Ο Λόρενς Μόρις Λάμπε (Lawrence Morris Lambe, 1863-1919)[1] ήταν Καναδός γεωλόγος και παλαιοντολόγος μέλος του Geological Survey of Canada (GCS).[2] Το δημοσιευμένο έργο του στο οποίο περιέγραφε πολλές και ποικίλες ανακαλύψεις δεινοσαύρων από τα αποθέματα απολιθωμάτων στην Αλμπέρτα, συνέβαλλαν πολύ στην προβολή των δεινοσαύρων στην κοινή γνώμη και αποτέλεσαν προπομπό της Χρυσής Εποχής των Δεινοσαύρων της περιοχής. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, μεταξύ της δεκαετίας του 1880 και του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, κυνηγοί δεινοσαύρων από όλο τον κόσμο συνέρρεαν στην Αλμπέρτα. Ο λαμπεόσαυρος, ένας καλά γνωστός αδρόσαυρος, ονομάστηκε προς τιμήν του το 1923.[3]
Εκπαίδευση
Ο Λάμπε σπούδασε στο Βασιλικό Στρατιωτικό Κολέγιο του Καναδά (Royal Military College of Canada) στο Κίνγκστον του Οντάριο την περίοδο 1880-1883.[4]
Καριέρα
Το έργο του Λάμπε στον δυτικό Καναδά ξεκίνησε στο 1897. Ανακάλυψε αρκετά νέα γένη και είδη δεινοσαύρων τα επόμενα χρόνια και πέρασε πολύ από τον καιρό του προετοιμάζοντας εκθέσεις απολιθωμάτων για το μουσείο του Geological Survey of Canada. Το 1902 περιέγραψε τα πρώτα ευρήματα δεινοσαύρων από τον Καναδά, διάφορα είδη μονοκλώνιου. Περιέγραψε τον κεντρόσαυρο το 1904. Ονόμασε τον ευοπλοκέφαλο το 1910 και τον στυρακόσαυρο το 1913, τον χασμόσαυρο και τον γοργόσαυρο το 1914 και τον Ηωκεράτωψ το 1915. Το 1917 δημιούργησε το γένος εντμοντόσαυρος και το 1919 το πανοπλόσαυρος. Ανακάλυψε επίσης και ονόμασε τον αδροσαυρίδη γρυπόσαυρο.[5]
Δεν ανακάλυψε μόνο δεινόσαυρους. Το 1907 περιέγραψε το κροκοδείλιο είδος Leidyosuchus canadensis, το πλέον κοινό κροκοδείλιο που βρίσκεται στα αποθέματα του Ύστερου Κρητιδικού της Αλμπέρτας. Μελέτησε επίσης ψάρια του Δεβόνιου από το Νιου Μπρούνσγουικ, παλαιοζωικά κοράλια, συνέλεξε έντομα και φυτά από το Τεταρτογενές στη Βρετανική Κολούμπια, όμως είναι περισσότερο γνωστός για το έργο του στα σπονδυλωτά από τον δυτικό Καναδά, και ιδίως στους δεινόσαυρους.
Παραπομπές
.png){kind=small}