La anizkringo estas dolĉaĵo fritita aŭ bakita el diversaj tipoj de pasto, ĉu pli milda aŭ tavoleca. Ili havas formon de toro. Krom faruno el tritiko, ĉefa ingredienco, la gusto devas esti spicita per anizo, de kio devenas la nomo.

La anizkringo^[1] estas tipa hispana dolĉaĵo en la Sankta Semajno, kies deveno datumas el la Romia Imperio, epoko kiam ties recepto etendiĝis aln granda parto de Eŭropo kaj de la mediteranea baseno.

Inter la anizkringo de san Isidro, patrono de Madrido kies festo celebriĝas la 15-an de majo, estas kvar tipaj variantoj kiuj diferencas ĉefe en la fina rezulto kaj ne en la baza recepto de la pasto:^[2]