Η Περιοχή του Σρεμ ή Σίρμιας (σερβικά : Sremski okrug ) είναι μία από τις επτά διοικητικές περιοχές της αυτόνομης επαρχίας Βοϊβοντίνα της Σερβίας. Βρίσκεται στις γεωγραφικές περιοχές Σύρμια και Μάτσβα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής του 2011 έχει πληθυσμό 312.278 κατοίκους. Το διοικητικό κέντρο είναι η πόλη Σρέμσκα Μιτρόβιτσα.
Όνομα
Στα Σερβικά η περιοχή είναι γνωστή ως Sremski okrug (Сремски округ), στα ΚροατικάSrijemski okrug, στα ΟυγγρικάSzerémségi Körzet, στα ΣλοβάκικαSriemskí okres, στα Ρουθηνικά Srimski okruh (Сримски окрух) και στα ΡουμανικάDistrictul Srem.
Διοίκηση
Η Περιοχής Σρεμ είναι μία από τις επτά περιοχές (διοικητικές διαιρέσεις πρώτου επιπέδου) της Βοϊβοντίνα (και τις 29 της Σερβίας). Οι περιοχές είναι περιφερειακά κέντρα και δεν έχουν καμία μορφή αυτοδιοίκησης. Η Περιοχή περιλαμβάνει τους δήμους: Ιντζια, Ιριγκ, Πέτσιντσι, Ρούμα, Σρέμσκα Μιτρόβιτσα, Στάρα Πάζοβα και Σιντ.
Ιστορία
Κατά την Ύστερη αρχαιότητα, μεταξύ 3ου και 5ου αιώνα μ.Χ., η πόλη Σίρμιο (σημερινή Σρέμσκα Μιτρόβιτσα) ήταν πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής επαρχίας της Παννονίας Σεκούντα. Τον 6ο αιώνα το Σίρμιο ήταν πρωτεύουσα της Βυζαντινής Παννονίας. Τον 7ο αιώνα, κατά την κυριαρχία των Αβάρων, την περιοχή κυβερνούσε ο Πρωτοβούλγαρος τοπικός ηγεμόνας Κούμπερ, ενώ τον 11ο αιώνα αρχικά ο ανεξάρτητος Βούλγαρος-Σλάβος δούκας Σέρμων και στη συνέχεια αποτέλεσε τμήμα του του Βυζαντινού Θέματος Σιρμίου.
Όταν ανήκε στο μεσαιωνικό Βασίλειο της Ουγγαρίας (12ος-16ος αιώνας) η περιοχή χωρίστηκε μεταξύ στις κομητείες Σιρμιένσις και Βαλκοένσις. Κατά την Οθωμανική διοίκηση (16ος-18ος αιώνας) η περιοχή ήταν αρχικά τμήμα του υποτελούς Οθωμανικού δουκάτου της Συρμίας που κυβερνούσε ο Σέρβος δούκας Ράντοσλαβ Τσέλνικ και στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στο Σαντζάκι του Σιρμίου. Κατά τη διακυβέρνηση των Αψβούργων (18ος-19ος αιώνας) η περιοχή χωρίστηκε μεταξύ της Κομητείας Σρεμ και της Στρατιωτικής Επαρχίας των Συνόρων. Τη δεκαετία του 1850 το βόρειο τμήμα της περιοχής ανήκε στην επαρχία του Νόβι Σαντ, αλλά περιήλθε και πάλι στην Κομητεία Σρεμ μετά το 1860. Μετά την κατάργηση της Στρατιωτικής Επαρχίας των Συνόρων το 1882, τα ανήκοντα σε αυτή τμήματά της περιλήφθηκαν επίσης στην Κομητεία Σρεμ.
Κατά τη της κατοχής του Άξονα Γερμανίας-Κροατίας (1941-1944), η περιοχή συμπεριλήφθηκε στη Μεγάλη Επαρχία της Βούκας. Από το 1944, η περιοχή ανήκε στην αυτόνομη Γιουγκοσλαβική Βοϊβοντίνα (η οποία ήταν μέρος της νέας Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβικής Σερβίας από το 1945). Οι σημερινές συνοικίες της Σερβίας (περιλαμβανομένης της Περιφέρειας Συρμαίας) ορίστηκαν από την κυβέρνηση της Σερβίας, που εγκρίθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1992.
Κατά τη Γερμανική-Κροατική κατοχή του Άξονα (1941-1944) η περιοχή εντάχθηκε στην Επαρχία της Βούκα. Από το 1944, η περιοχή ανήκε στην αυτόνομη ΓιουγκοσλαβικήΒοϊβοντίνα. Οι σημερινές περιοχές της Σερβίας, περιλαμβανομένης της Σρεμ δημιουργήθηκαν στις 29 Ιανουαρίου 1992.
Δημογραφικά
Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος
Πληθ.
±%
1948
209.943
—
1953
223.642
+6.5%
1961
260.226
+16.4%
1971
287.474
+10.5%
1981
306.085
+6.5%
1991
309.981
+1.3%
2002
335.901
+8.4%
2011
312.278
−7.0%
Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απογραφή του 2011, η Περιοχή Σρεμ είχε 312,278 κατοίκους.
Τα μοναστήρια στο βουνό Φρούσκα Γκόρα είναι ο μεγαλύτερος πολιτιστικός θησαυρός της περιοχής. Περιλαμβάνουν τη Μονή Γκργκέτεγκ, του 1471 και τη Μονή Γιάζακ του 1522.
Η Μονή Kρούσεντολ είναι πραγματικός θησαυρός της ζωγραφικής της Βοϊβοντίνα. Ιδρύθηκε το 1514 ως δωρεά του Ορθόδοξου επίσκοπου Μάξιμ Μπράνκοβιτς και της μητέρας του Αγγελίνας.
Στο Μοναστήρι Νόβο Χόποβο είναι ιδιαίτερα ωραία η αρχιτεκτονική της εκκλησίας και οι τοιχογραφίες. Ο ακριβής χρόνος της αρχικής κατασκευής του είναι άγνωστος, αλλά το 1765 είναι γνωστό ως έτος ανακατασκευής του.