PROFILPELAJAR.COM

Λεόν-Ζαν-Ζοζέφ Ντυμπουά
Λεόν-Ζαν-Ζοζέφ Ντυμπουά
Γέννηση	1780;
Θάνατος	1846;
Εθνικότητα	Γαλλία
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Ιδιότητα	αρχαιολόγος, λιθογράφος, εικονογράφος και έφορος
Σημαντικά έργα	- Διευθυντής του τμήματος αρχαιολογίας της Επιστημονικής Εκστρατείας του Μοριά (1829) ; - Πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές στην αρχαία Ολυμπία; - Ανακάλυψη του Ναός του Δία στην Ολυμπία
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Λεόν-Ζαν-Ζοζέφ Ντυμπουά (γαλλικά: Léon-Jean-Joseph Dubois) ήταν Γάλλος αρχαιολόγος, λιθογράφος και επιμελητής στο μουσείο του Λούβρου. Γεννήθηκε το 1780 και πέθανε το 1846.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Λεόν-Ζαν-Ζοζέφ Ντυμπουά ήταν μαθητής των ζωγράφων Antoine-Jean Gros και Ζακ-Λουί Νταβίντ (Jacques-Louis David) στο Παρίσι. Έτσι έγινε σχεδιαστής και λιθογράφος.

Το 1823 συνδέθηκε με τον διάσημο Αιγυπτιολόγο Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν (Jean-François Champollion), ο οποίος τον εισήγαγε στην αιγυπτιακή τέχνη και μετά τον επέλεξε να απεικονίσει το έργο του, το Αιγυπτιακό Πάνθεον.^[1]

Το 1826, ο Ντυμπουά συμμετείχε σε ένα ταξίδι στην Ιταλία, συνοδευόμενο από τους Σαμπολιόν και Ιππόλυτο Ροσελίνι (Ippolito Rosellini). Την ίδια χρονιά, μετά τη δημιουργία με το «διάταγμα της 15ης Μαΐου» της Συντήρησης των Αρχαιοτήτων (γνωστό ως Μουσείο του βασιλιά Κάρολο Ι΄ της Γαλλίας) του μουσείου του Λούβρου, ο Σαμπολιόν διορίστηκε επιμελητής του αιγυπτιακού και ανατολικού τμήματος του Λούβρου και ο Ντυμπουά, βοηθός-επιμελητής.

Το 1829, διορίστηκε από το Ινστιτούτο της Γαλλίας (Γαλλική Ακαδημία) διευθυντής του Τμήματος Αρχαιολογίας της Επιστημονικής Αποστολής του Μοριά. Συμμετείχε με αυτή την ιδιότητα, και μαζί με τον συνάδελφο του Γκιγιώμ-Αμπέλ Μπλουέ (Guillaume Abel Blouet, από το τμήμα Αρχιτεκτονικής και Γλυπτικής), στις πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν ποτέ στην αρχαία Μεσσήνη (που ιδρύθηκε το 369 π.Χ. από τον Επαμεινώνδα), όπου πέρασε ένα ολόκληρο μήνα από τις 10 Απριλίου 1829.^[2]

Στη συνέχεια ο Ντυμπουά πέρασε έξι εβδομάδες στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, από τις 10 Μαΐου 1829. Και εκεί, έκανε τις πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Του οφείλουμε εκεί την ανακάλυψη του Ναόυ του Δία στην Ολυμπία.^[3]^[4]^[5] Ο Ντυμπουά και ο Μπλουέ συνοδεύονται από τους ζωγράφους Frédéric de Gournay, Pierre Achille Poirot, Πιερ Φέλιξ Τρέζελ (Pierre Félix Trézel) και Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Ντυβάλ (Amaury-Duval), καθώς και ένα στράτευμα πάνω από εκατό εργαζόμενους,^[4] ενώ ο διάσημος ιστορικός, διανοούμενος και πολιτικός Εντγκάρ Κινέ (Edgar Quinet), είχε ήδη εγκαταλείψει το τμήμα Αρχαιολογίας για να συνεχίσει την ατομική του εξερεύνηση της Ελλάδος.^[6]

Ο ζωγράφος Αμωρύ-Ντυβάλ έδωσε στα αναμνηστικά του, Souvenirs (1829-1830), μια σύντομη περιγραφή του Ντυμπουά κατά τη διάρκεια της Εκστρατείας του Μοριά.^[7]

Βιβλιογραφία

Panthéon égyptien, collection des personnages mythologiques de l'ancienne Égypte, d'après les monuments / avec un texte explicatif, par M. J.-F. Champollion le jeune ; et les fig., d'après les dessins de M. L.-J.-J. Dubois par M. Jean-François Champollion, Paris, imprimerie Firmin Didot, 1823.
Souvenirs (1829-1830) par M. Eugène Emmanuel Amaury Duval, Librairie Plon, E. Plon, Nourrit et Cie, imprimeurs-éditeurs, Paris, 1885.
De la Grèce moderne, et de ses rapports avec l'antiquité par M. Edgar Quinet, F.G. Levrault, Paris, 1830.
Τόμος Α': Expedition scientifique de Morée: ordonnée par le Gouvernement Français ; Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l'Attique Abel Blouet, Amable Ravoisié, Achille Poirot, Félix Trézel et Frédéric de Gournay, Firmin Didot, Paris, 1831.
Τόμος Β': Expedition scientifique de Morée: ordonnée par le Gouvernement Français ; Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l'Attique Abel Blouet, Amable Ravoisié, Achille Poirot, Félix Trézel et Frédéric de Gournay, Firmin Didot, Paris, 1833.
Τόμος Γ': Expedition scientifique de Morée: ordonnée par le Gouvernement Français ; Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l'Attique Abel Blouet, Amable Ravoisié, Achille Poirot, Félix Trézel et Frédéric de Gournay, Firmin Didot, Paris, 1838.
Γιάννης Σαΐτας et al., Το έργο της γαλλικής επιστημονικής αποστολής του Μοριά 1829-1838, Επιμέλεια Γιάννης Σαΐτας, Εκδόσεις Μέλισσα, 2011 (Μέρος Α΄) - 2017 (Μέρος Β΄)
Marie-Noëlle Bourguet, Bernard Lepetit, Daniel Nordman, Maroula Sinarellis, L’Invention scientifique de la Méditerranée. Égypte, Morée, Algérie., Éditions de l’EHESS, 1998. (ISBN 2-7132-1237-5)
Σχέδιο του Ναόυ του Δία στην Ολυμπία (από τον Γκιγιώμ-Αμπέλ Μπλουέ)

Παραπομπές

↑ Jean-François Champollion, Panthéon égyptien, collection des personnages mythologiques de l'ancienne Égypte, d'après les monuments / avec un texte explicatif, par M. J.-F. Champollion le jeune ; et les fig., d'après les dessins de M. L.-J.-J. Dubois, Paris, imprimerie Firmin Didot, 1823.
↑ Αμπέλ Μπλουέ, Expedition scientifique de Morée: ordonnée par le Gouvernement Français ; Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l'Attique Abel Blouet, Amable Ravoisié, Achille Poirot, Félix Trézel et Frédéric de Gournay, Firmin Didot, Paris, Τόμος Α', 1831.
↑ Γιάννης Σαΐτας et al., Το έργο της γαλλικής επιστημονικής αποστολής του Μοριά 1829-1838, Επιμέλεια Γιάννης Σαΐτας, Εκδόσεις Μέλισσα, 2011 (Μέρος Α΄) - 2017 (Μέρος Β΄)
↑ ^4,0 ^4,1 Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Ντυβάλ (Eugène Emmanuel Amaury Duval, ζωγράφος, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής), Souvenirs (1829-1830), Librairie Plon, E. Plon, Nourrit et Cie, imprimeurs-éditeurs, Paris, 1885.
↑ Χάρτης της τοποθεσίας του Ναού του Δία στην Ολυμπία (in Abel Blouet et Amable Ravoisié, Expédition scientifique de Morée, ordonnée par le Gouvernement Français. Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l’Attique., Firmin Didot, 1831.)
↑ Εντγκάρ Κινέ (Edgar Quinet, ιστορικός, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής), De la Grèce moderne, et de ses rapports avec l'antiquité, F.-G. Levrault, Paris, 1830.
↑ « Ο κ. Ντυμπουά, επικεφαλής του τμήματος Αρχαιολογίας, του οποίου ήμουν σχεδιαστής, ήταν μαθητής του Νταβίντ. Θα πίστευα εύκολα ότι οι διαθέσεις του για ζωγραφική δεν ήταν αρκετά μεγάλες για να συνεχίσει να ακολουθεί αυτή τη σταδιοδρομία. Το γεγονός παραμένει ότι το παραιτήθηκε και έγινε, δεν ξέρω από ποιες συνθήκες, φίλος και βοηθός του μεγάλου Σαμπολιόν. Είχε ασκήσει το μάτι του σε πολλές εμπειρίες, πιθανότατα το έβγαλε λίγο δεξιά και αριστερά, ειδικά στη συζήτηση του κυρίου του, που τον έκανε να αποκτήσει, στο Μουσείο του Λούβρου, ένα αρκετά σημαντικό μέρος. Υψηλός, δυνατός, ζωντανός, χαρούμενος, μαι εμφάνιση σαν τον Joseph Prudhomme [γελοιογραφικό χαρακτήρας της μπουρζουαζίας κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα], με τον οποίο τα γυαλιά του χρυσού του έδιναν ακόμη περισσότερη ομοιότητα. Το ρεπερτόριό του, παρόλο που ήταν ποικίλο, δεν ήταν ανεξάντλητο. Tα αστεία και οι ιστορίες που είπε αστεία, επαναλάμβαναν λίγο. Μερικές χρονολογούνται από την εποχή της αυτοκρατορίας, αλλά δεν τις γνώριζα και με διασκεύασαν. Ήταν παντρεμένος και ζούσε στο Παρίσι, με τη γυναίκα και την κόρη του, σε ένα μικρό αλλά άνετο εσωτερικό. Κατά τη διάρκεια της εκδρομής μας, τον άκουσα συχνά να μετανιώνει για αυτή την οικογενειακή ζωή, χωρίς ποτέ να ήθελε να πάει βαθύτερα σε αυτό που εξέφρασε τη λύπη του περισσότερο, επειδή ήταν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των γευμάτων μας που παραπονέθηκε. Αυτό που πρέπει να προσθέσω είναι ότι με την πρώτη ματιά ήταν πολύ ελκυστικός και ότι έκανε πολλά έξοδα, ειδικά για τις τελευταίες αφίξεις. » Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Ντυβάλ, Souvenirs (1829-1830), Librairie Plon, E. Plon, Nourrit et Cie, imprimeurs-éditeurs, Paris, 1885.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Αρχείο της Αρχής της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας

[1] Jean-François Champollion, Panthéon égyptien, collection des personnages mythologiques de l'ancienne Égypte, d'après les monuments / avec un texte explicatif, par M. J.-F. Champollion le jeune ; et les fig., d'après les dessins de M. L.-J.-J. Dubois, Paris, imprimerie Firmin Didot, 1823.

[2] Αμπέλ Μπλουέ, Expedition scientifique de Morée: ordonnée par le Gouvernement Français ; Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l'Attique Abel Blouet, Amable Ravoisié, Achille Poirot, Félix Trézel et Frédéric de Gournay, Firmin Didot, Paris, Τόμος Α', 1831.

[:10-3] Γιάννης Σαΐτας et al., Το έργο της γαλλικής επιστημονικής αποστολής του Μοριά 1829-1838, Επιμέλεια Γιάννης Σαΐτας, Εκδόσεις Μέλισσα, 2011 (Μέρος Α΄) - 2017 (Μέρος Β΄)

[:11-4] 4,0 ^4,1 Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Ντυβάλ (Eugène Emmanuel Amaury Duval, ζωγράφος, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής), Souvenirs (1829-1830), Librairie Plon, E. Plon, Nourrit et Cie, imprimeurs-éditeurs, Paris, 1885.

[5] Χάρτης της τοποθεσίας του Ναού του Δία στην Ολυμπία (in Abel Blouet et Amable Ravoisié, Expédition scientifique de Morée, ordonnée par le Gouvernement Français. Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l’Attique., Firmin Didot, 1831.)

[:7-6] Εντγκάρ Κινέ (Edgar Quinet, ιστορικός, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής), De la Grèce moderne, et de ses rapports avec l'antiquité, F.-G. Levrault, Paris, 1830.

[7] « Ο κ. Ντυμπουά, επικεφαλής του τμήματος Αρχαιολογίας, του οποίου ήμουν σχεδιαστής, ήταν μαθητής του Νταβίντ. Θα πίστευα εύκολα ότι οι διαθέσεις του για ζωγραφική δεν ήταν αρκετά μεγάλες για να συνεχίσει να ακολουθεί αυτή τη σταδιοδρομία. Το γεγονός παραμένει ότι το παραιτήθηκε και έγινε, δεν ξέρω από ποιες συνθήκες, φίλος και βοηθός του μεγάλου Σαμπολιόν. Είχε ασκήσει το μάτι του σε πολλές εμπειρίες, πιθανότατα το έβγαλε λίγο δεξιά και αριστερά, ειδικά στη συζήτηση του κυρίου του, που τον έκανε να αποκτήσει, στο Μουσείο του Λούβρου, ένα αρκετά σημαντικό μέρος. Υψηλός, δυνατός, ζωντανός, χαρούμενος, μαι εμφάνιση σαν τον Joseph Prudhomme [γελοιογραφικό χαρακτήρας της μπουρζουαζίας κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα], με τον οποίο τα γυαλιά του χρυσού του έδιναν ακόμη περισσότερη ομοιότητα. Το ρεπερτόριό του, παρόλο που ήταν ποικίλο, δεν ήταν ανεξάντλητο. Tα αστεία και οι ιστορίες που είπε αστεία, επαναλάμβαναν λίγο. Μερικές χρονολογούνται από την εποχή της αυτοκρατορίας, αλλά δεν τις γνώριζα και με διασκεύασαν. Ήταν παντρεμένος και ζούσε στο Παρίσι, με τη γυναίκα και την κόρη του, σε ένα μικρό αλλά άνετο εσωτερικό. Κατά τη διάρκεια της εκδρομής μας, τον άκουσα συχνά να μετανιώνει για αυτή την οικογενειακή ζωή, χωρίς ποτέ να ήθελε να πάει βαθύτερα σε αυτό που εξέφρασε τη λύπη του περισσότερο, επειδή ήταν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των γευμάτων μας που παραπονέθηκε. Αυτό που πρέπει να προσθέσω είναι ότι με την πρώτη ματιά ήταν πολύ ελκυστικός και ότι έκανε πολλά έξοδα, ειδικά για τις τελευταίες αφίξεις. » Εζέν Εμανυέλ Αμωρύ Ντυβάλ, Souvenirs (1829-1830), Librairie Plon, E. Plon, Nourrit et Cie, imprimeurs-éditeurs, Paris, 1885.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]