Ο Πρόεδρος της Ινδίας είναι ο αρχηγός κράτους της χώρας του και επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων. Αναφέρεται ως ο πρώτος πολίτης της Ινδίας.[1] Παρότι οι εξουσίες του πηγάζουν από το Σύνταγμα της Ινδίας, η θέση είναι κυρίως εθιμοτυπική και η εκτελεστική εξουσία ασκείται ντε φάκτο από τον Πρωθυπουργό.[2]
Η εκλογή του Προέδρου γίνεται από Εκλεκτορικό Κολέγιο, το οποίο απαρτίζεται από εκλεγμένα μέλη των δύο οίκων του Κοινοβουλίου, της Λοκ Σάμπα και της Ράτζια Σάμπα, όπως επίσης και μέλη των Βιντάν Σάμπα, δηλαδή των νομοθετικών συνελεύσεων από τα κρατίδια της Ινδίας.[3] Η θητεία του Προέδρου είναι πενταετής, όπως ορίζεται στο Άρθρο 56, μέρος 5 του Ινδικού Συντάγματος. Σε περίπτωση πρόωρου τερματισμού της θητείας του Προέδρου ή ασθένειας του προέδρου, ο Αντιπρόεδρος αναλαμβάνει καθήκοντα προέδρου.[3]
Από την υιοθέτηση του συντάγματος το 1950 έχουν χρηματίσει πρόεδροι 14 πρόσωπα.[4] Εκτός από τους 14, τρία ακόμα πρόσωπα ήταν υπηρεσιακοί πρόεδροι με βραχύβια θητεία. Ο πρόεδρος Ζακίρ Χουσαΐν απεβίωσε εν ενεργεία το 1969.[5] Το μοναδικό πρόσωπο που υπηρέτησε δύο θητείες είναι ο πρώτος πρόεδρος της χώρας, ο Ρατζάντρα Πρασάντ.[6]
Εξελέγη Αντιπρόεδρος της Ινδίας το 1967. Έγινε υπηρεσιακός πρόεδρος μετά τον θάνατο του Ζακίρ Χουσαΐν.[14] Παραιτήθηκε έπειτα από λίγους μήνες προκειμένου να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές.
Παιδαγωγός και μηχανικός, γνωστός και ως "Πρόεδρος του Λαού", ο οποίος διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην ανάπτυξη των προγραμμάτων της Ινδίας βαλλιστικών πυραύλων και πυρηνικών όπλων.[24]