMajor intersections Route 56 in Rutland Route 62 in Hubbardston Route 2 in Gardner US 202 in Templeton North end Route 32 in Royalston LocationCountryUnited StatesStateMassachusettsCountiesWorcester Highway system Massachusetts State H...
Nederlandse Omroep StichtingNama sebelumnyaNRU, NTS (penggabungan)JenisPenyiaran layanan publik, Jaringan beritaNegaraBelandaKantor pusatHilversum, BelandaPemilikPemerintah BelandaSitus webnos.nl Nederlandse Omroep Stichting (pelafalan dalam bahasa Belanda: [ˈneːdərˌlɑntsə ˈɔmrup ˌstɪxtɪŋ]; singkatan NOS [ˌɛnoːˈɛs]), Indonesia: Yayasan Penyiaran Belanda, adalah salah satu organisasi penyiaran yang masuk sistem Penyiaran Publik Belanda. Organisasi tersebut...
Perdana Menteri Republik SingapuraBendera SingapuraPetahanaLee Hsien Loong, MPsejak 12 Agustus 2004GelarThe HonourableKediamanSri TemasekDitunjuk olehPresiden Republik SingapuraMasa jabatan≤ 5 tahun, dapat diperbarui.Parlemen Singapura harus dibubarkan setiap ≤ 5 tahun oleh Perdana Menteri. Pemimpin partai mayoritas di parlemen akan menjadi Perdana Menteri.Pejabat perdanaLee Kuan YewDibentuk3 Juni 1959GajiS$2,2 juta per tahunSitus webwww.pmo.gov.sg Perdana Menteri Republik Singapura ...
Questa voce o sezione sull'argomento informatica non cita le fonti necessarie o quelle presenti sono insufficienti. Puoi migliorare questa voce aggiungendo citazioni da fonti attendibili secondo le linee guida sull'uso delle fonti. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. Interno di un centro di elaborazione dati con armadi e relativi rack. Un centro elaborazione dati (CED) o in inglese data center è una funzione all'interno di un'organizzazione (impresa, ente pubblico, associ...
Mozambican Nonprofit organisation Fundação Fernando Leite Couto, at Avenida Kim Il Sung 961 in Maputo's Sommerschield neighbourhood Fundação Fernando Leite Couto, Portuguese for Foundation Fernando Leite Couto, is a foundation and cultural centre in Mozambique's capital Maputo. It was founded in 2015 and is named after the Portuguese-Mozambican writer Fernando Leite Counto. The foundation has its seat in a building developed by Pancho Guedes at Avenida Kim Il Sung 961 in the Sommerschield...
Andrew Nabbout Andrew Nabbout memainkan pertandingan persahabatan pramusim untuk Melbourne Victory pada 2014Informasi pribadiNama lengkap Andrew NabboutTanggal lahir 17 Desember 1992 (umur 31)Tempat lahir Melbourne, AustraliaTinggi 178 cm (5 ft 10 in)Posisi bermain PenyerangInformasi klubKlub saat ini Urawa Red DiamondsNomor 19Karier senior*Tahun Tim Tampil (Gol)2018 – Urawa Red Diamonds 6 (0)Tim nasional2018 – Australia 6 (1) * Penampilan dan gol di klub senior hanya...
Kup na Makedonija 2011-2012Kup na Makedonija 2011-2012Куп на Македонија Competizione Kup na Makedonija Sport Calcio Edizione 20ª Date dal 17 agosto 2011al 2 maggio 2012 Luogo Macedonia del Nord Risultati Vincitore Renova(1º titolo) Secondo Rabotnički Cronologia della competizione 2010-2011 2012-2013 Manuale La Coppa di Macedonia 2011-2012 (in macedone Куп на Македонија, Kup na Makedonija) è stata la ventesima edizione del torneo. La...
Novel by Philip K. Dick Confessions of a Crap Artist Cover of first edition (paperback)AuthorPhilip K. DickCountryUnited StatesLanguageEnglishGenreNovelPublisherEntwhistle BooksPublication date1975Media typePrint (Hardcover & Paperback)Pages171 ppISBN0-9601428-2-7 (1978 Entwhistle paperback reissue)OCLC4111677Dewey Decimal813/.5/4LC ClassPZ4.D547 Co 1978 PS3554.I3 Confessions of a Crap Artist is a 1975 novel by Philip K. Dick, originally written in 1959. Dick wrote about a dozen...
Alexandre CoutancheAlexandre Coutanche, (Bailli 1935-1962)FonctionMembre de la Chambre des lords11 juillet 1961 - 18 décembre 1973BiographieNaissance 9 mai 1892Saint-SauveurDécès 18 décembre 1973 (à 81 ans)Saint-BréladeNationalité britanniqueFormation Victoria CollegeActivités Juge, homme politiqueConjoint Ruth Sophia Joan Gore (d) (à partir de 1924)Enfant John Alexander Gore Coutanche (d)Autres informationsConflit Première Guerre mondialeDistinctions Chevalier de l'ordre de la...
علاقات أوكرانيا الدبلوماسية حول العالم هذه قائمة بالبعثات الدبلوماسية الأوكرانية، هذه القائمة لا تشمل القنصليات الفخرية. أفريقيا السفارة الأوكرانية في بيروت السفارة الأوكرانية في برلين القنصلية العامة الأوكرانية في فرانكفورت السفارة الأوكرانية في برن السفارة الأوكرا�...
تريفوه تشالوباه (بالإنجليزية: Trevoh Chalobah) معلومات شخصية الميلاد 5 يوليو 1999 (العمر 24 سنة)[1]فريتاون الطول 6 قدم 3 بوصة (1.90 م)[2][2] مركز اللعب قلب الدفاع الجنسية المملكة المتحدة أخوة وأخوات ناثانيل شالوبه معلومات النادي النادي الحالي تشيلس...
Waterfall in Silver Falls State ParkLower North FallsLower North Falls in the FallLocationSilver Falls State ParkCoordinates44°53′29″N 122°38′47″W / 44.89139°N 122.64639°W / 44.89139; -122.64639TypePlungeElevation1,058 ft (322 m)Total height30 ft (9.1 m)[1]Averageflow rate100 cu ft/s (2.8 m3/s) Lower North Falls, is a waterfall located in the Silver Falls State Park at the east end of the city of Salem, in Marion C...
Orang Yahudi Agama Yahudi Agama Tuhan Allah dalam Yudaisme Dasar Iman Yahudi Kaballah Hari raya Doa Halakha Mitzvot (Daftar: 613) Rabi Sinagoge Pembacaan gulungan Taurat Minhag/Kebiasaan Tzedakah Teks Tanakh: Taurat Nevi'im Ketuvim Literatur Rabinik Talmud Mishnah Gemara Etnis Ashkenazi Sefardim Mizrahi Beta Israel Penduduk (Daftar) Israel AS Rusia/Uni Soviet SpanyolKanada Jerman Prancis Britania Raya Amerika Latin Polandia Dunia Arab Malaysia Yaman Yahudi terkenal menurut negara Daftar Komu...
Чарльзангл. Charles River Река в Бостоне ночью Характеристика Длина 129 км Водоток Исток (Т) (B) Эхо • Координаты 42°11′34″ с. ш. 71°30′43″ з. д.HGЯO Устье (Т) (B) Бостонская бухта • Высота 0 м • Координаты 42°22′14″ с. ш. 71°03′13″ �...
Cet article est une ébauche concernant une localité brésilienne. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Guaratinguetá Surnom : “Atenas do Vale do Paraíba “Devise : Paulistarum Arx Héraldique Drapeau Vue de Guaratinguetá. Administration Pays Brésil Région Sud-Est État São Paulo Langue(s) portugais Maire Antônio Gilberto Filippo Fernandes Junior (DEM) Fuseau horaireHeure d'...
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Life insurance trust – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (November 2007) (Learn how and when to remove this message) Wills, trustsand estates Part of the common law series Wills Legal history of wills Joint wills and mutual wills Will contract Codicil...
Reino de Judáמַמְלֶכֶת יְהוּדָהMamlejet Yahû'dâh Estado de la antigüedad siglo IX a. C.-586 a. C. Reino de Judá (en amarillo) hacia el 830 a. C. comprende la región de Judea.Coordenadas 31°31′57″N 35°05′59″E / 31.532569, 35.099825Capital JerusalénEntidad Estado de la antigüedadIdioma oficial HebreoReligión Yahvismo (principal)Politeísmo cananeo Orígenes del judaísmoPeríodo histórico Edad de Hierro • ...
