Ζόλταν της Ουγγαρίας

Ζόλταν της Ουγγαρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση896 (περίπου)
Θάνατος949
Χώρα πολιτογράφησηςΠριγκιπάτο της Ουγγαρίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΤέκναΤάκσονυ της Ουγγαρίας
ΓονείςΆρπαντ
ΑδέλφιαΓέλεκ
Λιούντικα
ΣυγγενείςΜενούμορουτ (πεθερικά)
ΟικογένειαΟίκος των Άρπαντ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ζόλταν της Ουγγαρίας (Ουγγρική γλώσσα: "Zolta", 880/903 - περί το 950) καταγράφεται από τα Ουγγρικά Χρονικά ως ο τρίτος Μέγας Πρίγκιψ της Ουγγαρίας, διαδέχθηκε τον πατέρα του Άρπαντ (907).[1][2][3][4] Δεν υπάρχουν άλλες πηγές οι οποίες να τον καταγράφουν ως βασιλέα, ωστόσο ήταν ο προπάτορας όλων των βασιλέων από τον Οίκο των Άρπαντ που βασίλευσαν στην Ουγγαρία μετά το 955.

Βιογραφία

Η κύρια πηγή σχετικά με τον Ζόλταν ήταν τα "Ουγγρικά Χρονικά" που έγραψε Ανώνυμος συγγραφέας στα τέλη του 12ου αιώνα.[5] Ο Ζόλταν σύμφωνα με την ίδια πηγή ήταν ο μόνος γιος του Άρπαντ, Μεγάλου Πρίγκιπα της Ουγγαρίας.[5] Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας ιστορικός Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος που έζησε την ίδια εποχή καταγράφει τον "Ζάλτα" ως τέταρτο γιο του Άρπαντ.[5] Σύμφωνα με τον Ανώνυμο ο Ζόλταν γεννήθηκε μετά το 903, την χρονιά που ο πατέρας του πραγματοποίησε δεύτερη εκστρατεία εναντίον του Μενούμορουτ.[3] Ο τελευταίος ήταν ένας από τους αντιπάλους των Ούγγρων στην Ουγγρική κατάκτηση της λεκάνης των Καρπαθίων.[6] Ο Μενούμορουτ αναγκάστηκε να παραδοθεί και να δώσει την κόρη του σύζυγο στον Ζόλταν (904-905).[3][4][7] Με τον θάνατο του Μενούμορουτ ο Ζόλταν κληρονόμησε τον πεθερό του, ανατολικά του ποταμού Τίσα όπου σύμφωνα με τον Ανώνυμο κατοικούσαν Χάζαροι.[8][9] Ο Ζόλταν ήταν σύμφωνα με τον Ανώνυμο ανήλικος όταν διαδέχθηκε τον πατέρα του (907), στα τέλη της βασιλείας του παραιτήθηκε υπέρ του υιού του Τάκσονυ της Ουγγαρίας και πέθανε "το τρίτο έτος της βασιλείας του γιου του".[5][10]

Οι περισσότεροι ιστορικοί ωστόσο αμφισβητούν έντονα τις πληροφορίες του Ανώνυμου σχετικά με την ζωή του Ζόλταν. Ο Ούγγρος ιστορικός Γκιούλα Κρίστο έγραψε ότι γεννήθηκε γύρω στο 880.[11] Ο συνάδελφος του Αλεξάντερ Μαντγεάρου αντίστοιχα έγραψε ότι γεννήθηκε πολύ πριν το 903 ή γάμος του έγινε πολύ μετά το 904.[3] Η ταυτότητα του πεθερού του Ζόλταν αποτελεί επίσης θέμα διαφωνίας για τους ιστορικούς, ο Μεσαιωνολόγος Παλ Ένγκελ έγραψε ότι ήταν μια από τις "φανταστικές μορφές" του Ανώνυμου.[6] Ο ιστορικός Τσάρλς Ρ. Μπόουλους έγραψε ότι ήταν ηγεμόνας της Μοραβίας και ο γάμος του Ζόλταν με την κόρη του αποτελούσε το τέλος της "Μεγάλης Μοραβίας".[3] Ο Μεσαιωνολόγος Τούντορ Σαλαγκεάν αναφέρει επίσης ότι ο Μενούμορουτ υπήρξε πραγματικό πρόσωπο και ηγεμόνας κάποιου δουκάτου που κατοικήθηκε τον 9ο-10ο αιώνα από Ρουμάνους, Σλάβους και άλλους λαούς.[9] Η δήλωση του Ανώνυμου ότι ο Ζόλταν διαδέχθηκε τον πατέρα του αμφισβητείται επίσης. Ο ιστορικός Σάντορ Τοθ γράφει ότι αποκλείεται σαν τέταρτος γιος να διαδέχθηκε τον πατέρα του αφού είχαν προηγηθεί οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του.[5] Ο Κρίστο και άλλοι Ούγγροι χρονικογράφοι έγραψαν ότι ο Ανώνυμος εισήγαγε σκόπιμα την βασιλεία του Ζόλταν επειδή γνώριζε ότι ήταν ο προπάτορας όλων των Ούγγρων βασιλέων του Οίκου του Άρπαντ.[11]

Παραπομπές

  1. ↑ Kristó, Gyula; Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói
  2. ↑ https://lexikon.katolikus.hu/Z/Zolta.html
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Madgearu 2005, σ. 26
  4. ↑ 4,0 4,1 Bowlus 1994, σ. 254
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Tóth 1994, σ. 741
  6. ↑ 6,0 6,1 Engel 2001, σ. 11
  7. ↑ Sălăgean 2005, σ. 146
  8. ↑ Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (ch. 11), σ. 33
  9. ↑ 9,0 9,1 Sălăgean 2005, σ. 140
  10. ↑ Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (ch. 57), σ. 127
  11. ↑ 11,0 11,1 Kristó & Makk 1996, σ. 21

Πηγές

  • Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (Edited, Translated and Annotated by Martyn Rady and László Veszprémy) (2010). In: Rady, Martyn; Veszprémy, László; Bak, János M. (2010); Anonymus and Master Roger; CEU Press.
  • Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (Greek text edited by Gyula Moravcsik, English translation by Romillyi J. H. Jenkins) (1967). Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies.
  • Bowlus, Charles R. (1994). Franks, Moravians and Magyars: The Struggle for the Middle Danube, 788–907. University of Pennsylvania Press.
  • Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers.
  • Madgearu, Alexandru (2005). The Romanians in the Anonymus Gesta Hungarorum: Truth and Fiction. Romanian Cultural Institute, Center for Transylvanian Studies.
  • Sălăgean, Tudor (2005). "Romanian Society in the Early Middle Ages (9th–14th Centuries AD)". In Pop, Ioan-Aurel; Bolovan, Ioan (eds.). History of Romania: Compendium. Romanian Cultural Institute (Center for Transylvanian Studies). σσ. 133–207.
  • Tóth, Sándor László (1994). "Zaltas". In Kristó, Gyula; Engel, Pál; Makk, Ferenc (eds.). Korai magyar történeti lexikon (9-14. század) [=Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th-14th centuries)] (in Hungarian). Akadémiai Kiadó. σ. 741.