Χρυσή Εποχή του Πορνό

Χρυσή Εποχή του Πορνό
Μέρος της σεξουαλικής επανάστασης
Η ταινία Βαθύ Λαρύγγι βοήθησε να ξεκινήσει η Χρυσή Εποχή του Πορνό.
Ημερομηνία1969–1984
ΤοποθεσίαΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣυμμετέχοντεςΠαραγωγοί πορνό, κριτικοί, θαυμαστές πορνό και διασημότητες
Έκβαση
  • Εισπρακτική επιτυχία του πορνό
  • Κριτική εκτίμηση του πορνό
  • Επιστροφή στο πορνό χαμηλού προϋπολογισμού

Ο όρος «Χρυσή Εποχή του Πορνό» αναφέρεται σε μια περίοδο 15 ετών (1969-1984) στην εμπορική αμερικανική πορνογραφία, στην οποία οι ρητά ερωτικές ταινίες έλαβαν θετική προσοχή από τις κινηματογραφικές αίθουσες, τους κριτικούς του κινηματογράφου και το ευρύ κοινό.[1][2] Αυτή η αμερικανική περίοδος, η οποία αργότερα εξαπλώθηκε διεθνώς,[3] και που ξεκίνησε πριν από την νομιμοποίηση της πορνογραφίας στη Δανία στις 1 Ιουλίου 1969,[4] ξεκίνησε στις 12 Ιουνίου 1969,[5] με την κινηματογραφική κυκλοφορία της ταινίας Blue Movie, σε σκηνοθεσία του Άντι Γουόρχολ[6][7][8] και, κάπως αργότερα, με την κυκλοφορία της ταινίας του 1970 Mona the Virgin Nymph, σε παραγωγή του Μπιλ Όσκο.[9] Αυτές οι ταινίες ήταν οι πρώτες ερωτικές ταινίες για ενήλικες που απεικονίζουν πραγματικό σεξ που έλαβαν ευρεία κινηματογραφική κυκλοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες.[6][7][8][9] Και οι δύο επηρέασαν τη δημιουργία ταινιών όπως Βαθύ Λαρύγγι (1972) με πρωταγωνίστρια τη Λίντα Λόβλεϊς και σκηνοθεσία του Τζέραρντ Νταμιάνο, Behind the Green Door με πρωταγωνίστρια την Μέριλιν Τσέιμπερς και σκηνοθεσία των Αδελφών Μίτσελ, The Devil in Miss Jones (1973), επίσης του Νταμιάνο και The Opening of Misty Beethoven (1976) του Ράντλεϊ Μέτζγκερ, η «κόρη οφθαλμού» της Χρυσής Εποχής, σύμφωνα με την βραβευμένη συγγραφέα Τόνι Μπέντλεϊ.[10][11][12][13] Σύμφωνα με τον Άντι Γουόρχολ, η ταινία Blue Movie είχε μεγάλη επιρροή στην δημιουργία του Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι, μιας διεθνώς αμφιλεγόμενης ερωτικής ταινίας δράσης με πρωταγωνιστή τον Μάρλον Μπράντο, η οποία κυκλοφόρησε το 1972, τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του Blue Movie στους κινηματογράφους.[8]

Μετά τις αναφορές του Τζόνι Κάρσον στο δημοφιλές The Tonight Show και του Μπομπ Χόουπ στην τηλεόραση, το Βαθύ Λαρύγγι πέτυχε μεγάλη επιτυχία στο box office, παρά το γεγονός ότι είναι στοιχειώδες από τα mainstream πρότυπα. Το 1973, η πιο επιτυχημένη, αλλά επίσης χαμηλού προϋπολογισμού ταινία The Devil in Miss Jones ήταν η 7η πιο επιτυχής ταινία της χρονιάς και έγινε ευρέως αποδεκτή από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης της ευνοϊκής κριτικής του κριτικού Ρότζερ Ίμπερτ.[14] Το φαινόμενο του πορνό που συζητείται δημόσια από διάσημους και λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τους κριτικούς, μια εξέλιξη που αναφέρεται, από τον Ραλφ Μπλούμενταλ της The New York Times ως «σικ πορνό», ξεκίνησε για πρώτη φορά στον σύγχρονο αμερικανικό πολιτισμό.[15] Έγινε προφανές ότι οι επιδόσεις στο box office των πολύ χαμηλού προϋπολογισμού ερωτικών ταινιών για ενήλικες θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν περαιτέρω προόδους στις τεχνικές και παραγωγικές αξίες του πορνό, επιτρέποντάς της να ανταγωνιστεί τις ταινίες του Χόλυγουντ. Υπήρχε ανησυχία ότι, αν δεν ελεγχόταν, η τεράστια κερδοφορία τέτοιων ταινιών θα οδηγούσε στο Χόλυγουντ να επηρεάζεται από την πορνογραφία.[16][17]

Πριν από αυτό, χιλιάδες νόμοι και διατάγματα που διέπαν την χυδαία συμπεριφορά στις πολιτείες και τις πόλεις των ΗΠΑ θεωρούσαν ότι η συμμετοχή στη δημιουργία, τη διανομή ή τη κατανάλωση χυδαίων ταινιών αποτελούσε εγκληματική πράξη. Οι πολυδικαστικές ερμηνείες της χυδαιότητας έκαναν τέτοιες ταινίες ευάλωτες σε δίωξη και ποινική ευθύνη για την χυδαιότητα, περιορίζοντας έτσι την διανομή και τη δυναμική κέρδους τους. Η ελευθερία στη δημιουργική άδεια, οι υψηλότεροι προϋπολογισμοί και πληρωμές ταινιών, και μια «νοοτροπία του Χόλιγουντ» συνέβαλαν σε αυτή την περίοδο.

Ωστόσο, με την αυξανόμενη διαθεσιμότητα των μαγνητοσκοπίων για ιδιωτική προβολή στη δεκαετία του 1980, το βίντεο αντικατέστησε την ταινία ως το προτιμώμενο μέσο διανομής για την πορνογραφία, η οποία γρήγορα επανήλθε σε χαμηλό προϋπολογισμό και ανοιχτά ανώφελη, τερματίζοντας αυτή την «Χρυσή Εποχή».[18]

Φεμινιστική κριτική

Η «Χρυσή Εποχή» ήταν μια περίοδος αλληλεπιδράσεων μεταξύ της πορνογραφίας και του σύγχρονου φεμινισμού δεύτερου κύματος. Οι ριζοσπαστικοί και πολιτιστικοί φεμινιστές, μαζί με θρησκευτικές και συντηρητικές ομάδες, επιτέθηκαν στην πορνογραφία,[19][20] ενώ άλλοι φεμινιστές ήταν υπέρ της πορνογραφίας, όπως η Καμίλ Πάγκλια, η οποία όρισε αυτό που έγινε γνωστό ως σεξουαλικά φιλελεύθερος φεμινισμός στο έργο της Sexual Personae. Η Πάγκλια και άλλοι σεξουαλικά φιλελεύθεροι ή υπέρ της πορνογραφίας φεμινιστές δέχτηκαν το πορνό ως μέρος της σεξουαλικής επανάστασης με τα ελευθεριακά σεξουαλικά θέματα της, όπως η εξερεύνηση της αμφιφυλοφιλίας και η ανταλλαγή συντρόφων, χωρίς κυβερνητική παρέμβαση. Η υποστήριξη των γυναικείων κριτικών ήταν ουσιώδης για την αξιοπιστία της σύντομης εποχής του «σικ πορνό».[21][22][23][24]

Παραπομπές

  1. ↑ Paasonen, Susanna· Saarenmaa, Laura (19 Ιουλίου 2007). The Golden Age of Porn: Nostalgia and History in Cinema (PDF). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017. 
  2. ↑ DeLamater, επιμ. (19 Ιουνίου 2015). Handbook of the Sociology of Sexualities. Springer. σελ. 416. ISBN 9783319173412. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017. 
  3. ↑ Francoeur, Robert T.; Noonan, Raymond J. (2004). «Denmark in the International Encyclopedia of Sexuality». International Encyclopedia of Sexuality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 13, 2011. https://web.archive.org/web/20110113170352/http://www.iub.edu/~kinsey/ccies/dk.php. Ανακτήθηκε στις August 22, 2021. 
  4. ↑ Staff (May 31, 2019). «Denmark legalized pornography 50 years ago. Did the decision turn out as expected?». The Local. https://www.thelocal.dk/20190531/denmark-legalized-pornography-50-years-ago-did-the-decision-turn-out-as-expected/. Ανακτήθηκε στις August 22, 2021. 
  5. ↑ Staff (21 Ιουλίου 1969). «Blue Movie (1969)». AFI Catalog of Feature Films. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2023. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Canby, Vincent (July 22, 1969). «Movie Review - Blue Movie (1968) Screen: Andy Warhol's 'Blue Movie'». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 8, 2023. https://archive.today/20230908145730/https://www.nytimes.com/1969/07/22/archives/screen-andy-warhols-blue-movie.html. Ανακτήθηκε στις September 8, 2023. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Canby, Vincent (August 10, 1969). «Warhol's Red Hot and 'Blue' Movie. D1. Print. (behind paywall)». New York Times. https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9807E4D91739EF3BBC4852DFBE668382679EDE. Ανακτήθηκε στις December 29, 2015. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Comenas, Gary (2005). «Blue Movie (1968)». WarholStars.org. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2015. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Pornography». Pornography Girl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2013. The first explicitly pornographic film with a plot that received a general theatrical release in the U.S. is generally considered to be Mona (Mona the Virgin Nymph)... 
  10. ↑ «Sex in Cinema: 1970 Greatest and Most Influential Erotic / Sexual Films and Scenes». Film Site. σελ. 21. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2012. The storyline in the film Mona was later borrowed, to some degree, by Gerard Damiano in his film Deep Throat in 1972. 
  11. ↑ Goupil, Helene· Krist, Josh (2005). San Francisco: The Unknowao.uk/books?id=pXAsU1sQG1AC. Arsenal Pulp Press/Josh Krist. σελίδες 238–241. ISBN 1-55152-188-1. 
  12. ↑ Bentley, Toni (Ιουνίου 2014). «The Legend of Henry Paris». Playboy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2016. 
  13. ↑ Bentley, Toni (Ιουνίου 2014). «The Legend of Henry Paris» (PDF). Playboy. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2016. 
  14. ↑ Ebert, Roger (13 Ιουνίου 1973). «The Devil In Miss Jones – Film Review». RogerEbert.com. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2015. 
  15. ↑ Blumenthal, Ralph (January 21, 1973). «Porno chic; 'Hard-core' grows fashionable-and very profitable». The New York Times Magazine. https://www.nytimes.com/1973/01/21/archives/pornochic-hardcore-grows-fashionableand-very-profitable.html. Ανακτήθηκε στις January 20, 2016. 
  16. ↑ From a 1970s interview with Linda Lovelace, shown in the documentary Inside Deep Throat.
  17. ↑ «Mafia Money Infiltrates Pornos Movie Business». Daytona Beach Morning Journal. October 12, 1975. https://news.google.com/newspapers?nid=1873&dat=19751012&id=uIcpAAAAIBAJ&pg=828,4533369&hl=en. Ανακτήθηκε στις September 5, 2016. «"If the trend continues, these people are going to become a major force in the movie industry within a few years," said Capt. Lawrence Hepburn of the New York Police Department's organized crime division. "The movie business is going to be like the garment business, riddled with Mafia influence."» 
  18. ↑ Lehman, Peter (2003). Bad: Infamy, Darkness, Evil, and Slime on Screen. Albany, New York: State University of New York Press. σελίδες 79–88. ISBN 978-0791459409. 
  19. ↑ Chenier, Elise (2004). «Lesbian Sex Wars». GLBTQ Journal: 1–3. http://www.glbtqarchive.com/ssh/lesbian_sex_wars_S.pdf. Ανακτήθηκε στις December 30, 2015. 
  20. ↑ Brownmiller, Susan (1999). In Our Time: Memoir of a Revolution. Dial Press. σελ. 360. ISBN 0-385-31486-8. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2015. 
  21. ↑ Glass, Loren (October 2002). «Bad Sex: Second Wave Feminism and Porn's Golden Age.». Radical Society 29 (3): 55–66. https://www.proquest.com/openview/40b50274e13643f23165423cb36337ca/1. 
  22. ↑ Bailey, Cameron (February 2005). «Blow-by-blow accounts». NOW Toronto 24 (24). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 28, 2013. https://web.archive.org/web/20130928090629/http://www.nowtoronto.com/movies/story.cfm?content=145887&archive=24,24,2005. Ανακτήθηκε στις 2008-03-18. 
  23. ↑ Weitzer p. 52
  24. ↑ Williams, Linda (2004). Porn studies. Duke University Press. σελ. 320. ISBN 0-8223-3312-0. 

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι