Η Μαστρογιάνι είναι κόρη της Γαλλίδας ηθοποιού Κατρίν Ντενέβ και του Ιταλού ηθοποιού Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Οι γονείς της ήταν και οι δύο παντρεμένοι με άλλα άτομα την εποχή της σχέσης τους η οποία κράτησε τέσσερα χρόνια. Χώρισαν το 1975, όταν η Κιάρα ήταν δύο ετών. Αργότερα αποκάλυψε ότι δεν μπορούσε να τους θυμηθεί μαζί: «Δεν έχω δει τους γονείς μου μαζί ποτέ σε όλη μου τη ζωή. Χώρισαν όταν ήμουν δύο ετών, οπότε δεν τους θυμάμαι ζευγάρι. Δεν τους έχω δει ποτέ να φιλιούνται παρά μόνο σε ταινίες».[12]
Η Μαστρογιάνι έχει δύο ετεροθαλή αδέρφια, έναν αδερφό, τον Κριστιάν Βαντίμ, από τη σχέση της μητέρας της με τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, και μια αδερφή, την Μπάρμπαρα Μαστρογιάνι, από τον γάμο του πατέρα της με την ηθοποιό Φλόρα Καραμπέλα. Φημολογείται ότι η Καραμπέλα προσφέρθηκε να υιοθετήσει τη Μαστρογιάνι και να τη μεγαλώσει με τη μεγαλύτερη αδερφή της καθώς και οι δύο γονείς της δούλευαν συχνά και έλειπαν από το σπίτι, μια πρόταση που η Ντενέβ απέρριψε.[13]
Μέσω της μητέρας της, η Μαστρογιάνι συνδέεται με την διάσημη οικογένεια ηθοποιών Ντολεάκ.
Καριέρα
Η Μαστρογιάνι κέρδισε μια υποψηφιότητα για Βραβείο Σεζάρ για την πρώτη της εμφάνιση σε ταινία μεγάλου μήκους στην ταινία του Αντρέ Τεσινέ, Η αγαπημένη μου εποχή (1993), με τη μητέρα της στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Την επόμενη χρονιά έπαιξε τη βοηθό της Κιμ Μπέισινγκερ στο Πρετ-α-πορτέ, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Όλτμαν. Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε το 1995, στο Ημερολόγιο ενός διαφθορέα, μια ρομαντική κομεντί εμπνευσμένη από το ομότιτλο κεφάλαιο του έργου Είτε - Είτε του Σέρεν Κίρκεγκορ. Αργότερα γύρισε το Τρεις ζωές κι ένας μόνο θάνατος (1996), παίζοντας την κόρη του αληθινού πατέρα της και το Ξανακερδισμένος χρόνος (1999), με πρωταγωνίστρια πάλι τη μητέρα της.
Μαζί με μερικούς δεύτερους ρόλους σε γαλλικές ταινίες, εμφανίστηκε στο Πουθενά του Γκρεγκ Αράκι (1997) και αργότερα απέκτησε το πρώτο της παιδί με τον γλύπτη Πιερ Θόρτον. Επέστρεψε στον κινηματογράφο για να πρωταγωνιστήσει στο Γράμμα (1999) του Μανουέλ ντε Ολιβέιρα, βασισμένο στο μυθιστόρημα της Μαντάμ ντε ΛαφαγέτΗ πριγκίπισσα ντε Κλεβ.
Μετά από εμφανίσεις στα Hotel (2001) και Le parole di mio padre (2001), έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο δράμα Μικρές σφαγές (2002) νικήτρια ταινία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Το 2003, πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Il est plus facile pour un chameau.
Τον Ιούλιο του 2016, οη Μαστρογιάνι έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής του κύριου διαγωνισμού στο 73ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.[14] Το 2019 κέρδισε το βραβείο καλύτερης ερμηνείας "Ένα Κάποιο Βλέμμα" για το Μια νύχτα μαγική.[15]
Συνεργασίες
Η Μαστρογιάνι είναι φίλη και συνεργάζεται συχνά με τον Γάλλο σκηνοθέτη Κριστόφ Ονορέ. Έχει εμφανιστεί στις μισές περίπου ταινίες του είτε σε μεγάλους ρόλους είτε σε κάμεο, ξεκινώντας με την ταινία του 2007 Τα τραγούδια της αγάπης.
Πριν από τον θάνατο του πατέρα της εμφανίστηκε σε δύο ταινίες μαζί του, τα Πρετ-α-πορτέ (1994) και Τρεις ζωές κι ένας μόνο θάνατος (1996).
Η Μαστρογιάνι εργάζεται επίσης συχνά με τη μητέρα της και παίζουν συχνά μητέρα και κόρη στην οθόνη. Η Μαστρογιάνι εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ταινία της Ντενέβ το 1979 σε στο Απελπισμένη φυγή. Η δεύτερη εμφάνισή της στην οθόνη ήταν επίσης σε ταινία της μητέρας της, το Η αγαπημένη μου εποχή (1993). Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες στις οποίες η Μαστρογιάνι έπαιξε στο πλευρό της Ντενέβ είναι τα Περσέπολις, Μια νύχτα Χριστουγέννων, 3 καρδιές και La dernière folie de Claire Darling.
Προσωπική ζωή
Η Μαστρογιάνι είχε τέσσερα χρόνια σχέση με τον ηθοποιό Μελβίλ Πουπό από τα 16 έως τα 20. Εκείνος την ενθάρρυνε να ακολουθήσει την υποκριτική ως καριέρα και παρέμειναν φίλοι για δεκαετίες, με τον Πουπό να λέει ότι την αγαπά ακόμα το 2018.[16]
Το 1996, η Μαστρογιάνι γέννησε τον γιο Μιλό, πατέρας του οποίου είναι ο γλύπτης Πιερ Θόρτον.[17] Το 2002 παντρεύτηκε τον τραγουδιστή Μπενζαμάν Μπιολέ. Απέκτησαν μια κόρη, την Άννα, το 2003 και χώρισαν το 2009.[18]
