Του κινούσαν το ενδιαφέρον τα γλωσσολογικά προβλήματα, ενώ ενδιαφερόταν και για την ιστορία της Μέσης Ανατολής και τη σύνδεσή της με τον πολιτισμό και την πνευματική ζωή. Διακρίθηκε εξαιρετικά σε μελέτες της γραμματείας της σφηνοειδούς γραφής, της αραβικής ποιήσεως, των παλαιοτουρκικών επιγραφών και των αιγυπτιακών κειμένων των πυραμίδων.[8]
Απεβίωσε στο Μόναχο σε ηλικία 81 ετών.
Το έργο του
Από τις πιο καλογραμμένες συνεισφορές του ήταν μια ιστορία της Βαβυλωνίας και της Ασσυριας (Geschichte Babyloniens und Assyriens, 1885), καθώς και ένα πολύ εκτιμώμενο έργο πάνω στη γεωγραφία και την ιστορία της αρχαίας Μέσης Ανατολής, με τίτλο Grundriss der Geographie und Geschichte des Alten Orients (1904). Κάποια άλλα σημαντικά έργα του Χόμελ είναι τα εξής:
Die äthiopische Übersetzung des Physiologus (1877)
Die Namen der Säugetiere bei den südsemitischen Völkern (1879)
Zwei Jagdinschriften [Asurbanipals (1879).
Die semitischen Völker und Sprachen. Bd. 1 (1883)
Die älteste arabische Baarlam-Version (1887)
Abriß der Geschichte des alten Orients (1887)
Der babylonische Ursprung der ägyptischen Kultur (1892)
Aufsätze und Abhandlungen arabistisch-Semitologischen Inhalts Bd. I-III (1892–1901)
Südarabische Chrestomathie (1893)
Sumerische Lesestücke (1894)
Geschichte des alten Morgenlandes (1904)
Die altisraelische Überlieferung in inschriftlicher Beleuchtung (1896)
Der Gestirndienst der alten Araber und die altisraelische Überlieferung (1900)
Vier neue arabische Landschaftsnamen im Alten Testament (1901)
Zwei hundert sumero-türkische Wortvergleichungen (1915)