Γεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας περί το 560[1]. Έλαβε μεγάλη φιλοσοφική και θεολογική μόρφωση. Πήγε στα Ιεροσόλυμα, όπου εκάρη μοναχός στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου και επιδόθηκε σε βαθύτερες θεολογικές και εκκλησιολογικές μελέτες. Ήταν πολέμιος της αίρεσης του Μονοθελητισμού, την οποία καταπολέμησε συγγράφοντας πολλά αντιαιρετικά έργα. Για τη μεγάλη του προσφορά, το 634 εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Από αυτή τη θέση, συνέχισε με μεγαλύτερη ένταση τον αγώνα του κατά των Μονοθελητιστών. Μετά από πολλούς πολυάριθμους αγώνες, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο στις 11 Μαρτίου638.
Έργο
Ως άριστος μουσικός και υμνογράφος συνέγραψε διάφορα τροπάρια, τα στιχηρά ιδιόμελα των μεγάλων Ωρών των Δεσποτικών εορτών Χριστουγέννων («Βηθλεέμ ἑτοιμάζου[2]») και Θεοφανίων, της Μεγάλης Παρασκευής και του Μεγάλου Αγιασμού «Φωνή Κυρίου...». Θεωρείται ο πρώτος ποιητής Τριωδίων και Τετραωδίων Κανόνων, των οποίων ο αριθμός είναι πολυάριθμος. Ο Σωφρόνιος, όταν ήταν μοναχός, αναθεώρησε το τυπικό του Αγίου Σάββα και συμπλήρωσε τον Επιλύχνιο ύμνο «Φως Ιλαρόν...»
Πέντε επιγράμματα του Σωφρονίου περιλαμβάνονται στην Παλατινή Ανθολογία (I 90, I 123, VII 679, VII 680, ΙΧ 787).
Pierre Waltz, Anthologie Grecque, ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, vol.Ι, p. 135.
Friedrich Christian Jacobs, «Anthologia Graeca ad fidem codicis olim Palatini, nunc Parisini, ex apographo Gothano edita» (Λειψία, 1813-1817), τόμ. Γ΄, σελ. 630.
Pierre Waltz, «Anthologie Grecque», εκδ. Les Belles Lettres, Παρίσι, 1974, τόμ. Η΄, σελ. 168.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ταουσάνης, Ιωάννης, Tο ομιλητικό έργο του Σωφρονίου Ιεροσολύμων στις δεσποτικές και θεομητορικές εορτές: εισαγωγή-κριτική έκδοση, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Σχολή Φιλοσοφική, Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών [1]