Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος (βουλευτής Χίου)

Για τον ακαδημαϊκό καθηγητή, δείτε: Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος
Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1897
Θάνατος8  Απριλίου 1992
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνιαία Δημοκρατική Αριστερά
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Χίου)
δεδομένα

Ο Κωνσταντίνος Γ. Δεσποτόπουλος (1901 - 8 Απριλίου 1992) (Κώστας Δεσποτόπουλος του Γεωργίου) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός από τη Χίο, αντιστασιακός, στέλεχος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) και σύμβουλος του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Επίσης διετέλεσε βουλευτής του νησιού με την ΕΔΑ. Ήταν πρώτος εξάδελφος του ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Ι. Δεσποτόπουλου.[1] [2]

Βιογραφικό σημείωμα

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, συνεργάστηκε πολιτικά με τον Γεώργιο Παπανδρέου.[3] Τη δεκαετία του 1930, τον Δεσποτόπουλο απασχόλησε το ζήτημα των γεωργικών συνεταιρισμών και του κορπορατισμού, στο πλαίσιο της σχέσης του σοσιαλισμού με το αγροτικό κίνημα.[4] Κατά την περίοδο της Κατοχής υπήρξε νομικός και πολιτικός σύμβουλος του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, ως αντικαταστάτης του Γιώργη Σιάντου,[1] και εθνοσύμβουλος —εκπροσωπώντας την Αττικοβοιωτία—[5] της ΠΕΕΑ, της κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας. Ορίστηκε, επίσης, μέλος της λεγόμενης «Αντιπροσωπείας» της ΠΕΕΑ (Μάιος 1944), ένα είδος διοικητικής επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου της ΠΕΕΑ.[6] Υπήρξε, επίσης, μέλος της Κοινού Γενικού Στρατηγείου Ανταρτών. Έλαβε μέρος στην αντιπροσωπεία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στο Κάιρο (Aύγουστος 1943),[7] όπου στις συζητήσεις με τους Βρετανούς τέθηκε, μεταξύ άλλων, και το πολιτειακό ζήτημα της Ελλάδας την επαύριον του πολέμου,[8] και στην αντιπροσωπεία που μετέβη στην Καζέρτα (1944).[2]

Μετά τον πόλεμο, ο Δεσποτόπουλος υπέγραψε δήλωση μετανοίας.[9] Πολιτεύτηκε με την ΕΔΑ και εξελέγη μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου στις εκλογές του 1958.[10] Υπήρξε, συνολικά, τέσσερεις φορές υποψήφιος βουλευτής του κόμματος: 1951, 1958, 1961[α] και 1963. Το 1956 είχε εκλεγεί μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΕΔΑ και το 1962 αναπληρωματικό μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της.[1]

Πέθανε πλήρης ημερών το 1992.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Σκαλιδάκης (2012), σελ. 706.
  2. ↑ 2,0 2,1 Δεσποτόπουλος (2008).
  3. ↑ Δεσποτόπουλος (2005), σελ. 18.
  4. ↑ Νούτσος, επιμ. (1993).
  5. ↑ Σκαλιδάκης (2012), σελ. 734.
  6. ↑ Σκαλιδάκης (2012), σελ. 309.
  7. ↑ Woodhouse (2002), σελ. 53
  8. ↑ Σκαλιδάκης (2012), σελ. 189 κ.εξ.
  9. ↑ Woodhouse (2002), σελ. 64
  10. ↑ Η Αλήθεια (2007).

Πηγές

  • Δεσποτόπουλος, Κωνσταντίνος Ι. (2005). Αναπολήσεις. Α΄. Αθήνα: Παπαζήσης. ISBN 978-960-02-1898-5. 

Πρόσθετη βιβλιογραφία

  • Τάσος Τρίκκας (2009). ΕΔΑ, 1951-1967: το νέο πρόσωπο της Αριστεράς. A΄-Β΄. Αθήνα: Θεμέλιο. ISBN 978-960-310-339-4. 

Σημειώσεις

  1. ↑ Η ΕΔΑ είχε κατέλθη σε αυτές τις εκλογές ως «Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο» (ΠΑΜΕ), σε συνεργασία με το Εθνικό Αγροτικό Κόμμα. [«Aπό μέρα σε μέρα: σαν σήμερα». Ριζοσπάστης (30 Σεπτεμβρίου 2015): 2. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8607316. Ανακτήθηκε στις 2016-02-18. ]
  2. ↑ Δημοσιευμένη, επανεπεξεργασμένη μορφή: Η Ελεύθερη Ελλάδα: η εξουσία του ΕΑΜ στα χρόνια της Κατοχής (1943-1944). Αθήνα: Ασίνη. 2014. ISBN 978-618-80872-2-4. 
  3. ↑ Ελληνική έκδοση: Ο αγώνας για την Ελλάδα, 1941-1949. Mετάφραση: Μάριος Μπλέτας. Αθήνα: Τουρίκης. 2012. ISBN 978-960-6761-17-1. 
  4. ↑ Υπάρχει φωτογραφία του Κ.Γ. Δεσποτόπουλου, στα Φουρνά, με τους Π. Ρούσο, Γ. Ζεύγο και Θ. Τσάτσο.