Αυτό το λήμμα βασίζεται αποκλειστικά σε αυτοβιογραφικά στοιχεία ή έχει γραφεί από τον ίδιο τον αναφερόμενο ή σχετιζόμενους με αυτόν. Mπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία μη επαληθεύσιμα από τρίτες αξιόπιστες πηγές ή να μην είναι γραμμένο από ουδέτερη οπτική γωνία, ενώ είναι πιθανή και η σύγκρουση κινήτρων. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 23/08/2018.
O Θανάσης Παπαγεωργίου (Καισαριανή, 16 Φεβρουαρίου 1938) είναι Έλληνας σκηνοθέτης και ηθοποιός. Έχει ανεβάσει περίπου 130 θεατρικά έργα.[1]
Πρώιμη ζωή
Γεννήθηκε στην Καισαριανή στις 16 Φεβρουαρίου του 1938. Σπούδασε Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Χρήστου Βαχλιώτη. Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση γίνεται το 1962 στο θίασο του Κ. Λειβαδέα. Μέχρι το 1965 συνεργάζεται με τους θιάσους Β. Διαμαντόπουλου-Μ. Αλκαίου, Τίτου Βανδή, Μιράντας-Μπάρκουλη, Ηνωμένων Καλλιτεχνών, Ελευθέρας Σκηνής κ.ά. οπότε εγκαταλείπει το θέατρο και ασχολείται με τον Κινηματογράφο, γυρίζοντας ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός την ταινία «Επί εσχάτη προδοσία» (1968)[2].[3][4][5]
Τα πρώτα βήματα ως σκηνοθέτης και ηθοποιός
Το 1969 ιδρύει στην Κοκκινιά μαζί με τη Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Τάκη Καλφόπουλο τον θίασο 'Βήματα'. Η πρώτη του σκηνοθεσία είναι «Η αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Η δικτατορία διαλύει τον θίασο μετά από λίγους μήνες και αφού είχε προλάβει να μεταφέρει τις δραστηριότητές του στο Θέατρο Φλορίντα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου παρουσίασε και τα έργα «Αντιγόνη», του Ζαν Ανούιγ και «Η ενοχή» του πρωτοεμφανιζόμενου Μάριου Χάκκα.
Το 1971 ιδρύει μαζί με την ηθοποιό Ελ. Καρπέτα το Θέατρο «ΣΤΟΑ[6]»[7], το οποίο διευθύνει μόνος του από το 1974 έως σήμερα που διανύει την 49η (2019) θεατρική του περίοδο. Στο θέατρο αυτό έχει ανεβάσει περίπου ενενήντα έργα, κυρίως νεοελλήνων συγγραφέων (Χάκκας, Ποντίκας, Διαλεγμένος, Ν. Παπαγεωργίου, Κουρετζής, Ραίσης, Θωμόπουλος, Μανιώτης, Μέντης, Βέργου, Μποστ, Καμπανέλλης, Φακίνος, Παπακυριάκης, Κονδύλη, Ασλανίδου, Τσίρος, Κατσικονούρης κ.ά.), αλλά και Βάϊς, Μποντ, Λόρκα, Κέσλερ, Πιραντέλο, Στρίντμπεργκ, Χάμπτον καθώς και ‘Τρωαδίτισσες’, ‘Εκάβη’, και ‘Ιφιγένεια εν Αυλίδι’ του Ευριπίδη.
Έχει σκηνοθετήσει στο Εθνικό Θέατρο ('Λίγο πριν, λίγο μετά' του Δ. Κορδάτου, 'Μπουλουκτσήδες' του Στρατή Καρρά, 'Μαχαίρι στο κόκκαλο' του Κ. Μουρσελά, «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη και «Πανηγύρι»[8][9][10][11][12] του Δημ. Κεχαΐδη), στο «Άρμα Θέσπιδος»(«Το τάβλι» του Δημ. Κεχαίδη και «Το τέλος» του Γ. Χριστοφιλάκη), στο ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων («Φαύστα» του Μποστ) και σε ιδιωτικά θέατρα. Το 1999 με τη ΣΤΟΑ σκηνοθέτησε τη λαϊκή όπερα του Μίκη Θεοδωράκη «Το τραγούδι του νεκρού αδερφού». Το ίδιο έργο σκηνοθέτησε για το θέατρο Badminton το 2015, με βασικό κορμό του θιάσου την ομάδα του από το Θέατρο ΣΤΟΑ. Εκτός Στοάς έχει παίξει μόνο στο Θέατρο Τέχνης (συμπαραγωγή με τη ΣΤΟΑ) τον μονόλογο του Γ. Τσίρου «Διαλέξεις αθλιότητας» σε δική του σκηνοθεσία (2014)[13] και στο Θέατρο Μουσούρη, στο έργο των Κεχαΐδη-Χαβιαρά «Δάφνες και πικροδάφνες»[14][15][16][17] (2015-16) σε σκηνοθεσία Π. Φιλιππίδη. Επίσης σε καλοκαιρινή περιοδεία έχει παίξει το "Περιμένοντας τον Γκοντό" του Σάμιουελ Μπέκετ σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα[18] το 2020. Το επόμενο καλοκαίρι το 2021 συμμετείχε ως Κρέων στην "Αντιγόνη" του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη[19]
Στην τηλεόραση σκηνοθέτησε θεατρικά έργα για το Θέατρο της Δευτέρας. Επίσης σκηνοθέτησε, μαζί με τον Πολ Σκλάβο, και πρωταγωνίστησε στη σειρά Μαντάμ Σουσού[21][22]. Συμμετείχε στις σειρές Το λαχείο (Ν. Αλευρά), Μικρές αγγελίες, Μικροί μεγάλοι[23][24](Άρη Παπαθεοδώρου) το 13ο κιβώτιο[25][26][27] (Τ. Ψαρρά) και Καρτ ποστάλ σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαβασιλείου[28] βασισμένο σε μικρά διηγήματα της Βικτώριας Χισλοπ. Επίσης στην τηλεόραση έχει σκηνοθετήσει και ερμηνεύσει ρόλους σε μεταφορές θεατρικών έργων της Στοάς καθώς και αυτοτελείς παιδικές ταινίες.
Έχει γράψει πέντε θεατρικά έργα, τα «89,90fm stereo», «Άντε γεια» [33](εκδ. Κέδρος), «Τελεία gr»[34] (εκδ. ΣΤΟΑ), «Ακούω ήχον κώδωνος» και «Αντριάνα» (εκδ. ΣΤΟΑ)[35][36] τα οποία παίχτηκαν όλα στη Στοά σε δική του σκηνοθεσία.
Επιφυλλίδες του από την εφημερίδα Τα Νέα, στην οποία αρθρογραφούσε επί 20 χρόνια, εκδόθηκαν από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τίτλο Εγκωμιάζοντας εγκλήματα[37].
Συνεργάστηκε και συνεργάζεται ακόμη με διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Το 2011 εκδόθηκε από τις εκδόσεις της Στοάς το βιβλίο του «Γ΄ στάση Ζωγράφου - 40 χρόνια Θέατρο Στοά», ένα χρονικό της σαραντάχρονης πορείας του Θεάτρου ΣΤΟΑ.
Ως αφηγητής βιβλίων για άτομα με προβλήματα όρασης
Επικήδειος του Καμπανέλλη (Θέατρο ΣΤΟΑ 2013)
Ο Θανάσης Παπαγεωργίου με τη ζεστή και εκφραστική φωνή του ηχογράφησε πολλά βιβλία (Audiobooks) που απευθύνονται σε άτομα με προβλήματα όρασης[38].
Μια ματιά στον κόσμο - Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα/Κ. Γιαννόπουλος
Μια ματιά στον κόσμο - Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι/Ξούλα Χαλκούση
Μια ματιά στον κόσμο - Ναζίμ Χικμέτ/Σούλα Μπόζη
Φανταστική νύχτα/ Στέφαν Τσβάϊχ
Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής/ Charles Baudelaire
Τυράννων μονόλογοι/Μαρκ Τουαίν
Το χρέος/Μίκη Θεοδωράκη
Για ένα φιλότιμο/Γιώργος Ιωάννου
Βραβεία και διοικητικές θέσεις
Το πρώτο του βραβείο ήταν από το Φεστιβάλ Ιθάκης το 1974 για καλύτερη παράσταση συνόλου στο «Σκιάχτρο» του Πέτερ Βάις.
Το 1976, από το ίδιο φεστιβάλ, παίρνει το βραβείο καλύτερης παράστασης για το «Χάσαμε τη θεία, στοπ».[39][40]
Το 2000 βραβεύτηκε με το βραβείο Κουν για τη σκηνοθεσία του στο έργο «La cumparsita» του Παναγιώτη. Μέντη. Το 2001 βραβεύτηκε από το περιοδικό Αθηνόραμα με τρία πρώτα βραβεία για την παράσταση «Εκάβη» του Ευριπίδη (σκηνοθεσίας, παράστασης, φωτισμών). Το 2002, στον ίδιο διαγωνισμό, βραβεύεται με το 2ο βραβείο σκηνοθεσίας και το 2ο καλύτερης παράστασης για το θεατρικό ‘Ακούω ήχον κώδωνος’, ένα έργο που έγραψε ο ίδιος χρησιμοποιώντας πεζά κείμενα, λεζάντες, ποιήματα, αποσπάσματα έργων κλπ. από έργα του Μποστ.
Το 2005 τιμήθηκε με το βραβείο «Φώτος Πολίτης» για την συνολική προσφορά του στο θέατρο.
Το 2017 πήρε το βραβείο δεύτερου αντρικού ρόλου, από την Ακαδημία Κινηματογράφου για τον ρόλο του κ. Νίκου, στην ταινία της Ελίνας Ψύκου ‘’Ο γιος της Σοφίας’’[41].
Έχει διδάξει υποκριτική στις σχολές Π. Μ. Βεάκη, Π. Κατσέλη και Εθνικό Ωδείο, "Μέλισσες" της Ε. Πανοπούλου και σειρά μαθημάτων στο Θεατρολογικό Τμήμα της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Το 1990-1993 δημιούργησε δικό του θεατρικό εργαστήρι με μαθητές κυρίως φοιτητές του Θεατρολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Αθηνών. Υπήρξε διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών (2005-2006).
Από το 1980 μέχρι το 2004 υπήρξε μέλος διαφόρων επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού για θέματα Πολιτιστικής Πολιτικής, Δραματικών Σχολών, Βράβευσης Θεατρικών Συγγραφέων. Αντιπρόεδρος του Δ.Ι.Θ. επί μία δεκαετία. Μέλος του Δ.Σ. του Θεατρικού Μουσείου. Από το 2015-2018 διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου[42].[43][44][45][46]
Κατάλογος θεατρικών παραστάσεων που σκηνοθέτησε ή και ερμήνευσε ο Θ. Παπαγεωργίου
ΑΠΟ ΤΟ 1974 ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΤΗ ΣΤΟΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΠΟΥ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΡΓΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΡΜΗΝΕΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ(όπου δεν αναφέρεται, η σκηνοθεσία είναι δική του):
↑Κεχαΐδη-Χαβιαρά (2015). «Κουλτουρόσουπα». «ΔΑΦΝΕΣ ΚΑΙ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ»: Κιμούλης, Φιλιππίδης, Παπαγεωργίου, Δαδακαρίδης από 9/10 στο Μουσούρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022.
Αυτός ο κατάλογος ενημερώνεται περιοδικά με μηχανικό τρόπο από ένα bot. Επεξεργασίες σε αυτό τον κατάλογο από χρήστες με το συνηθισμένο «χειροκίνητο» τρόπο θα αναιρεθούν με την επόμενη ανανέωση από το bot!
