Νίκος Φλώρος

Νίκος Φλώρος
Γενικές πληροφορίες
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1][2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΕκπαίδευσηΑνωτέρα Σχολή Καλών Τεχνών Παρισιού - École des Beaux-Arts, Κλασσικό πιάνο, δραματική τέχνη, Design
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού[1][2]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚαλλιτέχνης – γλύπτης
Ιστότοπος
www.nikosfloros.com
δεδομένα

Ο Νίκος Φλώρος είναι Έλληνας γλύπτης που είναι περισσότερο γνωστός για τη δημιουργία γλυπτών έργων με πρώτη ύλη [3][4] αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών. Πρόκειται για μία τεχνική την οποία εμπνεύσθηκε ο ίδιος και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Νέα Υόρκη το 2003.

Το έργο του Νίκου Φλώρου, επιλέχθηκε από το εκπαιδευτικό σύστημα της Βραζιλίας ώστε να ενταχθεί στα σχολικά εγχειρίδια.[5][6]

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας απ’ όπου και έλκει την καταγωγή του. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε κλασικό πιάνο και αρχαία δραματική τέχνη. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτέρα Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι - École des Beaux-Arts.

Έργο

Ατομικές Εκθέσεις:

  • Ίδρυμα Ελληνικού Κόσμου, (Foundation of the Hellenic World) Αθήνα, Ελλάδα, 2008
  • Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, 2011
  • Grace: Symbol of Change, Μόντε Κάρλο, 2012
  • Παλάτι Metropole, Μόντε Κάρλο, 2012
  • Εθνικό Μουσείο Γυναικών στις Τέχνες, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ, 2012
  • Ελλάδα Μέγαρο Μελάς, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα, Ελλάδα, 2013
  • Teatro Communale, Μπολόνια, Ιταλία, 2013
  • Κρατικό Μουσείο και Καταφύγιο "Tsaritsyno", Μόσχα, Ρωσία, 2013
  • Grand Hotel Majestic "Gia" Baglioni, Μπολόνια, Ιταλία, 2013
  • Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, Ρόδος, 2015
  • Ήρωες από μέταλλο, Συλλογή Βικτωρία Γ. Καρέλια, 2021, Καλαμάτα, Ελλάδα [7][8][9]
  • Πλατεία Συντάγματος του Μετρό Αττικό, Αθήνα, Ελλάδα
  • Γκαλερί Art Cargo, Ελληνογερμανική Έκθεση, Αθήνα, Ελλάδα
  • Ελληνικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη, Παλάτι Hofburg, Βιέννη, Αυστρία

Ομαδικές Εκθέσεις:

  • Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney
  • Μητροπολιτική Λέσχη
  • Γαλλική Εταιρεία Κληρονομιάς
  • Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, Ελλάδα
  • Παλάτι Hofburg, Βιέννη, Αυστρία
  • Ιστορικό Μουσείο Αίγινας, Ελλάδα
  • Τράπεζα Πειραιώς, Αθήνα, Ελλάδα
  • Μουσείο Πιερίδη «Athinais», Αθήνα, Ελλάδα
  • Art Meets Media, Αθήνα, Ελλάδα
  • Παλάτι Hofburg, Βιέννη, Αυστρία
  • Γενικό Προξενείο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Έργο Ελληνική Σημαία, κατασκευασμένη από αλουμίνιο με την τεχνική του Νίκου Φλώρου. Φωτογραφία από τον Robert Zervos.

Βραβεύσεις

  • Grand prize για το έργο - κουστούμι «Red Queen Elizabeth» από το Μητροπολιτικό μουσείο Τέχνης και κουστουμιών. [εκκρεμεί παραπομπή]
  • Grand prize για το έργο – κουστούμι «Silver Elizabeth I» από την «Young Friends Heritage Society»[εκκρεμεί παραπομπή]
  • Χρυσό μετάλλιο Τεχνών και Επιστημών από το Albert Schweitzer Foundation, 2011 [εκκρεμεί παραπομπή]
  • Global Thinkers Forum Excellence Award για την αριστεία και την καινοτομία, 2013[10]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 21  Οκτωβρίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 Ανακτήθηκε στις 21  Οκτωβρίου 2022.
  3. ↑ «Nikos Floros». RARITY GALLERY (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «Ο Νίκος Φλώρος δημιουργεί «Ήρωες από μέταλλο»». ProtoThema. 14 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ Πμ, Eleni Kosta-18/08/2020 10:46. «Νίκος Φλώρος - Ο γλύπτης που "διδάσκεται" στα σχολεία της Βραζιλίας». www.ellines.com. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «Νίκος Φλώρος: Ο Έλληνας γλύπτης που "διδάσκεται" στα σχολεία της Βραζιλίας». iEllada.gr. 19 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 
  7. ↑ ΖΑΧΟΥ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ (9 Οκτωβρίου 2021). ««Ήρωες από μέταλλο»: Η πρωτότυπη έκθεση του διεθνούς φήμης γλύπτη Νίκου Φλώρου -Φτιάχνει ψηφιδωτά κοστούμια από αλουμίνιο | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  8. ↑ Κήρυξ, Εθνικός. «Νίκος Φλώρος: Ηρωες από μέταλλο». ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  9. ↑ Κις, Ελις. «Ήρωες από μέταλλο | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  10. ↑ «Nikos Floros». Global Thinkers Forum (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.