Μάγκι Τζίλενχαλ

Μάγκι Τζίλενχαλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Νοεμβρίου 1977
Μανχάταν
ΨευδώνυμοMaggie Gyllenhaal
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κολούμπια
Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου
Σχολείο Χάλβαρντ-Γουέστλεϊκ (έως 1995)
The Mountain School
The Center for Early Education
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών
ηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός τηλεόρασης
ηθοποιός φωνής
σκηνοθέτρια ταινιών κινηματογράφου
σεναριογράφος
τραγουδίστρια
Περίοδος ακμής1992
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠίτερ Σάρσγκαρντ (από 2009)
ΤέκναRamona Sarsgaard
Gloria Sarsgaard
ΓονείςΣτέφεν Τζίλενχαλ και Ναόμι Φόνερ Τζίλενχαλ
ΑδέλφιαΤζέικ Τζίλενχαλ
ΟικογένειαGyllenhaal family
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσές Σφαίρες
John Jay Award
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μάργκαρετ Ρουθ «Μάγκι» Τζίλενχαλ (Margaret Ruth "Maggie" Gyllenhaal, 16 Νοεμβρίου 1977)[1][2][3] είναι Αμερικανίδα ηθοποιός. Είναι η κόρη του σκηνοθέτη Στίβεν Τζίλενχαλ και της σεναριογράφου Ναόμι Φόνερ και η μεγαλύτερη αδερφή του ηθοποιού Τζέικ Τζίλενχαλ. Έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, όταν ξεκίνησε να εμφανίζεται στις ταινίες του πατέρα της. Η Τζίλενχαλ έγινε γνωστή με τον δευτερεύοντα ρόλο της, στην ανεξάρτητη ταινία Ντόνι Ντάρκο (Donnie Darko) το 2001. Ο ρόλος που την ανέδειξε ως ηθοποιό ήταν στη σαδομαζοχιστική ρομαντική ταινία Η γραμματέας (Secretary), για τον οποίο έλαβε διθυραμβικές κριτικές και μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.

Η Τζίλενχαλ έχει εμφανιστεί σε ένα μεγάλο φάσμα ταινιών, συμπεριλαμβανομένης της ανεξάρτητης ταινίας SherryBaby το 2006, για την ερμηνεία της στην οποία ήταν προτεινόμενη για Χρυσή Σφαίρα, τη ρομαντική κωμωδία Απατημένες σύζυγοι (Trust the Man) το 2006 και ταινίες υψηλού προϋπολογισμού όπως το Οι Δίδυμοι Πύργοι (World Trade Center) το 2006 και Ο Σκοτεινός Ιππότης (The Dark Knight) το 2008. Το 2009, πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ - δράμα Crazy Heart. Για την ερμηνεία της στην ταινία προτάθηκε για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου. Η Τζίλενχαλ έχει, επίσης, συμμετάσχει σε θεατρικά έργα, όπως το Closer το 2000 και σε τηλεοπτικές παραγωγές, όπως στην τηλεταινία Strip Search το 2004.

Η Τζίλενχαλ έχει σχέση με τον επίσης ηθοποιό Πίτερ Σάρσγκαρντ από το 2002. Το 2006, αρραβωνιάστηκαν και η Τζίλενχαλ γέννησε την κόρη τους, Ραμόνα, στις 3 Οκτωβρίου 2006. Στις 2 Μαΐου 2009, οι δυο τους παντρεύτηκαν στην Ιταλία. Η δεύτερη κόρη τους, η Γκλόρια Ρέι, γεννήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. Η Τζίλενχαλ υποστηρίζει ενεργά το Δημοκρατικό Κόμμα των Η.Π.Α. και όπως ο αδερφός και οι γονείς της υποστηρίζει την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (American Civil Liberties Union), μια μη κυβερνητική οργάνωση, που έχει ως στόχο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν την Αμερικανική εισβολή στο Ιράκ συμμετείχε σε διαδηλώσεις κατά του πολέμου. Επιπλέον, ασχολείται ενεργά με εκστρατείες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ατομικής ελευθερίας και κατά της φτώχειας.

Πρώτα χρόνια

Η Τζίλενχαλ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Οι γονείς της είναι ο σκηνοθέτης Στίβεν Τζίλενχαλ και η κινηματογραφική παραγωγός και σεναριογράφος Ναόμι Φόνερ (του γένους Αχς).[4] Ο Τζέικ Τζίλενχαλ, ο νεότερος αδερφός της, είναι επίσης ηθοποιός. Ο πατέρας της, ο οποίος μεγάλωσε σε Σβεντενμποργκιανό περιβάλλον, είναι Σουηδικής και Αγγλικής καταγωγής και είναι μέλος της Οικογένειας Γύλενχολ, μιας Σουηδικής οικογένειας ευγενών.[5] Ο τελευταίος γνήσιος Σουηδός πρόγονός της ήταν ο προπάππους της, απόγονος του Λέοναρντ Γύλενχολ, ο οποίος ήταν ένας από τους κύριους ηγέτες της Σβεντενμποργκιανής θρησκείας και υποστήριζε τη διάδοση και τύπωση των γραπτών του Εμάνουελ Σβέντενμποργκ.[6] Η μητέρα της είναι Εβραία (με προγόνους από τη Ρωσία και τη Λιθουανία),[5][7] από τη Νέα Υόρκη και είναι η πρώην σύζυγος του Έρικ Φόνερ,[8] ο οποίος είναι καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.[9][10] Η Τζίλενχαλ έχει δηλώσει ότι μεγάλωσε κυρίως ως Εβραία, αν και δεν φοίτησε σε Εβραϊκό σχολείο.[11] Οι γονείς της, οι οποίοι παντρεύτηκαν το 1977, έκαναν αίτηση διαζυγίου τον Οκτώβριο του 2008.[12]

Η Τζίλενχαλ μεγάλωσε στο Λος Άντζελες και φοίτησε στο Λύκειο Χάρβαρντ-Γουέστλεϊκ.[9] Το 1995, αποφοίτησε από το Χάρβαρντ-Γουέστλεϊκ και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει Λογοτεχνία και Ανατολικές θρησκείες στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.[9][13] Αποφοίτησε το 1999 με πτυχίο Καλών Τεχνών.[9] Στη συνέχεια, σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (Royal Academy of Dramatic Art) του Λονδίνου.[14] Μετά το τέλος των σπουδών της εργάστηκε ως σερβιτόρα σε ένα εστιατόριο της Μασαχουσέτης για το καλοκαίρι.[15]

Καριέρα

Πρώτα βήματα

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Τζίλενχαλ έγινε σε ηλικία 15 ετών, όταν συμμετείχε στην ταινία Υδάτινη Χώρα (Waterland) το 1992. Στη συνέχεια συμμετείχε στις ταινίες Επικίνδυνη Γυναίκα (A Dangerous Woman) το 1993 και Homegrown το 1998. Σκηνοθέτης και των τριών ταινιών ήταν ο πατέρας της, ενώ στις δύο τελευταίες συμμετείχε και ο αδερφός της.[9] Με τη μητέρα τους, αυτή και ο Τζέικ, εμφανίστηκαν σε δύο επεισόδια της Ιταλικής εκπομπής μαγειρικής Molto Mario του καναλιού Food Network.[16] Μετά την αποφοίτηση της από το κολέγιο, είχε δευτερεύοντες ρόλους σε ταινίες όπως οι Και γ... το Χόλιγουντ (Cecil B. Demented) το 2000 και Τα Αγόρια της Ζωής μου (Riding in Cars with Boys) το 2001.[17] Η Τζίλεχαλ έγινε γνωστή υποδυόμενη την αδερφή του επίσης εκτός οθόνης αδερφού της, Τζέικ, στην ανεξάρτητη ταινία Ντόνι Ντάρκο (Donnie Darko) το 2001.[18]

Έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο στην παραγωγή του Θεάτρου Berkeley Repertory του έργου Closer του Πάτρικ Μάρμπερ.[19][20] Για την ερμηνεία της στο έργο έλαβε θετικές κριτικές.[21][22] Οι παραστάσεις ξεκίνησαν το Μάιο του 2000 και τελείωσαν στα μέσα του Ιουλίου της ίδιας χρονιάς.[21] Η Τζίλενχαλ έχει συμμετάσχει σε αρκετά άλλα θεατρικά έργα, μεταξύ των οποίων και τα: Η Τρικυμία (The Tempest),[23] Αντώνιος και Κλεοπάτρα (Antony and Cleopatra), The Butterfly Project και No Exit.[24]

2002–2005

A brown-haired woman with blue eyes wears a dark blue dress with her hair tied back.
Η Τζίλενχαλ σε μια εκδήλωση στη Βαρκελώνη της Ισπανίας το 2008

Ο ρόλος που ανέδειξε την Τζίλενχαλ ως ηθοποιό ήταν στη σαδομαζοχιστική ρομαντική ταινία Η Γραμματέας (Secretary) το 2002, μια ταινία που επικεντρώνεται σε δύο άτομα, που ξεκινούν έναν τρόπο ζωής BDSM.[25] Ο κριτικός Στίβεν Χόλντεν της εφημερίδας The New York Times έγραψε: «Ο ρόλος της Λι, που υποδύεται η Μάγκι Τζίλενχαλ με συγκρατημένη κωμική λεπτότητα και γλυκύτητα, πρέπει να την κάνει αστέρι».[25] Ο Μικ ΛαΣάλ της εφημερίδας San Francisco Chronicle έγραψε: «Η Μάγκι Τζίλενχαλ, ως η αυτοκαταστροφική γραμματέας, είναι αινιγματική και σε μερικές στιγμές συμπαθητική».[26] Η ταινία έλαβε γενικά θετικές κριτικές,[27] και η ερμηνεία της Τζίλενχαλ της χάρισε το Βραβείο Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης από το Εθνικό Συμβούλιο Αξιολόγησης Ταινιών (National Board of Review of Motion Pictures),[28] την πρώτη της υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα[29] και μια υποψηφιότητα για το Βραβείο Independent Spirit.[30] Ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος της Τζίλενχαλ, στον οποίο εμφανίζεται εντελώς γυμνή, ήταν σε αυτήν την ταινία.[31][32] Αν και εντυπωσιάστηκε με το σενάριο, είχε αρχικά ενδοιασμούς, καθώς πίστευε ότι θα μπορούσε να έχει αντι-φεμινιστικό μήνυμα. Ωστόσο, μετά από προσεκτική συζήτηση, όσον αφορά το σενάριο, με τον σκηνοθέτη της ταινίας, Στίβεν Σέινμπεργκ, συμφώνησε να συμμετάσχει.[33] Αν και επιμένει ότι ο Σέινμπεργκ δεν την εκμεταλλεύτηκε, η Τζίλενχαλ έχει δηλώσει ότι ένιωθε «φοβισμένη όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα» και ότι «στα λάθος χέρια... έστω και ελάχιστα λιγότερο έξυπνα χέρια, η ταινία θα μπορούσε να λέει κάτι πραγματικά παράξενο».[18] Από τότε, έχει ξανά αναφερθεί στον ρόλο της στην ταινία λέγοντας μόνο ότι «Παρά την προσωπική προσπάθεια, μερικές φορές η δυναμική που εξερευνείς στη δουλειά σου μπορεί να διαχυθεί και στη ζωή σου».[18]

Στη συνέχεια είχε ένα δευτερεύοντα ρόλο στην κωμωδία-δράμα Adaptation του 2002, μια ταινία που διηγείται την ιστορία του σεναριογράφου Τσάρλι Κάουφμαν και την προσπάθεια που κατέβαλε να γίνει το βιβλίο The Orchid Thief ταινία.[34] Αργότερα, εμφανίστηκε στη βιογραφία Εξομολογήσεις ενός Επικίνδυνου Μυαλού (Confessions of a Dangerous Mind) του 2002, ως μέλος ενός μεγάλου καστ ηθοποιών που περιλάμβανε τους: Σαμ Ρόκγουελ, Ντρου Μπάριμορ, Τζορτζ Κλούνεϊ και Τζούλια Ρόμπερτς.[35] Η ταινία είχε έσοδα 33 εκατομμυρίων δολαρίων, παγκοσμίως.[36] Την ίδια χρονιά, είχε ένα μικρότερο ρόλο στην κωμωδία 40 Μέρες και 40 Νύχτες (40 Days and 40 Nights).[37]

Το 2003, συμπρωταγωνίστησε με την Τζούλια Ρόμπερτς στην ταινία Το χαμόγελο της Μόνα Λίζα (Mona Lisa Smile) στο ρόλο της Ζιζέλ.[38] Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα The Daily Telegraph, αποκάλυψε ότι ο λόγος που την έκανε να δεχτεί το ρόλο ήταν για να «υποδυθεί κάποια που νιώθει σίγουρη με τον εαυτό της ως μια σέξι και όμορφη γυναίκα».[39] Η ταινία έλαβε ως επί το πλείστον αρνητικές κριτικές,[40] με τη Μανόλα Ντάργκις της εφημερίδας Los Angeles Times να την περιγράφει ως «αυτάρεσκη και μειωτική».[41] Οι επόμενοι ρόλοι της ήταν σε μικρότερες ανεξάρτητες ταινίες: την Casa de los Babys του 2003, που αφηγείται την ιστορία έξι Αμερικανίδων γυναικών που περιμένουν με αγωνία σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής μέχρι να ολοκληρωθούν οι χρονοβόρες διαδικασίες υιοθεσίας και να μπορέσουν να πάρουν τα μωρά τους[42] και την Εγκληματικά Μυαλά (Criminal) του 2004, που αποτέλεσε ριμέικ της Αργεντίνικης ταινίας Εννιά Βασιλισσες (Nine Queens), με τους Τζον Σ. Ράιλι και Ντιέγκο Λούνα.[43] Η Τζίλενχαλ υποδύεται μια τίμια μάνατζερ ξενοδοχείου, που αναγκάζεται να βοηθήσει τον διεστραμμένο αδερφό της (Ράιλι), ξελογιάζοντας ένα από τα θύματά του.[43] Η Τζίλενχαλ δέχτηκε πρόσκληση για να γίνει μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών το 2004.[44] Πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία Strip Search του 2004 του καναλιού HBO, όπου υποδύθηκε μια Αμερικανή μαθήτρια στην Κίνα που είναι ύποπτη για τρομοκρατία.[45]

Το 2004, η Τζίλενχαλ επέστρεψε στο θέατρο με το έργο Homebody/ Kabul του Τόνι Κούσνερστο Λος Άντζελες, υποδυόμενη την Πρισίλα, την κόρη του Χόμμπάντι, η οποία περνά το μεγαλύτερο μέρος του έργου, ψάχνοντας τη μητέρα της στην Καμπούλ του Αφγανιστάν. Ο Κούσνερ της έδωσε τον ρόλο στο έργο Homebody/ Kabul έχοντας λάβει υπόψιν του τη δυναμικότητα που είχε δείξει η Τζίλενχαλ στο θεατρικό έργο Closer.[46] Ο Μπεν Μπράντλεϊ της εφημερίδας The New York Times έγραψε: «Η δεσποινίς Τζίλενχαλ παρέχει την απαραίτητη γέφυρα μεταξύ των τμημάτων του τίτλου της παράστασης».[47] Ο Τζον Χάιλπερν της εφημερίδας The New York Observer σημείωσε ότι η ερμηνεία της Τζίλενχαλ ήταν «αξιοθαύμαστη».[48] Ακόμη, συμπεριλήφθηκε στη λίστα «Hot 100» του περιοδικού Maxim με τις 100 πιο σέξι γυναίκες για το 2004 και το 2005.[49][50]

Ο επόμενος κινηματογραφικός ρόλος της Τζίλενχαλ ήταν στην κωμωδία-δράμα του 2005, Τα Πάντα για τον Έρωτα (Happy Endings), όπου υποδυόταν μια περιπετειώδη ηθοποιό, που ξελογιάζει ένα νεαρό γκέι μουσικό (Τζέισον Ρίτερ) καθώς και τον πλούσιο πατέρα του (Τομ Άρνολντ). Ηχογράφησε τραγούδια για το σάουντρακ της ταινίας,[38][51] αποκαλώντας τον ρόλο αυτόν ως τον «δυσκολότερο και τον πιο τρομακτικό» και πρόσθεσε ότι είναι πιο φυσική, όταν τραγουδά στην οθόνη παρά όταν παίζει.[51] Η Λίζα Σβάρτζμπαουμ του περιοδικού Entertainment Weekly χαρακτήρισε την ερμηνεία της Τζίλενχαλ ως «υπέροχη, φυσικά σέξι χωρίς να το επιδιώκει πολύ».[52]

2006–2009

Η Τζίλενχαλ στην 66η Απονομή των Χρυσών Σφαιρών στις 11 Ιανουαρίου 2009

Μετά την ταινία Τα Πάντα για τον Ερωτα (Happy Endings), πρωταγωνίστησε στις ταινίες του 2006 Απατημένες Σύζυγοι (Trust the Man), Πιο Παράξενο κι από Παράξενο! (Stranger than Fiction), Το Τερατόσπιτο (Monster House), Δίδυμοι Πύργοι (World Trade Center) και SherryBaby. Στην ταινία Απατημένες Σύζυγοι (Trust the Man), όπου συμπρωταγωνιστεί με τους Τζούλιαν Μουρ, Ντέιβιντ Ντουκόβνι και Μπίλι Κράνταπ, υποδύεται την Ελέιν, η οποία βλέπει τον Τόμπεϊ, τον χαρακτήρα του Κράνταπ, για εφτά χρόνια και αρχίζει να αισθάνεται ότι είναι ώρα να παντρευτεί και να ξεκινήσει οικογένεια.[53][54] Η ταινία συγκέντρωσε αρνητικές κριτικές και υπηρξε εμπορική αποτυχία.[55][56] Ο Ίθαν Άλτερ του περιοδικού Premiere ένιωσε ότι οι ερμηνείες των Τζίλενχαλ και Ντουκόβνι ήταν «πολύ πιο άνετες και χωρίς άγχος από άλλες φορές» και κατέληξε ότι «αυτό οφείλεται στο ότι έχουν παίξει αυτούς τους χαρακτήρες πολλές φορές στο παρελθόν».[57] Στην ταινία Πιο Παράξενο κι από Παράξενο! (Stranger than Fiction), η Τζίλενχαλ υποδυόταν το ερωτικό απωθημένο του χαρακτήρα του Γουίλ Φέρελ.[58] Η ερμηνεία της στην ταινία έλαβε σχετικά θετικές κριτικές. Ο Μάικ Στράτα του καναλιού Fox News έγραψε: «Η Τζίνενχαλ σε αυτήν την ταινία είναι πιο σέξι από ποτέ και η χημεία της με τον Φέρελ θα την ωθήσει σε πιο πρωτοκλασάτες ταινίες, αφήνοντας πίσω της τις ανεξάρτητες ταινίες, χωρίς αμφιβολία».[59] Δάνεισε τη φωνή της στην Ελίζαμπεθ «Ζι» στην ταινία τρόμου που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από ηλεκτρονικό υπολογιστή Το Τερατόσπιτο (Monster House).[60] Η Τζίλενχαλ υποδύθηκε την Άλισον Τζίμενο, τη σύζυγο του αστυνομικού του Λιμενικού, Γουίλ Τζίμενο, στην ταινία Δίδυμοι Πύργοι (World Trade Center) του Όλιβερ Στόουν, η οποία ήταν βασισμένη στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη.[61] Η ίδια θεωρεί την ταινία ως «μία από τις ταινίες των οποίων τα γυρίσματα τα απήλαυσε περισσότερο».[18] Η ταινία έλαβε σχετικά θετικές κριτικές και αποδείχθηκε διεθνής επιτυχία, έχοντας έσοδα 162 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.[62][63]

Στην ταινία SherryBaby, η Τζίλενχαλ υποδύεται μια νεαρή κλέφτρα εθισμένη στα ναρκωτικά, η οποία προσπαθεί να βάλει τη ζωή της σε τάξη μετά την αποφυλάκιση της ώστε να μπορέσει να επανασυνδεθεί με την κόρη της. Κατά τη διάρκεια της προώθησης της ταινίας, δήλωσε για τον χαρακτήρα της: «Νομίζω ότι βρίσκεται σε τόσο δυσμενή κατάσταση, ώστε το μόνο που έχει είναι αυτή η αφελής, μανιώδης ελπίδα. Και καθώς έπαιζα τον ρόλο έψαχνα για ευχαρίστηση και ελπίδα στα πάντα, ακόμη και σε αυτά τα θλιβερά πράγματα, κι έτσι μόλις τελείωσα την ταινία, ένιωσα, κυρίως, πόνο».[64] Η ερμηνεία της στην ταινία έλαβε θετικές κριτικές: Ο Ντέιβιντ Τζερμέιν του Associated Press έγραψε: «Η Τζίλενχαλ την εξανθρωπίζει τόσο βαθιά και πλούσια ... ώστε η Σέρι προκαλεί συμπάθεια ακόμα και στις πιο σκοτεινές και αδύναμες στιγμές της»[65] και ο Ντένις Χάρβεϊ του περιοδικού Variety αποκάλεσε την ερμηνεία της «νατουραλιστική».[66] Για την ερμηνεία της στην ταινία, η Τζίλενχαλ έλαβε τη δεύτερη υποψηφιότητά της για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού[67] και κέρδισε το Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Στοκχόλμης του 2006.[68]

Η Τζίλενχαλ στην πρεμιέρα της ταινίας Ο Σκοτεινός Ιππότης (The Dark Knight) στη Νέα Υόρκη στις 14 Ιουλίου 2008

Συμμετείχε στην ταινία Ο Σκοτεινός Ιππότης (The Dark Knight) του 2008, το σίκουελ της ταινίας Batman Begins του 2005, στην οποία αντικατέστησε την Κέιτι Χολμς ως η Εισαγγελέας, Ρέιτσελ Ντοζ.[69][70] Η Τζίλενχαλ αναγνώρισε ότι ο χαρακτήρας της ήταν ως ένα βαθμό αυτός της αβοήθητης κοπέλας που περιμένει τον ήρωα να τη σώσει όπως στα παραμύθια, αλλά είπε ότι ο σκηνοθέτης Κρίστοφερ Νόλαν αναζήτησε τρόπους να ενδυναμώσει τον χαρακτήρα της, ώστε «η Ρέιτσελ να ξέρει τι είναι σημαντικό για αυτήν και να διασφαλίζει τις ηθικές της αρχές, κάτι το οποίο αποτέλεσε μια ωραία αλλαγή» από τους πολλούς σε διένεξη χαρακτήρες που είχε δείξει προηγουμένως.[71] Ο Σκοτεινός Ιππότης (The Dark Knight) αποτέλεσε εμπορική και κριτική επιτυχία, θέτοντας καινούριο ρεκόρ ανοίγματος τριημέρου για τη Βόρεια Αμερική. Με έσοδα 1 δισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως,[72] έγινε η 4η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών στην Αμερική[73] και παραμένει η πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία της Τζίλενχαλ μέχρι και σήμερα. Σε μια κριτική της ταινίας στο διαδικτυακό περιοδικό Salon, η Στέφανι Ζάκαρεκ ανέφερε ότι «αισθάνεσαι ότι η ταινία είναι εξυπνότερη και πιο εύπλαστη, όταν η Τζίλενχαλ είναι στην οθόνη».[74] Ο κριτικός Τοντ Τζιλκράιστ του ιστότοπου IGN έγραψε: «Η Τζίλενχαλ προσθέτει πραγματικό βάθος και ενέργεια στη Ρέιτσελ Ντοζ».[75]

Η Τζίλενχαλ υποδύθηκε τη Γιελένα στην παραγωγή εκτός Μπρόντγουεϊ του Θεάτρου Classic Stage Company του έργου Θείος Βάνιας του Αντόν Τσέχωφ στη Νέα Υόρκη το 2009.[76][77] Στο καστ των ηθοποιών, επίσης, συμπεριλαμβάνονταν οι Πίτερ Σάρσγκαρντ, Μέιμι Γκάμερ, Ντένις Ο'Χερ και Τζορτζ Μορφόγκεν.[76][77] Η παραγωγή, τη σκηνοθεσία της οποίας ανέλαβε ο Όστιν Πέντλτον, έκανε πρεμιέρα στις 17 Ιανουαρίου και έληξε στις 1 Μαρτίου.[76][77] Ο Τζο Ντζιμιάνοβιτζ της εφημερίδας New York Daily News δεν είδε με ενθουσιασμό την ερμηνεία της γράφοντας: «Η Τζίλενχαλ, η οποία ήταν τόσο δυναμική ως ναρκομανής στην ταινία SherryBaby, υποδύεται τη Γιελένα, όπου απλώς περιφέρεται αργά με ένα μονότονο κολλημένο χαμόγελο στο πρόσωπό της, που σε κάνει να νομίζεις ότι έχει πάρει κάποια από τα ναρκωτικά της Σέρι».[78] Αντίθετα, τα σχόλια του Μάλκολμ Τζόνσον της εφημερίδας του Κονέκτικατ Hartford Courant ήταν κολακευτικά, σχολιάζοντας ότι «τελικά ανθίζει» ως χαρακτήρας.[79]

Η Τζίλενχαλ συμφώνησε να εμφανιστεί στην κωμωδία Πάμε Όπου Θες (Away We Go), όπου υποδύεται την μποέμ καθηγήτρια κολεγίου που είναι παλιά φίλη με τον χαρακτήρα που υποδύεται ο Τζον Κραζίνσκι.[80][81] Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές,[82] με τον Όουεν Γκλάιμπερμαν του περιοδικού Entertainment Weekly να περιγράφει την ερμηνεία της Τζίλενχαλ ως «υπερβολική».[83] Παρόλα αυτά, ο Α. Ο. Σκοτ της εφημερίδας The New York Times επαίνεσε την Τζίλενχαλ και τη συμπρωταγωνίστριά της, Άλισον Τζάνεϊ, για την ερμηνεία τους, γράφοντας ότι «και οι δύο είναι αρκετά διασκεδαστικές».[84] Ο Σκοτ κατέληξε με το συμπέρασμα ότι «Η ατάκα της δεσποινίδος Τζίλενχαλ σχετικά με τους ρόλους της στο σεξ, είναι το μοναδικό σημείο του σεναρίου, που πετυχαίνει διάνα τη σάτιρα».[84] Ο επόμενος ρόλος της ήταν στο μιούζικαλ-δράμα Crazy Heart. Υποδύεται τη δημοσιογράφο Τζιν Κράντοκ, η οποία ερωτεύεται τον μουσικό Μπαντ Μπλέικ, τον χαρακτήρα του Τζεφ Μπρίτζες.[85] Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές,[86] και με την Τζίλενχαλ να λαμβάνει εξαιρετικές κριτικές. Ο Πίτερ Τράβερς του περιοδικού Rolling Stone ανέφερε ότι η Τζίλενχαλ ήταν «αστεία, συγκινητική και ζωντανή» ως Τζιν και ότι ο ρόλος της ήταν «συμβατικά σχεδιασμένος, αλλά η Τζίλενχαλ κατάφερε να του προσδώσει εξυπνάδα και συναίσθημα».[87] Η ερμηνεία της στην ταινία της απέφερε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.[88]

2010 - έως σήμερα

Το 2010, η Τζίλενχαλ πρωταγωνίστησε στην ταινία Η Νάννι ΜακΦι και ο Μεγάλος Σαματάς (Nanny McPhee and the Big Bang), το σίκουελ της ταινίας του 2005 Νάνι ΜακΦι: Η Μαγική Νταντά (Nanny McPhee).[89] Ο ρόλος απαιτούσε η Τζίλενχαλ να μιλά με αγγλική προφορά.[90] Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές[91] και είχε έσοδα 93 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.[92] Μακριά από τον χώρο της υποκριτικής, διετέλεσε για ένα διάστημα παρουσιάστρια της τηλεοπτικής σειράς ντοκιμαντέρ Independent Lens.[93] Η Τζίλενχαλ, επίσης, πρωταγωνίστησε στην ανεξάρτητη ταινία Η Μηχανή της Χαράς (Hysteria), η οποία επικεντρωνόταν στα γεγονότα που οδήγησαν στη δημιουργία του δονητή.[94]

Τον Φεβρουάριο του 2011, η Τζίλενχαλ πρωταγωνίστησε στο έργο Τρεις Αδερφές (Three Sisters) του Αντόν Τσέχωφ, υποδυόμενη τη Μάσα στο Θέατρο Classic Stage Company.[95] Το έργο επικεντρώνεται στις αδερφές Προζόροβ (Τζίλενχαλ, Τζέσικα Χεκτ και Τζούλιετ Ράιλανς), οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από τον Τζέρεμι Τζέραρντ του Bloomberg «άτυχες στην αγάπη, δυστυχισμένες στην επαρχία και με λαχτάρα να επιστρέψουν στη Μόσχα».[96] Η παραγωγή off- Μπρόντγουεϊ ξεκίνησε τις παραστάσεις τις, στις 12 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκαν στις 6 Μαρτίου.[97]

Στην ταινία του 2012, Won't Back Down, υποδύθηκε μια μητέρα που προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου του παιδιού της.

Προσωπική ζωή

Ο Πίτερ Σάρσγκαρντ και η Τζίλενχαλ στην πρεμιέρα της ταινίας Μία Κάποια Εκπαίδευση (An Education) στη Νέα Υόρκη τον Οκτώβριο του 2009

Η Τζίλενχαλ έχει σχέση με τον ηθοποιό Πίτερ Σάρσγκαρντ,[98] στενό φίλο του αδερφού της Τζέικ, από το 2002.[38] Οι δυο τους ανακοίνωσαν τον αρραβώνα τους τον Απρίλιο του 2006[99][100] και παντρεύτηκαν στις 2 Μαΐου 2009 σε ένα μικρό παρεκκλήσι στο Μπρίντιζι της Ιταλίας.[101][102] Το ζευγάρι έχει δύο κόρες: τη Ραμόνα (γεννημένη στις 3 Οκτωβρίου 2006)[103] και τη Γκλόρια Ρέι (γεννημένη στις 19 Απριλίου 2012).[104] Η οικογένεια κατοικεί στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.[105]

Ακτιβισμός

Πολιτική

Η Τζίλενχαλ είναι πολιτικά ενεργή. Στην 18η Απονομή των Βραβείων Independent Spirit το 2002, τάχθηκε κατά του Πολέμου του Ιράκ, δηλώνοντας ότι ο λόγος της εισβολής ήταν «το πετρέλαιο και ο ιμπεριαλισμός».[106][107] Η Τζίλενχαλ συμμετείχε στην καμπάνια «Καλλιτέχνες Ενωμένοι για τη Νίκη χωρίς Πόλεμο (Artists United to Win Without War)», η οποία ξεκίνησε από τον Ρόμπερτ Γκρίνγουολντ με σκοπό την προώθηση του προοδευτισμού και την εναντίωση στον Πόλεμο του Ιράκ.[14][108] Αυτή και ο αδερφός της γύρισαν μια διαφήμιση για τη μη κυβερνητική οργάνωση Rock the Vote, η οποία έχει ως στόχο την ενδυνάμωση της πολιτικής δύναμης των νέων. Ακόμη, οι δυο τους επισκέφθηκαν το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια για να ενθαρρύνουν τους μαθητές να ψηφίσουν στις Αμερικανικές Προεδρικές Εκλογές του 2004,[109] στις οποίες η ίδια υποστήριζε το Δημοκράτη Τζον Κέρι.[110][111] Η Τζίλενχαλ υποστήριζε, επίσης, τον Μπαράκ Ομπάμα στις Εκλογές του 2008.[112][113] Ακόμη, υποστηρίζει την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (American Civil Liberties Union), μια μη κυβερνητική οργάνωση που έχει ως στόχο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την ίδια οργάνωση υποστηρίζει και η οικογένειά της.[114][115]

Φιλανθρωπία

Εκτός από την υποκριτική, έχει υπάρξει μοντέλο των εταιρειών Miu Miu[116] Reebok,[117] και Agent Provocateur,[118] ενώ έχει ακόμη ηχογραφήσει σε μορφή audiobook το μυθιστόρημα The Bell Jar της Σύλβια Πλαθ.[119] Η Τζίλενχαλ υποστηρίζει τη μη κυβερνητική οργάνωση Witness, η οποία χρησιμοποιεί βίντεο και διαδικτυακές τεχνολογίες για να γίνουν γνωστές στο κοινό οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.[120][121] Συμπαρουσίασε ένα φιλανθρωπικό δείπνο με τον ιδρυτή Πίτερ Γκάμπριελ το Νοέμβριο του 2007.[122][123] Η Τζίλενχαλ βοήθησε να μαζευτούν χρήματα για τη μη κυβερνητική οργάνωση TrickleUp.org, η οποία βοηθά φτωχούς ανθρώπους να ξεκινήσουν μια μικρο-επιχείρηση.[124] Για έναν από τους εράνους, η Τζίλενχαλ, βοήθησε στον σχεδιασμό και στην προώθηση ενός κολιέ που πουλήθηκε για 100 δολάρια. Όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις πήγαν στον φιλανθρωπικό σκοπό.[125] Τον Οκτώβριο του 2008, παρουσίασε μια επίδειξη μόδας ονόματι "Fashionably Natural", την οποία διοργάνωσαν οι οργανώσεις Gen Art και SoyJoy στο Λος Άντζελες.[126][127] Στην επίδειξη παρουσίασαν δημιουργίες τους τέσσερις ανερχόμενοι σχεδιαστές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν μόνο φυσικά και φιλικά προς το περιβάλλον υφάσματα και υλικά.[126][127]

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος

Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1992 Υδάτινη Χώρα (Waterland) Μάγκι Ρουθ
1993 Επικίνδυνη Γυναίκα (A Dangerous Woman) Πάτσι
1998 Homegrown Κριστίνα
2000 The Photographer Μάιρα
2000 Και γ... το Χόλιγουντ (Cecil B. Demented) Ρέιβεν
2001 Τα Αγόρια της Ζωής μου (Riding in Cars with Boys) Αμέλια Φόρεστερ
2001 Ντόνι Ντάρκο (Donnie Darko) Ελίζαμπεθ Ντάρκο
2002 Εξομολογήσεις ενός Επικίνδυνου Μυαλού (Confessions of a Dangerous Mind) Ντέμπι Βραβείο Chicago Film Critics Association Πιο Υποσχόμενης Ηθοποιού
2002 Adaptation. Κάρολαϊν Κάνινγκχαμ Βραβείο Chicago Film Critics Association Πιο Υποσχόμενης Ηθοποιού
2002 40 Μέρες και 40 Νύχτες (40 Days and 40 Nights) Σαμ
2002 Η Γραμματέας (Secretary) Λι Χόλογουεϊ Βραβείο Boston Society of Film Critics Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Central Ohio Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Chicago Film Critics Association Πιο Υποσχόμενης Ηθοποιού
Βραβείο Directors' Week Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Florida Film Critics Circle Pauline Kael Ανερχόμενης Ηθοποίου
Βραβείο Gotham Πρωτοεμφανιζόμενης
Βραβείο National Board of Review Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού
Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης
Βραβείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Παρισιού Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Βραβείο Chlotrudis Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Βραβείο Empire Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού (σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ)
Υποψηφιότητα — Βραβείο Independent Spirit Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα — Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης
Υποψηφιότητα — Βραβείο National Society of Film Critics Καλύτερης Ηθοποιού (2η θέση)
Υποψηφιότητα — Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Βραβείο Phoenix Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Βραβείο Phoenix Film Critics Society Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης
Υποψηφιότητα — Βραβείο San Diego Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού (2η θέση)
Υποψηφιότητα — Βραβείο Satellite Καλύτερης Ηθοποιού (σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ)
Υποψηφιότητα — Βραβείο Toronto Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Βραβείο Vancouver Film Critics Circle Καλύτερης Ηθοποιού
2003 Το χαμόγελο της Μόνα Λίζα (Mona Lisa Smile) Ζιζέλ Λιβάι
2003 Casa de los Babys Τζένιφερ
2004 Εγκληματικά Μυαλά (Criminal) Βάλερι
2005 The Great New Wonderful Εμ
2005 Τα Πάντα για τον Έρωτα (Happy Endings) Τζουντ Υποψηφιότητα — Βραβείο Independent Spirit Β' Γυναικείου Ρόλου
2006 Πιο Παράξενο κι από Παράξενο! (Stranger than Fiction) Άνα Πασκάλ Υποψηφιότητα — Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού
2006 Απατημένες Σύζυγοι (Trust the Man) Ιλέιν
2006 SherryBaby Σέρι Σουάνσον Βραβείο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κάρλοβι Βάρι Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μιλάνου Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Prism Καλύτερης Ερμηνείας σε Ταινία
Βραβείο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Στοκχόλμης Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Βραβείο Chicago Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα — Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού - Δράμα
Υποψηφιότητα — Βραβείο London Film Critics Circle Γυναίκας Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα — Βραβείο Satellite Καλύτερης Ηθοποιού - (σε Δραματική Ταινία)
2006 Παρίσι, σ' αγαπώ (Paris, je t'aime) Λιζ Μόνο στο τμήμα "Quartier des Enfants Rouges"
2006 Δίδυμοι Πύργοι (World Trade Center) Άλισον Τζίμενο
2006 Το Τερατόσπιτο (Monster House) Ελίζαμπεθ "Ζι" Υποψηφιότητα — Βραβείο Annie Καλύτερου Δανεισμού Φωνής σε Ταινία Κινουμένων Σχεδίων
2008 Ο Σκοτεινός Ιππότης (The Dark Knight) Ρέιτσελ Ντοζ Βραβείο Central Ohio Film Critics Association Καλύτερου Καστ
Βραβείο People's Choice Αγαπημένου Καστ
Υποψηφιότητα — Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Καστ
Υποψηφιότητα — Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού
2009 Πάμε Οπου Θες (Away We Go) Έλεν "ΛΝ"
2009 Crazy Heart Τζιν Κράντοκ Βραβείο Prism Καλύτερης Ερμηνείας σε Ταινία
Υποψηφιότητα — Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα — Βραβείο Dallas-Fort Worth Film Critics Association Β' Γυναικείου Ρόλου
2010 Η Νάννι ΜακΦι και ο Μεγάλος Σαματάς (Nanny McPhee Returns) Κυρία Γκριν
2011 Η Μηχανή της Χαράς (Hysteria) Σάρλοτ Ντάλριμπολ
2012 Won`t Back Down Τζέιμι
2013 White House Down Άλις Ντόσον

Τηλεόραση

Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1996 Shattered Mind Υπάλληλος καταστήματος με είδη ρουχισμού Τηλεταινία
1998 The Patron Saint of Liars Λορέιν Τόμας Τηλεταινία
1999 Resurrection Μέρι Τηλεταινία
2004 Strip Search Λίντα Σάικς Τηλεταινία
2012 Discovery's "Curiosity" Παρουσιάστρια Ντοκιμαντέρ

Παραπομπές

  1. ↑ Stérin, Gabrielle (25 Ιουνίου 2009). «Maggie Gyllenhaal» (στα Γαλλικά). Le Figaro. http://madame.lefigaro.fr/celebrites/maggie-gyllenhaal-250609-120089. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2009. 
  2. ↑ «NLS Other Writings > Say How». National Library Service for the Blind and Physically Handicapped. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011. 
  3. ↑ «How to pronounce Maggie Gyllenhaal». Inogolo. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011. 
  4. ↑ «Maggie Gyllenhaal In The Con». The Early Show (CBS News). 30 Αυγούστου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-10-16. https://web.archive.org/web/20131016214635/http://www.cbsnews.com/stories/2004/08/27/earlyshow/leisure/celebspot/main639011.shtml. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Ειπώθηκε στο Finding Your Roots with Henry Louis Gates, Jr., PBS, 22 Απριλίου 2012
  6. ↑ Wills, Dominic. «Jake Gyllenhaal Biography». Tiscali. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2008. 
  7. ↑ «Maggie Gyllenhaal talks unions, education and motherhood». Philly.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2012. 
  8. ↑ Ferro, Shane (10 Σεπτεμβρίου 2008). «Brinkley Fans Bring Their Love to Facebook». Columbia Daily Spectator. http://www.columbiaspectator.com/2008/09/10/brinkley-fans-bring-their-love-facebook. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2008. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Wood, Gaby (17 Σεπτεμβρίου 2006). «Stealing beauty». The Guardian (London: guardian.co.uk). http://www.guardian.co.uk/film/2006/sep/17/features.magazine. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  10. ↑ Hoggard, Liz (26 Ιουλίου 2007). «The indie queen: Maggie Gyllenhaal discusses her role as a sex-crazed ex-con». The Independent (Λονδίνο). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-29. https://web.archive.org/web/20100529234847/http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/features/the-indie-queen-maggie-gyllenhaal-discusses-her-role-as-a-sexcrazed-excon-458789.html. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2008. 
  11. ↑ «Q&A: Maggie Gyllenhaal on 'Hysteria'». The Jewish Daily Forward. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2012. 
  12. ↑ Lee, Ken (17 Οκτωβρίου 2008). «Jake and Maggie Gyllenhaal's Parents Call it Quits». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-10-21. https://web.archive.org/web/20131021090027/http://www.people.com/people/article/0%2C%2C20233907%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008. 
  13. ↑ O'Sullivan, Charlotte (9 Μαΐου 2003). «Maggie Gyllenhaal: Scones and S&M». The Independent (Λονδίνο). http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/features/maggie-gyllenhaal-scones-and-sampm-590195.html. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2008. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Hart, Hugh (13 Αυγούστου 2006). «Multiple Maggies». San Francisco Chronicle. http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2006/08/13/PKGGJK9TFJ1.DTL&type=printable. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2008. 
  15. ↑ «Secretary: A Breakthrough Role?». The Early Show (CBS News). 15 Οκτωβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-11. https://web.archive.org/web/20110511224303/http://www.cbsnews.com/stories/2002/10/14/earlyshow/leisure/celebspot/main525572.shtml. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2008. 
  16. ↑ Roberts, Adam (23 Μαΐου 2006). «Mario's Celebrity Guests». Amateur Gourmet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2008. 
  17. ↑ Zacharek, Stephanie (11 Αυγούστου 2000). «Cecil B. Demented». Salon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-06. https://archive.today/20121206015200/http://www.salon.com/entertainment/movies/review/2000/08/11/cecil_demented/. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Cartner-Morley, Jess (2 Ιουλίου 2007). «Looking for trouble». The Guardian (Λονδίνο: guardian.co.uk). http://www.guardian.co.uk/film/2007/jul/07/2. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2008. 
  19. ↑ Brantley, Ben (13 Μαΐου 2004). «Theater Review; Afghanistan Still Stirs A Housewife». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9B05E3DE113CF930A25756C0A9629C8B63. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  20. ↑ «Past Productions». Berkeley Repertory Theatre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Hurwitt, Robert (25 Μαΐου 2000). «Seductio ad absurdum». San Francisco Chronicle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2000-11-17. https://web.archive.org/web/20001117114700/http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?file=%2Fexaminer%2Farchive%2F2000%2F05%2F25%2FSTYLE12203.dtl&type=performance. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  22. ↑ Morris, Steven Leigh (23 Νοεμβρίου 2000). «Affairs of the Heartless». LA Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-04. https://web.archive.org/web/20110604123907/http://www.laweekly.com/2000-11-23/stage/affairs-of-the-heartless/. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2008. 
  23. ↑ Schillinger, Liesl (24 Φεβρουαρίου 2005). «Ebon Moss-Bachrach». The New York Times. http://www.nytimes.com/2005/02/27/theater/theaterspecial/27schi.html?pagewanted=print&position=. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008. 
  24. ↑ «Cecil B. Demented — Production Notes». Seattle Post-Intelligencer. Αύγουστος 2000. http://www.seattlepi.com/movietimes/moviepn.asp?movieID=24090. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  25. ↑ 25,0 25,1 Holden, Stephen (20 Σεπτεμβρίου 2002). «Film Review: An Office Disciplinarian Gets His Way in the End». The New York Times. http://movies.nytimes.com/movie/review?_r=1&res=9404E1DA1030F933A1575AC0A9649C8B63&scp=4&sq=maggie%20gyllenhaal%20secretary&st=cse. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2008. 
  26. ↑ LaSalle, Mick (27 Σεπτεμβρίου 2002). «'Secretary'». San Francisco Chronicle. http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2002/09/27/DD227720.DTL. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2008. 
  27. ↑ «Secretary (2002): Reviews». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2008. 
  28. ↑ «National Board of Review of Motion Pictures – Awards for 2002». National Board of Review of Motion Pictures. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2010. 
  29. ↑ «HFPA — Awards Search». Χρυσές Σφαίρες. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2008. 
  30. ↑ Pate, Addison (11 Δεκεμβρίου 2002). «Independent film nominees announced». Whittier Daily News. 
  31. ↑ Bone, James (19 Ιουλίου 2007). «A star and ‘momma-lion’». The Times (Λονδίνο). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-24. https://web.archive.org/web/20110624113856/http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/film/article2098029.ece. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2009. 
  32. ↑ Jessen, Monique (9 Ιουλίου 2008). «Maggie Gyllenhaal Hates Fiancé's Love Scenes». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-18. https://web.archive.org/web/20130918232921/http://www.people.com/people/article/0%2C%2C20211226%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2009. 
  33. ↑ Dawson, Tom (6 Μαΐου 2003). «Secretary». BBC Films (BBC). http://www.bbc.co.uk/films/2003/05/06/maggie_gyllenhaal_secretary_interview.shtml. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  34. ↑ Scott, A.O. (6 Δεκεμβρίου 2002). «Film Review; Forever Obsessing About Obsession». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-06-12. https://web.archive.org/web/20080612190954/http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9903EEDC123BF935A35751C1A9649C8B63. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008. 
  35. ↑ Pierce, Nev (16 Μαρτίου 2003). «Confessions of a Dangerous Mind (2003) Review». BBC Films (BBC). http://www.bbc.co.uk/films/2003/02/14/confessions_of_a_dangerous_mind_2003_review.shtml. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008. 
  36. ↑ «Confessions of a Dangerous Mind (2002)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2010. 
  37. ↑ Meyers, Shelby (28 Νοεμβρίου 2005). «Maggie Gyllenhaal Overcomes Her Fear Of Romantic Comedies». MTV Movie News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-03-31. https://web.archive.org/web/20110331000000/http://www.mtv.com/news/articles/1515123/20051128/story.jhtml. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2008. 
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 Mock, Janet. «Maggie Gyllenhaal Biography». People. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2008. 
  39. ↑ Campion, Chris (16 Φεβρουαρίου 2004). «Girl on top». The Daily Telegraph (Λονδίνο). http://www.telegraph.co.uk/culture/film/3612432/Girl-on-top.html. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2008. 
  40. ↑ «Mona Lisa Smile (2003): Review». Metacritic. 19 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2008. 
  41. ↑ Dargis, Manohla (19 Δεκεμβρίου 2003). «'Mona Lisa Smile'». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2005-04-15. https://web.archive.org/web/20050415125413/http://www.calendarlive.com/movies/reviews/cl-et-dargis19dec19,2,3006745.story. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2008. 
  42. ↑ Ng, David (16 Σεπτεμβρίου 2003). «Frustrated Mothers-to-Be Flounder in Saylesian Purgatory». The Village Voice: σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-16. https://web.archive.org/web/20090116224041/http://www.villagevoice.com/2003-09-16/film/frustrated-mothers-to-be-flounder-in-saylesian-purgatory/1. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2008. 
  43. ↑ 43,0 43,1 Bunbury, Stephanie (28 Απριλίου 2005). «Thoroughly modern Maggie». The Age (Μελβούρνη). http://www.theage.com.au/news/Film/Modern-Maggie/2005/04/28/1114635687879.html. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2008. 
  44. ↑ Young, Josh (16 Ιουλίου 2004). «The Academy announces Oscar membership invitations». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-08. https://web.archive.org/web/20131208042123/http://www.ew.com/ew/article/0%2C%2C662249%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2009. 
  45. ↑ Moss, Corey (24 Μαρτίου 2010). «Maggie Gyllenhaal, Peter Sarsgaard Avoid Potential 'Gigli' Problem». MTV News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-03-31. https://web.archive.org/web/20110331000000/http://www.mtv.com/news/articles/1485942/20040324/story.jhtml?headlines=true. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2010. 
  46. ↑ Dominus, Susan (9 Μαΐου 2004). «'Homebody' Comes Home, A Mere 17 Drafts Later». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E0DEFDA113DF93AA35756C0A9629C8B63. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  47. ↑ Brantley, Ben (13 Μαΐου 2004). «Theater Review; Afghanistan Still Stirs A Housewife». The New York Times: σελ. 2. http://www.nytimes.com/2004/05/13/theater/theater-review-afghanistan-still-stirs-a-housewife.html?pagewanted=2. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  48. ↑ Heilpern, John (30 Μαΐου 2004). «Homebody/Kabul Returns To a World That Lost Its Mind». The New York Observer. http://www.observer.com/node/49288. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  49. ↑ «'Maxim' Top 100 Hot list 2004». USA Today. 9 Απριλίου 2004. http://www.usatoday.com/life/people/2004-04-09-maxim-100_x.htm. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  50. ↑ Soriano, César G. (23 Μαρτίου 2005). «Jolie sizzles atop 'FHM' sexiest list». USA Today. http://www.usatoday.com/life/people/2005-03-23-fhm-sexiest-women_x.htm. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  51. ↑ 51,0 51,1 Associated Press (29 Ιουλίου 2005). «Maggie Gyllenhaal insists on live singing». USA Today. http://www.usatoday.com/life/people/2005-07-29-gyllenhaal_x.htm?POE=LIFISVA. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2008. 
  52. ↑ Schwarzbaum, Lisa (13 Ιουλίου 2005). «Happy Endings Review». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-08. https://web.archive.org/web/20131208053801/http://www.ew.com/ew/article/0%2C%2C1082764%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  53. ↑ Morris, Wesley (18 Αυγούστου 2006). «'Trust the Man' is an insufferable experience». The Boston Globe. http://www.boston.com/movies/display?display=movie&id=8842. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  54. ↑ Reaves, Jessica (4 Σεπτεμβρίου 2007). «Movie review: 'Trust the Man'». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-11. https://web.archive.org/web/20110511075958/http://chicago.metromix.com/movies/review/movie-review-trust-the/167816/content. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  55. ↑ «Trust the Man (2006): Reviews». Metacritic. 18 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2008. 
  56. ↑ «Trust the Man». Rotten Tomatoes. 18 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2008. 
  57. ↑ Alter, Ethan (17 Αυγούστου 2006). «Premiere — Trust the Man». Premiere. 
  58. ↑ Scott, A.O. (10 Νοεμβρίου 2006). «Stranger Than Fiction — Hearing Voices? It's Just Somebody’s Imagination». The New York Times. http://movies.nytimes.com/2006/11/10/movies/10fict.html. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  59. ↑ Straka, Mike (10 Νοεμβρίου 2006). «Maggie Gyllenhaal Awesome in 'Stranger Than Fiction'». Fox News. http://www.foxnews.com/story/0,2933,228633,00.html. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  60. ↑ Burr, Ty (21 Ιουλίου 2006). «Built just for kids». The Boston Globe. http://www.boston.com/movies/display?display=movie&id=7614. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2008. 
  61. ↑ Arnold, William (9 Αυγούστου 2006). «Stone delivers a dignified and intelligent 9/11 film». Seattle Post-Intelligencer. http://www.seattlepi.com/movies/280484_wtc09q.html. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  62. ↑ «World Trade Center (2006): Reviews». Metacritic. 9 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2008. 
  63. ↑ «World Trade Center (2006)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2010. 
  64. ↑ «Maggie Gyllenhaal: Mom And Movie Star». The Early Show (CBS News). 1 Σεπτεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-22. https://web.archive.org/web/20121022222502/http://www.cbsnews.com/stories/2006/09/01/earlyshow/main1960120.shtml?source=RSS&attr=Entertainment_1960120. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  65. ↑ Germain, David (17 Σεπτεμβρίου 2006). «Gyllenhaal saves slim story in 'Sherrybaby'». Record-Journal: F03. 
  66. ↑ Harvey, Dennis (22 Ιανουαρίου 2006). «Review of Sherrybaby». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-16. https://archive.today/20121216134819/http://www.variety.com/awardcentral_review/VE1117929318.html?nav=reviews07&categoryid=2352&cs=1&p=0. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  67. ↑ Hornaday, Ann (16 Μαρτίου 2007). «For 'SherryBaby,' a Lingering Power». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/03/16/AR2007031600522.html. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2008. 
  68. ↑ Associated Press (27 Νοεμβρίου 2006). «Maggie Gyllenhaal Wins Stockholm Honor». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/11/27/AR2006112700301.html. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. 
  69. ↑ McClintock, Pamela (8 Μαρτίου 2007). «Gyllenhaal joining Batman sequel». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117960782?refCatId=13. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2008. 
  70. ↑ Ayala, Nancy (18 Ιουλίου 2008). «'Dark Knight' Gets New Leading Lady». ABC News. http://abcnews.go.com/Entertainment/story?id=5398125&page=1. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2008. 
  71. ↑ Williams, Andrew (6 Ιανουαρίου 2008). «Gyllenhaal Talks Sexy Underwear». Metro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-23. https://web.archive.org/web/20100123192946/http://www.metro.co.uk/showbiz/interviews/82565-gyllenhaal-talks-sexy-underwear. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2008. 
  72. ↑ «The Dark Knight (2008)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2009. 
  73. ↑ «All Time Worldwide Box Office Grosses». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2009. 
  74. ↑ Zacharek, Stephanie (17 Ιουλίου 2008). «The Dark Knight». Salon.com. http://www.salon.com/entertainment/movies/review/2008/07/17/dark_knight/. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2008. 
  75. ↑ Gilchrist, Todd (30 Ιουνίου 2008). «IGN: The Dark Knight Review». IGN Movies, σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-09-11. https://web.archive.org/web/20080911030537/http://movies.ign.com/articles/884/884876p2.html. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2008. 
  76. ↑ 76,0 76,1 76,2 Itzkoff, Dave (4 Φεβρουαρίου 2009). «Together Off Broadway and Elsewhere». The New York Times: σελ. 1. http://www.nytimes.com/2009/02/08/theater/08itzk.html?ex=1249794000&en=af3ab2d157401936&ei=5087&WT.mc_id=TH-D-I-NYT-MOD-MOD-M081-ROS-0209-HDR&WT.mc_ev=click. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2009. 
  77. ↑ 77,0 77,1 77,2 Cox, Gordon (11 Δεκεμβρίου 2008). «Gyllenhaal, Sarsgaard join 'Vanya'». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117997230?refCatId=15. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2008. 
  78. ↑ Dziemianowicz, Joe (13 Φεβρουαρίου 2009). «Starry Chekhov revival is 'Uncle Vanya' is 'Clueless'». Daily News (Νέα Υόρκη). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-15. https://web.archive.org/web/20090215134414/http://www.nydailynews.com/entertainment/arts/2009/02/13/2009-02-13_starry_chekhov_revival_is_uncle_vanya_is.html. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2009. 
  79. ↑ Johnson, Malcolm (13 Φεβρουαρίου 2009). «Chehov's 'Uncle Vanya" In Fine Revival». The Hartford Courant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-04. https://www.webcitation.org/5okQIQWJC?url=http://articles.courant.com/2009-02-13/news/vanyarev.art.art_1_uncle-vanya-estate-mamie-gummer. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2009. 
  80. ↑ Siegel, Tatiana (31 Μαΐου 2008). «Mendes swaps in Maggie Gyllenhaal». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117984967?refCatId=13. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2008. 
  81. ↑ «Gyllenhaal Replaces Collette for Mendes». Entertainment Weekly. 31 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-06-17. https://web.archive.org/web/20130617072239/http://www.ew.com/ew/article/0%2C%2C20197433%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2008. 
  82. ↑ «Away We Go (2009): Reviews». Metacritic. 5 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009. 
  83. ↑ Gleiberman, Owen (5 Ιουνίου 2009). «Away We Go (2009): Reviews». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-08. https://web.archive.org/web/20131208045248/http://www.ew.com/ew/article/0%2C%2C20282749%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2009. 
  84. ↑ 84,0 84,1 Scott, A.O. (5 Ιουνίου 2009). «Away We Go — Practicing Virtue, and Proud of It». The New York Times. http://movies.nytimes.com/2009/06/05/movies/05away.html. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2009. 
  85. ↑ Wolf, Jeanne (7 Ιουλίου 2009). «Maggie Gyllenhaal: All Moms Do 'The Best They Can'». Parade. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-28. https://web.archive.org/web/20110928212300/http://www.parade.com/celebrity/celebrity-parade/archive/maggie-gyllenhaal-on-motherhood-090707.html. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2009. 
  86. ↑ «Crazy Heart (2009): Reviews». Metacritic. 16 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2009. 
  87. ↑ Travers, Peter (10 Δεκεμβρίου 2009). «Crazy Heart». Rolling Stone. http://www.rollingstone.com/movies/reviews/crazy-heart-20091210. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2011. 
  88. ↑ Duke, Alan (2 Φεβρουαρίου 2010). «'Avatar,' 'Hurt Locker' lead in Oscar nods». CNN: Showbiz/Movies. http://www.cnn.com/2010/SHOWBIZ/Movies/02/02/oscar.nominations/?hpt=Sbin. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2010. 
  89. ↑ Vary, Adam B. (14 Απριλίου 2009). «Maggie Gyllenhaal joins 'Nanny McPhee' sequel». Entertainment Weekly. http://news-briefs.ew.com/2009/04/14/maggie-gyllenha/. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2009. 
  90. ↑ Lawrence, Will (21 Σεπτεμβρίου 2009). «Maggie Gyllenhaal: interview for Away We Go». The Daily Telegraph (Λονδίνο). http://www.telegraph.co.uk/culture/film/6188982/Maggie-Gyllenhaal-interview-for-Away-We-Go.html. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2009. 
  91. ↑ «Nanny McPhee Returns (2010): Reviews». Metacritic. 20 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  92. ↑ «Nanny McPhee Returns (2010)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  93. ↑ «Independent Lens Host». PBS. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2010. 
  94. ↑ Shoard, Catherine (20 Αυγούστου 2010). «Maggie Gyllenhaal hopes to hit the spot with vibrator love story». The Guardian (Λονδίνο). http://www.guardian.co.uk/film/2010/aug/20/maggie-gyllenhaal-vibrator-love-story. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  95. ↑ Brown, Scott (3 Φεβρουαρίου 2011). «Stage Dive: Sarsgaard and Gyllenhaal in The Three Sisters as Robert Altman Cocktail Hour». New York. http://nymag.com/daily/entertainment/2011/02/stage_dive_the_three_sisters_a.html. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  96. ↑ Gerard, Jeremy (3 Φεβρουαρίου 2011). «Maggie Gyllenhaal Falls Hard for Husband in 'Three Sisters': Jeremy Gerard». Bloomberg L.P.. http://www.bloomberg.com/news/2011-02-04/gyllenhaal-falls-hard-for-husband-in-three-sisters-review.html. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  97. ↑ Brantley, Ben (4 Φεβρουαρίου 2011). «Russian Ennui, American Idiom». The New York Times: σελ. 2. http://theater.nytimes.com/2011/02/04/theater/reviews/04three.html?pagewanted=2. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  98. ↑ Mock, Janet. «Maggie Gyllenhaal Biography». People: σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-19. https://web.archive.org/web/20130919024118/http://www.people.com/people/maggie_gyllenhaal/biography/0%2C%2C20164968_10%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2008. 
  99. ↑ Associated Press (4 Οκτωβρίου 2006). «Maggie Gyllenhaal has a baby girl». USA Today. http://www.usatoday.com/life/people/2006-10-04-gyllenhaal-baby_x.htm?POE=LIFISVA. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2008. 
  100. ↑ Hamm, Liza (11 Απριλίου 2006). «Maggie Gyllenhaal, Peter Sarsgaard Expecting Baby». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-19. https://web.archive.org/web/20130919012756/http://www.people.com/people/article/0%2C%2C1181971%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2008. 
  101. ↑ Wihlborg, Ulrica (4 Μαΐου 2009). «Maggie Gyllenhaal, Peter Sarsgaard Get Married». People. http://www.people.com/people/article/0,,20276175,00.html. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009. 
  102. ↑ Smith, Lori Spencer (4 Μαΐου 2009). «People: Dolly Parton says "You starve or get fat"». The Denver Post. http://www.denverpost.com/celebritybuzz/ci_12285554. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2009. 
  103. ↑ Hamm, Liza (9 Οκτωβρίου 2006). «Gyllenhaal, Sarsgaard Have a Girl». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-19. https://web.archive.org/web/20130919020143/http://www.people.com/people/article/0%2C%2C1541965%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  104. ↑ Michaud, Sarah (30 Απριλίου 2012). «Maggie Gyllenhaal and Peter Sarsgaard Welcome Daughter Gloria Ray». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-07. https://web.archive.org/web/20140207092829/http://celebritybabies.people.com/2012/04/30/maggie-gyllenhaal-peter-sarsgaard-welcome-daughter-gloria-ray/. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2012. 
  105. ↑ Adams, Cindy (27 Φεβρουαρίου 2007). «Actress seeks safety in B'klyn». New York Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-04. https://archive.today/20130104071043/http://www.nypost.com/p/pagesix/cindy_adams/item_WloQMjnghwPg5sg2RIzwuK;jsessionid=3F4567A537F617510152D403253A351C. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2008. 
  106. ↑ Madigan, Nick (24 Μαρτίου 2003). «Oscars Show Goes On, But Mood Is Subdued By the Fighting in Iraq». The New York Times. http://www.nytimes.com/2003/03/24/movies/oscars-show-goes-on-but-mood-is-subdued-by-the-fighting-in-iraq.html. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2008. 
  107. ↑ Goldberg, Michelle (13 Ιανουαρίου 2003). «Wishing upon a star». Salon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-14. https://web.archive.org/web/20110514134455/http://dir.salon.com/story/news/feature/2003/01/13/iraq/. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2008. 
  108. ↑ Murphy, Dean E. (20 Μαρτίου 2003). «Threats and Responses: California; Approach of War Reveals An Alienation in California». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9802E4DB1031F933A15750C0A9659C8B63&sec=&spon=&pagewanted=all. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2008. 
  109. ↑ Nichols, Kara (21 Σεπτεμβρίου 2004). «Celebrities rally voters». Daily Trojan. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-02. https://archive.today/20130102004839/http://www.accessmylibrary.com/search/?q=U.%20Southern%20California:%20Celebrities%20rally%20voters%20at%20USC.. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2008. 
  110. ↑ Strell, Jay (20 Οκτωβρίου 2004). «Rock the Vote, the Youth Vote and the 2004 Presidential Election». United States Department of State. http://fpc.state.gov/fpc/37284.htm. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  111. ↑ Moss, Corey (3 Μαρτίου 2004). «Celebs Go To The Post Office To Deliver Pro-Vote Message». MTV News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-14. https://web.archive.org/web/20090114235730/http://www.mtv.com/news/articles/1485533/20040303/story.jhtml. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  112. ↑ Wayne, Leslie (11 Αυγούστου 2008). «Checking Out the Parties’ Parties». The New York Times. http://thecaucus.blogs.nytimes.com/2008/08/11/checking-out-the-parties-parties/. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2008. 
  113. ↑ «Kanye, Nerd, Wyclef for Democratic Convention». NME. 15 Ιουλίου 2008. http://www.nme.com/news/kanye-west/38178. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2008. 
  114. ↑ «Maggie: No longer looking for trouble». The Belfast Telegraph. 1 Αυγούστου 2008. http://www.belfasttelegraph.co.uk/entertainment/film-tv/maggie-no-longer-looking-for-trouble-13925721.html. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  115. ↑ «ACLU To Honor Civil Liberties Champions At Annual Torch of Liberty Award Dinner Monday, May 19, 2003». American Civil Liberties Union. 16 Απριλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-19. https://web.archive.org/web/20120219233336/http://www.aclu-sc.org/releases/view/100311. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  116. ↑ Snead, Elizabeth (27 Μαρτίου 2007). «Miu Miu: Does Rumer have it?». Los Angeles Times. http://latimesblogs.latimes.com/thedishrag/2007/03/miu-miu-does-ru.html. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  117. ↑ «Trendy and Green». CBS News. 10 Οκτωβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-22. https://archive.today/20120722034906/http://www.cbsnews.com/2300-503023_162-4513556-3.html. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2008. 
  118. ↑ Wiseman, Eva (9 Μαρτίου 2008). «How I get dressed». The Guardian (Λονδίνο: guardian.co.uk). http://www.guardian.co.uk/lifeandstyle/2008/mar/09/fashion. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2008. 
  119. ↑ Hayes, Tim (10 Ιουλίου 2007). «Audio Poetry: "Departure in New Affection and New Noise"». The Missouri Review. 
  120. ↑ Nome, Valerie (18 Νοεμβρίου 2007). «Witnessing Maggie Gyllenhaal, Goldie Hawn». OK!. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-11. https://web.archive.org/web/20110511080020/http://www.okmagazine.com/2007/11/witnessing-maggie-gyllenhaal-goldie-hawn-2574/. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008. 
  121. ↑ «Focus for Change Benefit». Witness. 7 Νοεμβρίου 2007. http://www.witness.org/index.php?option=com_content&task=view&id=696&Itemid=249. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008. 
  122. ↑ «Peter Gabriel and Maggie Gyllenhaal». InStyle. 18 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-10. https://web.archive.org/web/20071110145525/http://www.instyle.com/instyle/parties/party/0%2C%2C20159128_20364973%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008. 
  123. ↑ «Tim and Susan join fellow star campaigners at New York fundraiser». Hello!. 8 Νοεμβρίου 2007. http://www.hellomagazine.com/celebrities/2007/11/08/witness-sarandon-tim/. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2008. «Hosted by Stranger Than Fiction actress Maggie Gyllenhaal ... and musician Peter Gabriel, the event raised funds for human rights charity Witness.» 
  124. ↑ «Ten Thousand Things Charm Necklace». InStyle. Δεκέμβριος 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-17. https://web.archive.org/web/20071217153419/http://www.instyle.com/instyle/package/general/photos/0%2C%2C20063741_20153720_20374556%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2008. 
  125. ↑ «Trickle Up's Charity Necklace». Seventeen. 6 Δεκεμβρίου 2007. http://www.seventeen.com/cosmogirl/trickle-up-charity-necklace-120607. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2008. 
  126. ↑ 126,0 126,1 Tschorn, Adam (5 Οκτωβρίου 2008). «Gen Art showcases the faces of fashion's future». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/features/lifestyle/la-ig-genart5-2008oct05,0,7098770.story?track=rss. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2008. 
  127. ↑ 127,0 127,1 «Gen Art and SoyJoy Present Fashionably Natural» (Δελτίο τύπου). SoyJoy Official Website. September 25, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-09. https://web.archive.org/web/20090209005245/http://www.soyjoy.com/drawPDF.aspx?pdf=GENARTSOYJOYPRESENTFASHIONABLYNATURAL20090121110003. Ανακτήθηκε στις February 6, 2009. 

Επιπλέον ανάγνωση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι