Ο Νομός Αδριανουπόλεως (1920 - 1922) ήταν νομός της Ελλάδας. Δημιουργήθηκε με την Συνθήκη των Σεβρών και διαλύθηκε με την Ανακωχή των Μουδανιών.
Συγκεκριμένα, η Ανατολική Θράκη προσαρτήθηκε στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Σεβρών[1] και καταλήφθηκε από τον ελληνικό στρατό υπό τον Εμμανουήλ Ζυμβρακάκη τον Ιούνιο-Ιούλιο του 1920. Εγκαταλείφθηκε όμως τον Οκτώβριο του 1922 στα πλαίσια της Ανακωχής των Μουδανιών. Με τη Συνθήκη της Λωζάνης η περιοχή επιστράφηκε οριστικά στην Τουρκία. Διοικητικά ο νομός ανήκε στην Γενική Διοίκηση Θράκης μαζί με τους νομούς Έβρου, Καλλιπόλεως, Ραιδεστού, Ροδόπης και Σαράντα Εκκλησιών[2].
Σήμερα τα εδάφη του τέως ελληνικού νομού Αδριανουπόλεως, ανήκουν σε τρείς χώρες (Βουλγαρία, Ελλάδα και Τουρκία), και αποτελούν περιοχές τόσο του σημερινού Νομού Έβρου (Καστανιές, Ρίζια, Πεντάλοφος του Δήμου Ορεστιάδας κ.α.) άλλα και της τούρκικης επαρχίας Αδριανούπολης που έχει διαφορετική έκταση.
Πρωτεύουσα του νομού ήταν η ομώνυμη Αδριανούπολη ενώ ως Νομάρχης για το βραχύχρονο αυτό διάστημα υπηρέτησε ο Αλή Ναΐπ Ζαδέ, που εκλέχθηκε με το Κόμμα Φιλελευθέρων.[3]
Παραπομπές
