O Κάρολος του Ρετέλ (ιταλικά: Carlo di Rethel ή Carlo, duca di Rethel·[1]22 Οκτωβρίου1609 - 30 Αυγούστου1631) από τον Οίκο των Γκοντζάγκα ήταν δούκας του Μαγιέν (1621-31). Επίσης διάδοχος των δουκάτων Νεβέρ & Ρετέλ, τα οποία συγκυβέρνησε με τον πατέρα του.
Το 1621 απεβίωσε ο θείος του Ερρίκος δούκας του Μαγιέν και τον διαδέχθηκε ως Κάρολος Β΄. Το 1627 απεβίωσε ο Βικέντιος Β΄, δούκας της Μάντοβας, χωρίς νόμιμα τέκνα και τον διαδέχθηκε ο πλησιέστερος άρρην συγγενής του Κάρολος Γ΄ δούκας του Νεβέρ και Ρετέλ, ως Κάρολος Α΄ δούκας της Μάντοβας.[3] Μάλιστα ο Κάρολος Β΄ του Μαγιέν νυμφεύθηκε αμέσως τη Μαρία Γκονζάγκα, μόνη απόγονο του Βικέντιου Α΄, δούκα της Μάντοβας, πατέρα του Βικέντιου Β΄. Ωστόσο τη διαδοχή διεκδίκησε ο Καίσαρ Β΄ δούκας της Γκουαστάλα, τρίτος εξάδελφος του Καρόλου Β΄ του Μαγιέν και ο Φερδινάνδος Β΄ των Αψβούργων. Αυτό οδήγησε στον Πόλεμο για τη διαδοχή της Μάντοβας (1628-31).
Ο Κάρολος απεβίωσε το 1631 σε ηλικία 22 ετών, έτσι δεν διαδέχθηκε τον πατέρα του ως δούκας της Μάντοβας και του Νεβέρ. Στο δουκάτο του Μαγιέν τον Κάρολο διαδέχθηκε πρώτα ο νεότερος αδελφός του Φερδινάνδος, που όμως απεβίωσε το επόμενο έτος 22 ετών και μετά ο γιος του Κάρολος Β΄, που πώλησε το Μαγιέν στον καρδινάλιο Μαζαρέν (1654). Ο πατέρας του Καρόλου απεβίωσε το 1637 και τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Κάρολος Β΄ ως δούκας της Μάντοβας και Δ΄ του Νεβέρ και Ρετέλ, που επίσης πώλησε το Νεβέρ και Ρετέλ στον καρδινάλιο Μαζαρέν (1659). Το 1660 απεβίωσε η σύζυγός του Καρόλου, η Μαρία.
Οικογένεια
To 1627 νυμφεύτηκε τη Μαρία Γκοντζάγκα μαρκησία του Μομφερράτου, κόρη του 2ου εξαδέλφου του Φραγκίσκου Δ΄ δούκα της Μάντουα και είχε τέκνα:
Κάρολος Β΄ 1629-1665, δούκας της Μάντοβας και του Μονφεράτου, Γ΄ του Μαγιέν, Δ΄ του Νεμούρ και του Ρετέλ.[4]
Ελεονώρα 1630-1686, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Γ΄ των Αψβούργων αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας. Δισεγγονός της είναι ο Φραγκίσκος Γ΄ δούκας της Λωρραίνης, σύζυγος της Μαρίας-Θηρεσίας των Αψβούργων αρχιδούκισσας της Αυστρίας και βασίλισσας της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.
Bourne, Molly (2016). "From court to cloister and back again: Margherita Gonzaga, Caterina dé Medici and Lucrina Fetti at the convent of Sant'Orsola in Mantua". In Cavallo, Sandra; Evangelisti, Silvia (eds.). Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe. Routledge. p. 153-180.
Sanders, Donald C. (2012). Music at the Gonzaga Court in Mantua. Lexington Books.
Ward, A.W.; Prothero, G.W.; Leathes, Stanley, eds. (1934). The Cambridge Modern History. Vol. XIII. Cambridge University Press.