Ο Τομ Ντόρσεϊ (Thomas Francis Dorsey Jr., 19 Νοεμβρίου 1905 – 26 Νοεμβρίου 1956)[9] ήταν Αμερικανόςτρομπονίστας, μπαντλίντερ και συνθέτης της τζαζ κατά την περίοδο που μεσουρανούσαν οι μεγάλες ορχήστρες. Ήταν γνωστός ως ο "Ευαίσθητος Κύριος του Σουίνγκ" εξαιτίας του λεπτού τρόπου που έπαιζε το τρομπόνι του.[10] Γνωστό του τραγούδι ήταν το "I'm Getting Sentimental Over You". Απέκτησε φήμη με τις τεχνικές του ικανότητες στο τρομπόνι.[11] Ήταν ο νεότερος αδερφός του επικεφαλής ορχήστρας (μπαντλίντερ) Τζίμι Ντόρσεϊ.[12] Από τα τέλη της δεκαετίας του '30 ως τις αρχές της δεκαετίας του '50 ο Τομ ακολούθησε καριέρα με πολλές επιτυχίες. Είναι περισσότερο γνωστός για τα τα έργα του "Opus One", "Song of India", "Marie", "On Treasure Island", και την μεγαλύτερη επιτυχία του , το σινγκλ "I'll Never Smile Again". Απεβίωσε σε ηλικία 51 ετών στην οικία του στο Γκρίνουιτς του Κονέκτικατ το 1956. Την περίοδο εκείνη είχε αρχίσει να λαμβάνει τακτικά υπνωτικά χάπια σε βαθμό που πνίγηκε στιν ύπνο του έπειτα από την κατανάλωση ενός πλούσιου γεύματος.[13]
Βραβεία και διακρίσεις
Το 1982 το τραγούδι "I'll Never Smile Again" (του 1940) έγινε το πρώτο από τα τρία τραγούδια του που εισήχθη στην Αίθουσα Δόξας των Γκράμι (Grammy Hall of Fame). Το τραγούδι-σήμα κατατεθέν του "I'm Getting Sentimental Over You" εισήχθη το 1998, μαζί με το τραγούδι "Marie" σε στίχους του Ίρβινγκ Μπέρλιν το 1928.[14] Το 1996 κυκλοφόρησε από τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία μια αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων για τους αδερφούς Ντόρσεϊ.
Ο Τόμι Ντόρσεϊ εισήχθη μετά θάνατο στην Αίθουσα Δόξας των Γκράμι, με ένα ειδικό βραβείο Γκράμι που θεσμοθετήθηκε το 1973για να τιμηθούν τα ηχογραφήματα που είναι τουλάχιστον 25 ετών και που έχουν "ποιοτική ή ιστορική σημασία".
