Ευρισκόμενα επί σημαντικού οδικού άξονα ο οποίος συνδέει το Παλέρμο με το Αγκριτζέντο, τα συγκεκριμένα λουτρά τροφοδοτούνταν μέσω φυσικής θερμής πηγής νερού[4] (θερμοκρασίας μεταξύ 35,8 °C και 38 °C)[5].
Αρχαιολογικές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν στη συγκεκριμένη τοποθεσία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1990 και του 2000 από τη Γαλλική Σχολή Ρώμης και την τοπική αρχαιολογική υπηρεσία της περιοχής του Παλέρμο, οι οποίες οδήγησαν στη δυνατότητα χρονολόγησης της αρχικής χρήσης των λουτρών στον 10ο αιώνα, περίοδο κατά την οποία η ευρύτερη περιοχή τελούσε υπό την κυριαρχία των Καλβιδών του Εμιράτου της Σικελίας. Στη συνέχεια, υπέστησαν τροποποιήσεις κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα από τους Νορμανδούς, ενώ η χρήση και περαιτέρω τροποποίησή τους συνεχίστηκε έως και τον 20ό αιώνα[4].
Το κτίριο των λουτρών είναι χτισμένο σε τετραγωνικού σχήματος αρχιτεκτονικό σχέδιο, διαστάσεων 16 × 10 μέτρων, με δύο εισόδους, εκ των οποίων η κύρια βρίσκεται με κατεύθυνση προς τα βόρεια, ενώ η δεύτερη με κατεύθυνση προς τα δυτικά[5].
