Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι συνήθως το πρώτο στάδιο της τυπικής εκπαίδευσης. Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση ακολουθεί την προσχολική ηλικία και προηγείται του γυμνασίου και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η Διεθνής Πρότυπη Ταξινόμηση της Εκπαίδευσης θεωρεί την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως ενιαία φάση όπου τα προγράμματα συνήθως σχεδιάζονται ώστε να διδάξουν βασικές δεξιότητες ανάγνωσης, γραφής και μαθηματικών και γενικότερα να χτίσει ένα γερό θεμέλιο μάθησης. Στη διεθνή πρότυπη ταξινόμηση της εκπαίδευσης, η πρωτοβάθμια εκπαίδευση ταξινομείται με τον αριθμό 1 (ISCED 1): Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ή πρώτο στάδιο βασικής εκπαίδευσης.^[α][1]

Ο πρώτος ορισμός της διεθνούς πρότυπης ταξινόμησης εκπαίδευσης (1997) δήλωνε ότι η πρωτοβάθμια εκπαίδευση ξεκινά κανονικά στις ηλικίες 5 – 7. Κατά τον ορισμό του 1997, η πρωτοβάθμια εκπαίδευση σχεδιάζει να δώσει μια βασική εκπαίδευση στην ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά, μαζί με μια στοιχειώδη κατανόηση άλλων θεμάτων. Το 2011 η φιλοσοφία άλλαξε, με τη φράση στοιχειώδη κατανόηση άλλων θεμάτων να αλλάζει υπέρ της δημιουργίας ενός γερού θεμελίου μάθησης.^[2]

Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά πιστεύει ότι η πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχει πολλά οφέλη για τα παιδιά. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Μειώνει τη φτώχεια
• Μειώνει τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας
• Ενθάρρυνση της ισότητας των φύλων
• Αυξάνει την κατανόηση για περιβαλλοντικά θέματα^[3]

Οι ηλικίες που αναφέρονται παραπάνω καλύπτουν μια περίοδο σημαντικών εξελίξεων στην ανάπτυξη του οργανισμού ενός παιδιού. Η αναπτυξιακή ψυχολογία μεταξύ άλλων επιχειρεί να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν τα παιδιά.

Στην Ελλάδα η πρωτοβάθμια εκπαίδευση καλύπτει τις ηλικίες 4 έως 11, δηλαδή το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο.