Ο δήμος σχηματίστηκε με τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2015 με τη συγχώνευση των πρώην δήμων Κλεισούρας, Μπαλαμπάν, Ντισνίτσα και Σούκα, που έγιναν δημοτικές ενότητες. Η έδρα του δήμου είναι η πόλη Κλεισούρα.[2] Η έκταση του είναι 304,65 τ.χλμ. και συνολικός πληθυσμός είναι 6.111 κάτοικοι (απογραφή 2011)[3]. Ο πληθυσμός του πρώην δήμου κατά την απογραφή του 2011 ήταν 2.651 κάτοικοι.[4]
Ένα μεσαιωνικό χρονικό από το 1272 αναφέρει την τοποθεσία με το λατινικό όνομα Clausura (μια λέξη που σημαίνει «κοντά», «κάστρο», «οχυρό»[5]). Το βυζαντινό λεξικό της Σούδας, γράφει ότι οι Ρωμαίοι ονόμαζαν τα οχυρά στα περάσματα (Κλεισοῦραι).[6] Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου η πόλη ονομαζόταν επίσης Κλεισούρα.[7]
Κατά τη διάρκεια[8] του Β΄ Μακεδονικού Πολέμου κατά των Ρωμαίων, τα στρατεύματα του Φιλίππου του Ε΄ και του Αθηναγόρας του Μακεδόνα προσπάθησαν να καθυστερήσουν τον Ρωμαίο ύπατο, Τίτο Κουίνκτιο Φλαμινίνο. Οι Μακεδόνες είχαν εξασφαλίσει το πέρασμα και στη συνέχεια αναχαίτισαν τη ρωμαϊκή πρόοδο το 198 π.Χ. Ένας βοσκός λέγεται πως οδήγησε τα ρωμαϊκά στρατεύματα μέσα από τα βουνά, ώστε να μπορέσουν να επιτεθούν στους Μακεδόνες στο στενό φαράγγι από δύο πλευρές και να διαλύσουν τα στρατεύματά τους.[9] Οι Μακεδόνες είχαν αρχικά επικρατήσει αποφασιστικά. Αργότερα, οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν τη διαδρομή μέσα από το φαράγγι της σύγχρονης Κλεισούρας και έχτισαν έναν μικρό οικισμό.
Για να ελέγξουν αυτό το πέρασμα, κατασκεύασαν ένα κάστρο τον 13ο αιώνα. Όταν η πόλη ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Αλβανίας στα τέλη του 13ου αιώνα κυβερνήθηκε από την οικογένεια Μουζάκα. Η αλληλογραφία της Ρωμαϊκής Κουρίας με την αλβανική αριστοκρατία δείχνει ότι το 1319 κυβερνήθηκε από τον κόμη Μεντούλ Μουζάκα.[10] Μετά την κατάληψή του από τον βυζαντινό στρατό, ο αλβανικός πληθυσμός επαναστάτησε κατά της βυζαντινής κυριαρχίας το 1335 και κατέλαβε το φρούριο της πόλης.[7][11]
Στην Κλεισούρα υπάρχει στρατιωτικό κοιμητήριο όπου έχουν ενταφιαστεί πολλοί σωροί Ελλήνων πεσόντων του Έπους του ’40, που έχουν βρεθεί τα τελευταία χρόνια στην εκεί και στις γύρω περιοχές.
Σήμερα
Ακόμα και σήμερα, ο δρόμος είναι ο κύριος τρόπος πρόσβασης μέσα από το φαράγγι που συνδέει την Κλεισούρα με το Τεπελένι και άλλα κέντρα της Αλβανίας. Προς το νότο, ο δρόμος συνεχίζει στην Πρεμετή, πρωτεύουσα της επαρχίας, και στη συνέχεια στην Ελλάδα. Ο δρόμος που οδηγεί προς τα βόρεια προς την κατεύθυνση του Μπεράτ είναι ασφαλτοστρωμένος μόνο για μερικά χιλιόμετρα. Γύρω από την Κλεισούρα υπάρχουν μερικές παλιές ορθόδοξεςεκκλησίες.
