Tiu ĉi artikolo temas pri la kristana sanktulo Izidoro mortinta en Madrido. Pri la du aliaj sanktuloj de nomo Izidoro vidu la artikolojn Isidoro de Ĥio kaj Izidoro de Sevilo.

Sankta
Izidoro de Madrido
Persona informo
Isidro Labrador
Naskiĝo	30-an de novembro 1078 (1078-11-30) en Madrido
Morto	15-an de majo 1130 (1130-05-15) (51-jaraĝa) en Madrido
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Reĝlando Kastilio vd
Familio
Edz(in)o	Maria Torribia (en) vd
Infanoj	San Illán (en) vd
Profesio
Okupo	terkultivisto vd
Sanktulo
Kanonizo	12-a de marto de 1622 de Gregorio la 15-a
Festotago	15-a de majo
Patroneco	hispanaj terkulturistoj (kamparanoj); urbo Madrido
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Sankta Izidoro Terkultivisto aŭ Sankta Izidoro de Madrido - hispane San Isidro Labrador estas hispana sanktulo de la katolikismo, kiu vivis de 1080 ĝis 1172 en Madrido. Ties festo celebriĝas la 15-an de majo.

Li estis beatigita de Paŭlo la 5-a la 14-an de junio de 1619 kaj kanonigita la 12-an de marto de 1622 fare de la papo Gregorio la 15-a, samtempe kun Sankta Filipo Neri kaj aliaj hispanaj sanktuloj Sankta Terezo de Avila, Sankta Ignaco Lojola kaj Sankta Francisco Xavier, kio ne estis publikigita ĝis 1724 de Benedikto la 13-a. Li estis deklarata patrono de la hispanaj terkulturistoj (kamparanoj) fare de Johano la 23-a en 1960.^[1]

La plej fama miraklo laŭ legendoj estas ke li ricevis helpon de anĝeloj kiuj plugis anstataŭ li, dum li preĝis, por ke la dunginto ne koleru. Laŭ alia versio, la sanktulo haltis ĉe ĉiu ermitejo por preĝi kaj poste la anĝeloj helpis ties plugadon por ke li iru pli rapide kaj regajnu la perditan tempon. Li estas la patrono ankaŭ de Madrido, kie celebriĝas popularega festo. Dume ankaŭ en terkulturaj regionoj hispanaj estas kamparanaj festoj pri li ĉefe ĉe ermitejoj.