Ο Χρίστο Νικόλοφ Τατάρτσεφ (Христо Николов Татарчев, 16 Δεκεμβρίου1869 - 5 Ιανουαρίου1952) ήταν Βούλγαρος ιατρός και επαναστάτης, ένας απο τους ιδρυτές της ΕΜΑΕΟ (Εσωτερική Μακεδονο-Ανδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση), εκπρόσωπος εκτός συνόρων. Mε σπουδές στην Ελβετία γεννήθηκε το 1869 στη Ρέσεν, πόλη δυτικά του Μοναστηρίου (Μπίτολα) πάνω στην εθνική οδό προς Αχρίδα όπου έγινε η πρώτη σύσκεψη για την ίδρυση της ΕΜΕΟ το 1892 με συνιδρυτή το Ντάμιεν Γκρούεφ από το Σμίλεβο. Το επόμενο έτος έγινε άλλη μια συνάντηση και στη Θεσσαλονίκη για να προσλάβει περισσότερο κύρος η απόφασή τους αυτή. Πολύ σύντομα όμως του προσφέρθηκε η θέση του προέδρου της ΒΜΑRC (Bulgarian Macedonian-Adrianople Revolutionary Committees) και μετακόμισε στη Σόφια. Ο πατέρας του Νικόλα Ταρτάτσεφ ήταν επιτυχένος τραπεζίτης και η μητέρα του Κατερίνα απόγονος διακεκεριμένης οικογένειας.
Αυτοεξορίσθηκε το 1944 μαζί με τη σύζυγό του Σοφία Λογοθέτη, κόρη του Έλληνα προξένου και κατέφυγε στο Τουρίνο της Ιταλίας, όπου και πέθανε το 1952.
Μνημείο-Μαυσωλείο του Δρ Χρίστο Τατάρτσεφ στην αυλή του Μακεδονο-Ανδριανουπολίτικου Εθελοντικού στρατού, στην Σόφια.
Δραστηριότητες
Το Αύγουστο του 1902α[›] συνάντησε τον υπουργό των εξωτερικών της Ρωσίας Βλαδίμηρο Λάμσντορφ (Vladimir Lamsdorf) για να εξετάσουν τις επαναστατικές ιδέες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια επιτυχημένη εξέγερση. Έτσι περί τα τέλη του Αυγούστου 1902 εμφανίζεται στα ορεινά χωριά του Βιτσίου και των Κορεστίων ο απόστρατος ταγματάρχης του βουλγαρικού στρατού Αναστάς Γιάγκωφ για μεθοδεύσεις με τους τοπικούς ηγέτες[4] που ήδη είχαν χρισθεί στις 20 Μαρτίου 1902 με τη από κοινού συνάντηση Τσακαλάρωφ και Μπόρις Σαράφωφ στην Πολυκέρασο Καστοριάς.
.svg)
