Ο κύριος αυτοκινητόδρομος της χώρας, διασχίζει την Περιφέρεια Ναρίν από τα κινεζικά σύνορα (Πέρασμα Τορουγκάρτ) με βόρεια κατεύθυνση προς την κωμόπολη Μπαλικτσί, στις όχθες της λίμνης Ισσύκ-Κουλ. Οι λίμνες Σον-Κουλ και Τσατίρ-Κουλ καθώς και το καλοδιατηρημένο πανδοχείο του 15ου αιώνα στο Τας-Ραμπάτ, αποτελούν τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής. Ο πληθυσμός της Περιφέρειας του Ναρίν είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία (99%) Κιργίζιοι.
Άλογα που βόσκουν κοντά στη λίμνη Σον-Κουλ
Οικονομία
Στην οικονομία της περιοχής κυριαρχεί η κτηνοτροφία ζώων (πρόβατα, άλογα, γιακς), με κύρια προϊόντα το μαλλί και το κρέας. Η εξόρυξη διαφόρων ορυκτών που αναπτύχθηκαν κατά τη σοβιετική εποχή έχει σε μεγάλο βαθμό εγκαταλειφθεί ως αντιοικονομική. Σήμερα, η περιφέρεια θεωρείται η φτωχότερη περιοχή της χώρας, αλλά και η πιο τυπικά Κιργιζική. Διαθέτει βουνά, αλπικά βοσκοτόπια καθώς και τη λίμνη Σονγκ-Κουλ που κατά τους καλοκαιρινούς μήνες προσελκύει στις όχθες της τεράστια κοπάδια προβάτων και αλόγων με τους βοσκούς να διαβιούν στα παραδοσιακά καλυβάκια τους, τις γιούρτες. Παράλληλα η περιοχή προσελκύει τα τελευταία χρόνια και σημαντικό αριθμό τουριστών.
Κλασικό τοπίο της Περιφέρειας Ναρίν
Ιστορία
Η Περιφέρεια Ναρίν ιδρύθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1939 με την επωνυμία Περιφέρεια Τιεν-Σαν. Στις 20 Δεκεμβρίου 1962, η περιοχή διαλύθηκε, αλλά στις 11 Δεκεμβρίου 1970 επανιδρύθηκε ως Περιφέρεια Ναρίν. Στις 5 Οκτωβρίου 1988 συγχωνεύτηκε στην Περιφέρεια Ισσύκ-Κουλ και, τελικά, στις 14 Δεκεμβρίου 1990, επανιδρύθηκε ως αυτόνομη περιφερειακή ενότητα.[2]
Διοικητικές υποδιαιρέσεις
Η περιφέρεια Ναρίν χωρίζεται διοικητικά σε μια πόλη περιφερειακής σημασίας, την πρωτεύουσα Ναρίν, και πέντε επαρχίες:
[3]
