Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/04/2024.
Κάτω μέρος: Οι τοποθεσίες προσγειώσεων του Λούνα είναι με κόκκινο, οι προσγειώσεις του Απόλλο είναι με πράσινο και του Σαρβέγιορ με κίτρινο. Δεξιά: Η πρώτη εικόνα της μακρινής πλευράς της Σελήνης, η οποία επέστρεψε από το Λούνα 3.[1]
Το πρόγραμμα Λουνά (από τη ρωσική λέξη Луна "Λουνά" που σημαίνει σεληνιακός ή Σελήνη), περιστασιακά αποκαλούμενο ως Λούνικ ή Λουννίκ από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ήταν μια σειρά αποστολών ρομποτικών διαστημικών σκαφών που αποστέλλονταν στη Σελήνη από τη Σοβιετική Ένωση μεταξύ των ετών 1959 και 1976. Δεκαπέντε ήταν επιτυχημένα και έκαναν πολλές ανακαλύψεις στην πρώιμη εξερεύνηση του διαστήματος. Έκαναν επίσης πολλά πειράματα, μελετώντας τη χημική σύνθεση της Σελήνης, τη βαρύτητα, τη θερμοκρασία και την ακτινοβολία.[2]
Το εκτιμώμενο κόστος του προγράμματος Λούνα ήταν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Είκοσι τέσσερα διαστημόπλοια έλαβαν επίσημα την ονομασία Λούνα παρόλο που εκτοξεύτηκαν περισσότερα. Εκείνα που δεν κατάφεραν να κάνουν τροχιά δεν αναγνωρίστηκαν δημόσια εκείνη την εποχή και ως αποτέλεσμα δεν λάμβαναν ονομασίες Λούνα. Όσα αποτύγχαναν, φτάνοντας σε χαμηλή τροχιά στη Γη, συνήθως λάμβαναν τις ονομασίες Κόσμος.
