Ο Μίρτσεαλ Γ΄ Ντράκουλ, ρουμαν.: Mircea III Dracul (απεβ. το 1534) ήταν ένας από τους δύο γιους του Mίχνεα Α΄του Κακού, έτσι ήταν εγγονός του Βλάντ Γ΄ Παλουκωτή. Κυβέρνησε ως πρίγκιπας της Βλαχίας μεταξύ 12 Οκτωβρίου 1509 και 26 Ιανουαρίου 1510. [2][3]
Βασιλεία
Αφού ο Βλαντ Ε΄ ο Νέος, κέρδισε υποστήριξη για τη διεκδίκησή του για τον θρόνο της Βλαχίας από τους Οθωμανούς με τη βοήθεια της οικογένειας Κραϊοβέστι, ο Mίχνεα Α΄ ο Κακός παραχώρησε τον θρόνο στον γιο του, Mίρτσεα Γ΄, στις 12 Οκτωβρίου 1509 [4] Αν και στην παλαιότερη ρουμανική ιστοριογραφία πίστευαν ότι ο Mίρτσεα Γ΄ συγκυβέρνησε μόνο με τον πατέρα του, αυτό αποδείχθηκε ψευδές από τα έγγραφα που εξέδωσε. Τα πρώτα έγγραφα που εκδόθηκαν από τον Μίρτσεα Γ΄ καταγράφηκαν στις 29 Οκτωβρίου, υπογεγραμμένα με το " Io Mircea voievod, din mila lui Dumnezeu, domn " ("Εγώ ο Μίρτσεα βοεβόδας, με το έλεος του Θεού κύριος"). [2]
Λόγω των αντιοθωμανικών του απόψεων, ο αυτοκράτοραςΜαξιμιλιανός Α' του έστειλε ένα δώρο με τη μορφή κράνους πανοπλίας και θώρακα καλυμμένα με χρυσό ύφασμα και βελούδο, και διακοσμημένο με πολλά ζαφείρια και γρανάτες, με την ελπίδα να εξασφαλίσει μια συμμαχία με τον «Μεγάλο της Βλαχίας», όπως αναφέρθηκε για τον Μίρτσεα Γ΄. [3] Ο Μίρτσεα Γ΄ έφυγε από τη Βλαχία γύρω στις 26 Ιανουαρίου 1510, μετά από μάχη κοντά στην Κοτμεάνα με οθωμανικό στρατό με επικεφαλής τον Νεάγκο, τον πρώην μεγάλο ποστέλνικο. Ο Μίρτσεα Α΄ τελικά συναντήθηκε με τον πατέρα του στο Σιμπίου. [5] Μαζί με τους στρατιώτες του, συνόδευσε τον βοεβόδα της Τρανσυλβανίας στο Σλίμνικ στις 11 Μαρτίου. Μετά τη δολοφονία τού πατέρα του, συμμετείχε στη σύλληψη των δολοφόνων. Ο ίδιος ο Μίρτσεα Γ΄ κατάφερε να σκοτώσει έναν από τους δολοφόνους, τον 4ο εξάδελφό του Ντάντσιου Τεπελούς, έναν γιο του Μπασαράμπ Δ΄ του Νέου. [4]
Προσπάθειες ανακατάληψης του θρόνου
Εισερχόμενος στην προστασία του Βλαδισλάου Β' της Ουγγαρίας, προσπάθησε να κερδίσει υποστήριξη για την ανάκτηση του θρόνου. Με έναν στρατό Σέκελυ, ξεκίνησε μια εκστρατεία τον Ιανουάριο του 1511, νικώντας ωστόσο σε μια μάχη στη Γκεργκίτα. Σύμφωνα με μια εκδοχή του εσωτερικού χρονικού, κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη μετά από αυτή την ήττα. Το καλοκαίρι του 1512, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Nαγκόε Μπασαράμπ Ε΄, ξεκίνησε μια άλλη εκστρατεία με την υποστήριξη της Τρανσυλβανίας, αλλά ηττήθηκε για ακόμη μια φορά. Οι τελευταίες πληροφορίες γι' αυτόν προέρχονται από το 1514, όταν ζήτησε από τους Σάξονες από το Μπρασόβ να παραδώσουν τα όπλα του, που άφησε εκεί ο Ιωάννης Ζαπόλια στην κατοικία του στην Σετατέα ντε Μπάλτα (τότε ανήκε στον Μπογκντάν Γ΄ της Μολδαβίας) και ζήτησε βοήθεια για την καταπολέμηση των Τούρκων. [5] Το 1521 κυκλοφόρησε στη Βουδαπέστη μια ψευδής βενετική ιστορία, που έλεγε ότι κατάφερε να πάρει το θρόνο από τον Θεοδόσιο (γιο τού Νεαγκόε Βασαράβ) με τη βοήθεια του Mεχμέτ μπέη της Nικόπολης. [6]
Τέλος και υστεροφημία
Απεβίωσε το 1534 και είναι άγνωστο πού τάφηκε. [6] Ήταν νυμφευμένος με τη ντοαμάνα Δέσποινα και απέκτησε τέσσερις γιους: τον Αλέξανδρο Β' Μιρτσέα, τον Πέτρο τον Χωλό, τον Μίλος και τον Μίρτσεα, καθώς και τέσσερις κόρες. [7]
Rezachevici, Constantin (2001). Cronologia critica a domnilor din Țara Româneasca și Moldova: a. 1324 - 1881 (στα Ρουμανικά). I: Secolele XIV - XVI. Bucharest: Editura Enciclopedică.
