Πίνακας μεταλλίων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων 1994

Χάρτης με τις χώρες που κατέκτησαν μετάλλιο κατά τη διάρκεια των Αγώνων.
Υπόμνημα:
       Χώρες που κέρδισαν τουλάχιστον ένα χρυσό μετάλλιο.
       Χώρες που κέρδισαν τουλάχιστον ένα αργυρό μετάλλιο.
       Χώρες που κέρδισαν τουλάχιστον ένα χάλκινο μετάλλιο.
       Χώρες που δεν κέρδισαν κανένα μετάλλιο.
       Χώρες που δεν έλαβαν μέρος στους Αγώνες.

Ο πίνακας μεταλλίων των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1994 είναι μία λίστα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, η οποία κατατάσσει τις χώρες με βάση τον αριθμό των μεταλλίων που κατέκτησαν στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1994. Αυτοί ήταν οι μόνοι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν δύο χρόνια (και όχι τέσσερα) μετά τους προηγούμενους.[1]

Συνολικά, 1.737 αθλητές από 67 χώρες έλαβαν μέρος σε 61 αγωνίσματα των 6 αθλημάτων που πραγματοποιήθηκαν στο Λίλεχαμερ της Νορβηγίας, το διάστημα 12-27 Φεβρουαρίου 1994. Από τις 67 συμμετέχουσες χώρες, οι 22 κέρδισαν μετάλλιο στους Αγώνες, ενώ 14 από αυτές πανηγύρισαν την κατάκτηση έστω ενός χρυσού.[1] Συνεχίζοντας την αντίθεση με την παράδοση από το 1992, τα μετάλλια ήταν κυρίως κατασκευασμένα από γρανίτη και όχι από μέταλλο. Ο χρυσός, το ασήμι ή ο χαλκός χρησιμοποιήθηκαν μόνο στο περίγραμμα, στους Ολυμπιακούς κύκλους και στο εικονόγραμμα του αθλήματος το οποίο αφορούσε το μετάλλιο.[2]

Την επιτυχημένη πορεία των Σοβιετικών κατά τις τελευταίες δεκαετίες συνέχισε η Ρωσία, στην πρώτη της εμφάνιση σε Χειμερινές Ολυμπιάδες μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Στη δεύτερη θέση τερμάτισαν οι διοργανωτές Νορβηγοί, που είχαν όμως τα περισσότερα μετάλλια στο σύνολο, ενώ οι Γερμανοί ήταν τρίτοι στην κατάταξη και δεύτεροι στο σύνολο.

Έξι χώρες κατέκτησαν τα πρώτα μετάλλια της ιστορίας τους σε Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες: Καζακστάν, Λευκορωσία, Ουζμπεκιστάν, Ουκρανία, Σλοβενία και Αυστραλία, με τις τέσσερις πρώτες να συμμετέχουν για πρώτη φορά ως ανεξάρτητα κράτη.

Πίνακας μεταλλίων

Ο Νορβηγός Μπιόρν Ντέλι κατέκτησε στο Λίλεχαμερ δύο χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια σε αγωνίσματα της χιονοδρομίας αντοχής.
Η Μπόνι Μπλερ από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια σε αγωνίσματα της παγοδρομίας ταχύτητας.

Παρακάτω είναι ο πίνακας μεταλλίων, που κατατάσσει τις χώρες με βάση τα μετάλλια που απονεμήθηκαν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή στη διάρκεια των Αγώνων. Η κατάταξη δεν γίνεται με βάση το συνολικό αριθμό των μεταλλίων, αλλά πρώτα με βάση τον αριθμό των χρυσών, στη συνέχεια τον αριθμό των ασημένιων και τέλος, με βάση τον αριθμό των χάλκινων μεταλλίων. Αν μετά από αυτά υπάρχουν ισοπαλίες μεταξύ των χωρών, τότε οι χώρες κατατάσσονται στην ίδια θέση και μπαίνουν στη λίστα αλφαβητικά, σύμφωνα με τους κωδικούς χωρών της ΔΟΕ.

      Διοργανώτρια Χώρα

 Θέση  Χώρα Χρυσά Αργυρά Χάλκινα Σύνολο
1 Ρωσία (RUS) 11 8 4 23
2 Νορβηγία (NOR) 10 11 5 26
3 Γερμανία (GER) 9 7 8 24
4 Ιταλία (ITA) 7 5 8 20
5 Ηνωμένες Πολιτείες (USA) 6 5 2 13
6 Νότια Κορέα Νότια Κορέα (KOR) 4 1 1 6
7 Καναδάς (CAN) 3 6 4 13
8 Ελβετία Ελβετία (SUI) 3 4 2 9
9 Αυστρία (AUT) 2 3 4 9
10 Σουηδία (SWE) 2 1 0 3
11 Ιαπωνία (JPN) 1 2 2 5
12 Καζακστάν (KAZ) 1 2 0 3
13 Ουκρανία (UKR) 1 0 1 2
14 Ουζμπεκιστάν (UZB) 1 0 0 1
15 Λευκορωσία Λευκορωσία (BLR) 0 2 0 2
16 Φινλανδία (FIN) 0 1 5 6
17 Γαλλία (FRA) 0 1 4 5
18 Ολλανδία (NED) 0 1 3 4
19 Κίνα (CHN) 0 1 2 3
20 Σλοβενία (SLO) 0 0 3 3
21 Μεγάλη Βρετανία (GBR) 0 0 2 2
22 Αυστραλία (AUS) 0 0 1 1
Σύνολο (22 χώρες) 61 61 61 183

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «Lillehammer 1994». International Olympic Committee. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2010. 
  2. ↑ «Medallists to get Stones». New Straits Times (Kuala Lumpur, Malaysia: New Straits Times Press). January 6, 1993. https://news.google.com/newspapers?id=7ZkWAAAAIBAJ&dq=albertville%20crystal%20medal&pg=6718%2C2120739. Ανακτήθηκε στις July 23, 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι