Συντεταγμένες: 41°13′25.68″N 23°16′54.66″E / 41.2238000°N 23.2818500°E / 41.2238000; 23.2818500

Μπάλτζα
Μπάλτζα Μπάλτζα
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή Ενότητα	Σερρών
Δήμος	Ηρακλείας
Δημοτική Ενότητα	Ηρακλείας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Μακεδονίας
Νομός	Σερρών
Πληθυσμός
Πραγματικός	0
Έτος απογραφής	1913
δεδομένα

Η Μπάλτζα ή Μπαλτζί Μαχαλέ είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός στον σημερινό Δήμο Ηρακλείας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρισκόταν σε απόσταση 1,25 χλμ. βορειοδυτικά από τη σημερινή διασταύρωση των χωριών Ποντισμένο Σερρών και Κοίμηση Σερρών.^{[1][2][3][4][5]}

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης. Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 12 σπίτια και 40 κατοίκους.^[6] Σύμφωνα με εθνογραφικά στοιχεία για το σαντζάκι των Σερρών, από δύο Σλάβους μελετητές του 19^ου αιώνα, το 1878 στο Μπαλτζί-Μαχάλ (Balgje Mahal) υπήρχαν 40 ανύπαντροι.^[7] Το 1889, ο Στέφαν Βέρκοβιτς στο έργο «Τοπογραφικό-Εθνογραφικό Σκίτσο της Μακεδονίας», με στατιστικά στοιχεία της περιόδου 1857-1883, σημείωσε το Μπαλτζί-Μαχαλέ ως ένα χωριό με 18 σπίτια.^[8] Σύμφωνα με τη μελέτη «La Macédoine et sa Population Chrétienne» του Βούλγαρου Ντίμιταρ Μπρανκόφ, το 1904 ζούσαν εκεί 42 κάτοικοι.^[9] Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, αναφέρεται ότι ο οικισμός είχε 30 μουσουλμάνους κατοίκους.^[10] Τέλος, σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 156 μουσουλμάνοι κάτοικοι.^[11]

Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 ήταν κατεστραμμένος και ακατοίκητος.^[12] Στη «Γεωργική Έρευνα της Μακεδονίας» του 1914, ο οικισμός αναφέρεται ως Μπαλτζί, με καλλιεργούμενη έκταση το έτος 1913 μόλις 150 στρεμμάτων.^[13]

Το 1920 ο κατεστραμμένος οικισμός προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Τζουμαγιάς (Ηράκλεια), μαζί με τα χωριά Αλή Πασσά (Νεοχώρι), Γενή Μαχαλέ, Δολάπ (Σαρακατσαναίικο), Ερνή-Κιόι (Ποντισμένο), Ορμανλή (Δασοχώρι), Τσαβδάρ (Ψωμοτόπι) και Χαζνατάρ (Χρυσοχώραφα).^[14] Το ίδιο έτος καταργήθηκε και τυπικά, οπότε και δεν καταγράφηκε στην ελληνική απογραφή του 1920.^[15]

Το 1968 με το ΦΕΚ 146Α΄/6-7-1968, η θέση του πρώην οικισμού έλαβε το τοπωνύμιο «Μελίσσια».^[16]

* χαρακτηρίζεται ως κατεστραμμένο και ακατοίκητο.