Ο Φαμπρίτσιο Ραβανέλι (ιταλικά: Fabrizio Ravanelli[4][5]) (γενν. 11 Δεκεμβρίου 1968) είναι Ιταλός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.
Ο Ραβανέλι ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία του στην ομάδα της πατρίδας του, Περούτζα Κάλτσιο και έπαιξε επίσης πιο φημισμένα για τις Μίντλεσμπρο, Γιουβέντους και Μαρσέιγ. Κέρδισε πέντε τίτλους με τη Γιουβέντους, συμπεριλαμβανομένου ενός πρωταθλήματος Σέριε Α το 1995 και ενός τίτλου ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ το 1996, όπου σκόραρε στον τελικό. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έπαιξε με δώδεκα συλλόγους από τέσσερις χώρες, την Ιταλία, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Σκωτία. Είχε το ψευδώνυμο «Λευκό Πούπουλο», έκανε 22 συμμετοχές για την Εθνική Ιταλίας, σημειώνοντας 8 γκολ και ήταν μέλος της ομάδας που έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996.[6]
Σταδιοδρομία σε συλλόγους
Πρώτα χρόνια στην Ιταλία
Ο Ραβανέλι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο σύλλογο της πατρίδας του, Περούτζα Κάλτσιο, το 1986, όπου παρέμεινε μέχρι το 1989. Είχε ένα πέρασμα από την Αβελίνο αργότερα εκείνη τη χρονιά, και στη συνέχεια έπαιξε στην Καζερτάνα ΦΚ για μια σεζόν. Το 1990, μετακόμισε στη Ρετζιάνα, όπου παρέμεινε για δύο σεζόν.[6]
Γιουβέντους
Αφού εντάχθηκε στη Γιουβέντους το 1992, σχημάτισε μια τρομερή επιθετική γραμμή δίπλα σε παίκτες όπως οι Ρομπέρτο Μπάτζο, Τζιανλούκα Βιάλι, Πάολο Ντι Κάνιο, Πιερλουίτζι Καζιράγκι, Αντρέας Μύλερ και Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο.[6] Γνωστός στοργικά ως «Λευκό Πούπουλο» (στα ιταλικά: Penna Bianca) σε αναγνώριση των πρόωρα άσπρων μαλλιών του (ψευδώνυμο που ανήκε επίσης στο παρελθόν στον πρώην θρύλο της Γιουβέντους Ρομπέρτο Μπέτεγκα),[7][8][9] ήταν ένας από τους κορυφαίους σκόρερ της Ευρώπης στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Αφού αρχικά δυσκολεύτηκε να αποκτήσει μια θέση βασικού υπό τον Τζιοβάνι Τραπατόνι, λόγω ανταγωνισμού από πολλούς άλλους επιθετικούς, κατάφερε τελικά να μπει στην αρχική ενδεκάδα. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1994–95, υπό τον Μαρτσέλο Λίπι, έπαιξε βασικό ρόλο καθώς ο σύλλογος διεκδίκησε ένα εγχώριο νταμπλ, παίζοντας σε μια επιθετική τρίαινα, μαζί με τον Βιάλι, και είτε τον Μπάτζο είτε τον Ντελ Πιέρο. Με την ομάδα του Τορίνο, ο Ραβανέλι κέρδισε έναν τίτλο Σέριε Α (1994–95), ένα Κύπελλο Ιταλίας (1994–95), ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας (1995), ένα ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ (1995–96), όπου σκόραρε στον τελικό εναντίον του Άγιαξ και ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1992–93).[6] Στις 27 Σεπτεμβρίου 1994, σημείωσε και τα πέντε γκολ της Γιουβέντους εναντίον της ΤΣΣΚΑ Σόφιας σε μια νίκη με 5–1.[10] Στον τελικό του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 1995-96, ο Ραβανέλι έβαλε τη Γιουβέντους μπροστά στο σκορ με 1–0 στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης.[11] Ο Άγιαξ ισοφάρισε στη συνέχεια, αλλά η Γιουβέντους κέρδισε το παιχνίδι μέσω της διαδικασίας των πέναλτι.[6][11]
Μίντλεσμπρο
Ο Ραβανέλι είχε άμεσο θετικό αντίκτυπο στη μετακίνησή του στην Πρέμιερ Λιγκ με τη Μίντλεσμπρο ΦΚ του Μπράιαν Ρόμπσον, έπειτα από μια μεταγραφή 7 εκατομμυρίων λιρών το 1996,[12] όπου διατηρήθηκε η επιτυχία του. Σημείωσε χατ τρικ στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα εναντίον της Λίβερπουλ την πρώτη αγωνιστική της σεζόν 1996-97.[13] Παρά το γεγονός ότι ήταν ένας από τους πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος, η Μίντλεσμπρο υποβιβάστηκε τη χρονιά που εντάχθηκε.[14] Ωστόσο, τη βοήθησε στον τελικό και των δύο εγχώριων διοργανώσεων κυπέλλου εκείνη τη σεζόν. Ξεκίνησε και στους δύο τελικούς, καθώς η Μίντλεσμπρο έχασε με 2–0 από την Τσέλσι στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας[15] και με 1-0 από τη Λέστερ Σίτι στον επαναληπτικό του τελικού του Λιγκ Καπ Αγγλίας. Εναντίον της Λέστερ, σκόραρε το πρώτο γκολ στον τελικό της πρώτης αναμέτρησης,[16] μόνο για να ισοφαρίσει ο Έμιλ Χέσκι και να στείλει το παιχνίδι σε επανάληψη, τον οποίο κέρδισε στη συνέχεια η Λέστερ.[16] Αποξενώθηκε από συμπαίκτες και οπαδούς, με τα συνεχή παράπονα και τις επικρίσεις του για το προπονητικό καθεστώς και τις εγκαταστάσεις του συλλόγου, καθώς και την ίδια την πόλη, παρόλο που ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στην Πρέμιερσιπ εκείνη την εποχή.[17]
Τον Ιανουάριο του 2000, ο Ραβανέλι επέστρεψε στην Ιταλία για να υπογράψει στη Λάτσιο. Ο Ραβανέλι κέρδισε το δεύτερο του πρωτάθλημα, καθώς η Λάτσιο τελείωσε τη σεζόν 1999–2000 ως πρωταθλήτρια, κερδίζοντας επίσης το Κύπελλο Ιταλίας και το Σούπερ Καπ Ιταλίας.[18]
Ντέρμπι Κάουντι
Τον Ιούλιο του 2001, ο Ραβανέλι εντάχθηκε στην Ντέρμπι Κάουντι με ελεύθερη μεταγραφή,[19] υπογράφοντας διετές συμβόλαιο,[20] αλλά δεν μπόρεσε να σώσει τον σύλλογο από τον υποβιβασμό το 2002.[21] Λόγω των οικονομικών προβλημάτων της Ντέρμπι, έπρεπε να αναβάλουν τις πληρωμές του μισθού του που πλήρωναν για αρκετά χρόνια.[19]
Νταντί
Στη συνέχεια εντάχθηκε στη Νταντί,[22] μετά το τέλος του συμβολαίου του με τη Ντέρμπι, αλλά αποδεσμεύθηκε αφού ο σύλλογος απελευθέρωσε όλους τους ακριβοπληρωμένους παίκτες.[23] Το μόνο παιχνίδι στο οποίο ο Ραβανέλι σκόραρε για τη Νταντί ήταν εναντίον της Κλάιντ ΦΚ σε αγώνα του Λιγκ Καπ, όταν σημείωσε χατ τρικ.[24]
Περούτζα
Μετά την εμπειρία του στη Σκωτία, επέστρεψε στην Ιταλία για να ολοκληρώσει την καριέρα του στην ομάδα της πατρίδας του, την Περούτζα, με την οποία είχε ξεκινήσει και την επαγγελματική σταδιοδρομία του,[25] με στόχο να σώσει τον σύλλογο από τον υποβιβασμό.
Εθνική ομάδα
Ο Ραβανέλι έκανε 22 συμμετοχές για την Εθνική Ιταλίας μεταξύ 1995 και 1999, υπό τους προπονητές Αρίγκο Σάκι, Τσέζαρε Μαλντίνι και Ντίνο Τζοφ, σημειώνοντας 8 γκολ.[26] Έκανε το ντεμπούτο του υπό τον Σάκι στις 25 Μαρτίου 1995, σε μια εντός έδρας νίκη με 4–1 επί της Εσθονίας, σε αγώνα προκριματικών για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996, σημειώνοντας επίσης το πρώτο του γκολ κατά τη διάρκεια του αγώνα.[18][26][27] Ήταν μέλος της ιταλικής ομάδας που έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996[28] και έκανε δύο εμφανίσεις σε όλη τη διοργάνωση, στους δύο πρώτους αγώνες των ομίλων της Ιταλίας, στη νίκη με 2–1 επί της Ρωσίας[29] και στην ήττα με 2–1 από την Τσεχία,[30] καθώς η Ιταλία αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο.[31] Έχασε μια θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, καθώς ο επιθετικός Ενρίκο Κιέζα επιλέχθηκε από τον Μαλντίνι στη θέση του.[32]
Σταδιοδρομία ως προπονητής
Γιουβέντους
Ο Ραβανέλι ξεκίνησε την προπονητική σταδιοδρομία του από την ομάδα νέων της Γιουβέντους. Εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο του συλλόγου τον Ιούλιο του 2011 και παρέμεινε εκεί μέχρι το 2013.[33][34]
Αζαξιό
Στις 8 Ιουνίου 2013, ο Ραβανέλι υπέγραψε διετές συμβόλαιο ως νέος προπονητής της ΑΚ Αζαξιό της Λιγκ 1. Στις 2 Νοεμβρίου 2013, απολύθηκε από τη θέση του αφού η ομάδα του είχε υποστεί την 5η συνεχόμενη ήττα της στη Λιγκ 1 (αυτή τη φορά έχασε εντός έδρας με 3–1 από τη Βαλανσιέν ΦΚ) την ίδια μέρα που την άφησε στη 19η (δεύτερη από το τέλος) θέση (με 1 νίκη, 4 ισοπαλίες και 7 ήττες σε 12 αγώνες της Λιγκ 1) στη βαθμολογία. «Δεν είναι εύκολη απόφαση (η απόλυση του Ραβανέλι) για διάφορους λόγους. Εκτίμησα πολύ τον Φαμπρίτσιο Ραβανέλι, ήθελα πολύ να λειτουργήσει. Δεν θυμάμαι να έχω δει ένα πρόσωπο να δουλεύει τόσο πολύ, από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς σταματημό. Ξέρεις πώς είναι το ποδόσφαιρο. Εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, η μόνη λύση είναι να αλλάξουμε τον προπονητή», δήλωσε ο Αλαίν Ορσονί, πρόεδρος της Αζαξιό.[35][36]
Άρσεναλ Κιέβου
Στις 22 Ιουνίου 2018, ο Ραβανέλι υπέγραψε συμβόλαιο με την ουκρανικήΆρσεναλ Κιέβου.[37] Στις 22 Σεπτεμβρίου 2018, ο Ραβανέλι παραιτήθηκε, μετά από μια σειρά ανεπιτυχών αποτελεσμάτων.[38]
Σταδιοδρομία στα ΜΜΕ
Μετά τη απόσυρσή του ως παίκτης, ο Ραβανέλι εργάστηκε επίσης ως σχολιαστής ποδοσφαίρου για τα Sky Italia, Fox Sports και Mediaset.[39]
