Eugène LABICHE (Esperantigite Eŭgeno Labiŝ) (naskiĝinta la 5-an de majo 1815 en Parizo, mortinta samloke la 13-an de januaro 1888) estis franca dramaturgo.
Vivo
La filo de riĉa industriulo studis jursciencojn, vojaĝis poste en Italujon, disde kie li verkis por kelkaj parizaj gazetoj kelkajn distrajn eseojn. Ilin li publikigis pli poste sub la titolo La clef des champs.
Aperis en 1837 lia unua dramo: La cuvette d'eau, en 1838 la komedieto Monsieur de Coislin (kun granda sukceso). De tiam li dum kvar jardekoj liveris al parizaj teatrejoj, aparte al Palais-Royal, pli ol cent teatraĵojn. Kelkajn estis laŭĝenre eĉ modelaj. Ilia humuro neniam ofendemas. Brilas dialloga spontaneco kaj perfekta sceneja tekniko. Menciindas i.a. jenaj:
- Le chapeau de paille d'Italie (1851)
- Le misanthrope et l'Auvergnat (1853)
- Le voyage de M. Perrichon (kun Martin, 1860)
- La poudre aux yeux (1861)
- Célimare le bien-aimé (1863)
- La Cagnotte (1864)
- Un pied dans le crime (1866)
- Le plus heureux des trois (kun Gondinet, 1870)
- Doit-on le dire? (1873)
- Le prix Martin (kun Augier, 1876)
- La Clé (kun Duru, 1877).
La unua kolekto de liaj verkoj aperis en 1879 sub la titolo Théâtre de Labiche kun antaŭparolo de Augier. Ĝi ege furoris.
En 1880 Labiche iĝis membro de la Franca Akademio anstataŭ Ustazade Silvestre de Sacy.
Fonto
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 12. Leipzig 1908, p. 6-7, kio legeblas tie ĉi interrete.
