Glück studis scenejfaradon kaj reĝisoradon ĉe la Max-Reinhardt-seminario de Vieno antaŭ ol ekstudi arkitekturon ĉe la Teknika universitato de Vieno. Li doktoriĝis ĉe la Universitato de Insbruko. Dum 12 jaroj li laboris kiel scenejfaristo. Li malfermis en 1966 propran arkitekturoburoon kaj ege meritis en la dizajno de sociala loĝejkonstruado, sub la moto: "Ke la malriĉuloj loĝu kiel la riĉuloj". Li tre ŝatis aranĝi komunajn renkontiĝpunktojn, ĉefe sur la tegmento. Ili ludu la saman rolon kiel iam la gastejoj aŭ la placoj antaŭ la vilaĝaj kirkoj. Krome estu en ĉiuj loĝejoj privataj retiriĝareoj (ofte kun plantoj) kaj ŝranksekcioj en dormoĉambroj.
Honoroj
2015: Goldenes Ehrenzeichen für Verdienste um das Land Wien
2015: Honora doktoreco ĉe la Teknika universitato de Vieno
Konstruaĵoj realigitaj (germanlingvaj nomoj)
1969: Reihenhaus-Anlage "Doktorberg" Kaltenleutgeben (sude de Vieno) kune kun Carl Auböck
1969: Ferienbungalow-Anlage "Schloßpark Seebenstein" (sude de Wiener Neustadt)
1969: Wohnhaus Pfeilgasse
1970: Wohnhausanlage Wien, Inzersdorfer Straße-Angeligasse: Harry Glück & Partner (W. Höfer, R. Neyer, Tadeusz Spychała)
1973–1985: Wohnpark Alt-Erlaa kun Kurt Hlaweniczka und Requat & Reinthaller
2014: gefördertes Wohnprojekt zum Thema "Wohnen mit kultureller Vielfalt" auf den ehemaligen Mautner-Markhof-Gründen
Skribitaĵoj
mit Kurt Freisitzer: Sozialer Wohnbau: Entstehung, Zustand, Alternativen, Molden, Wien 1979, ISBN 3-217-00389-6.
Irenäus Eibl-Eibesfeldt und Hans Hass (Humanethologie), Kurt Freisitzer (Soziologie), Ernst Gehmacher (Umfrageforschung), Harry Glück (Architektur): Stadt und Lebensqualität: Neue Konzepte im Wohnbau auf dem Prüfstand der Humanethologie und der Bewohnerurteile, Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart / Österreichischer Bundesverlag, Wien, 1985, ISBN 3-421-02839-7 (DVA) / ISBN 3-215-05823-5 (Österr. Bundesverl.).
