Η Έστερ Μαρί Βέργκερ (ολλανδική προφορά: [ˈɛstər vərˈɣeːr], γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1981) είναι Ολλανδή πρώην επαγγελματίας τενίστρια με αναπηρικό αμαξίδιο. Κατέκτησε 43 μεγάλους τίτλους (21 στο μονό και 22 στο διπλό), 23 πρωταθλήματα έτους (14 συνεχόμενα στο μονό και εννέα στο διπλό) και επτά χρυσά παραολυμπιακά μετάλλια (τέσσερα στο μονό και τρία στο διπλό). Υπήρξε το Νο. 1 στον κόσμο στο μονό γυναικών με αμαξίδιο από το 1999 μέχρι την αποχώρησή της τον Φεβρουάριο του 2013.[4] Η Βέργκερ έμεινε αήττητη στα μονά για δέκα συνεχόμενα χρόνια, κλείνοντας την καριέρα της με 470 νίκες[5]. Θεωρήθηκε πολλές φορές η πιο επιβλητική παίκτρια στον επαγγελματικό αθλητισμό[6].
[7]
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Βέργκερ κέρδισε 700 αγώνες στα μονά και έχασε 25.[8] Κέρδισε 169 τίτλους στα μονά[8], συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων χρυσών παραολυμπιακών μεταλλίων στα μονά, 21 σημαντικών τίτλων και 14 NEC Wheelchair Tennis Masters (Τένις με αναπηρικό αμαξίδιο Masters). Επί 668 εβδομάδες βρέθηκε στην 1η θέση στον κόσμο, την πρώτη φορά στις 6 Απριλίου 1999, τη δεύτερη στις 2 Οκτωβρίου 2000 και την τελευταία στις 21 Ιανουαρίου 2013 (λίγο πριν την αποχώρησή της). Η Βέργκερ ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια της ITF για 13 συνεχόμενα έτη. Στα διπλά, η Βέργκερ κατέκτησε 136 τίτλους, εκ των οποίων οι 27 σε μεγάλα τουρνουά. Κατέκτησε τρία χρυσά παραολυμπιακά μετάλλια στα διπλά και ήταν μέλος της νικήτριας ομάδας του Παγκοσμίου Κυπέλλου 12 φορές[9].
Η Βέργκερ παρέμεινε αήττητη στο απλό γυναικών για δέκα χρόνια, με την τελευταία της ήττα να έρχεται στις 30 Ιανουαρίου 2003 από την Ντανιέλα ντι Τόρο. Από τότε, κέρδισε 120 τουρνουά, 470 αγώνες, νίκησε 73 διαφορετικές αντιπάλους και δεν έχασε ούτε έναν αγώνα σε 95 περιπτώσεις. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έχασε μόλις 18 σετ και μόνο μία φορά βρέθηκε πίσω στο σκορ από match point, απέναντι στην Κόρι Χόμαν στον τελικό των Παραολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008[10].
Νεαρή ηλικία
Σε ηλικία 6 ετών, μετά από ένα μάθημα κολύμβησης, η Βέργκερ ζαλίστηκε και λιποθύμησε. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι έπασχε από συσσώρευση υγρού στον εγκέφαλό της και εγκεφαλική αιμορραγία. Οι γιατροί τοποθέτησαν μια παροχέτευση στον εγκέφαλό της και η Βέργκερ πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο έξι εβδομάδες αργότερα. Ωστόσο, τον Ιούνιο του 1989, η Βέργκερ αισθάνθηκε πονοκεφάλους, πίεση πίσω από τα μάτια του και πόνο στον αυχένα της. Παρά τις έρευνες, οι γιατροί δεν βρήκαν τίποτα. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, η Βέργκερ άρχισε να παραπονιέται για πόνους στη βουβωνική χώρα. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και χρειάστηκε να υποβληθεί σε άλλη μια παροχέτευση εγκεφάλου. Τελικά, οι γιατροί ανακάλυψαν ότι η κ. Βέργκερ έπασχε από αγγειακή μυελοπάθεια του νωτιαίου μυελού. Αυτή η ανωμαλία ήταν η αιτία των εγκεφαλικών επεισοδίων που υπέστη η Βέργκερ . Στις 15 Ιανουαρίου 1990, υποβλήθηκε σε εννιάωρη εγχείρηση που την κατέστησε ανίκανη να κουνήσει τα πόδια της[11]. Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασής της, έμαθε να παίζει βόλεϊ, μπάσκετ και αντισφαίριση σε αναπηρικό αμαξίδιο. Αφού έπαιξε μπάσκετ σε σύλλογο για αρκετά χρόνια, κλήθηκε να ενταχθεί στην εθνική ομάδα μπάσκετ με αναπηρικό καροτσάκι. Έπαιξε στην ολλανδική ομάδα που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1997.
Αρχές σταδιοδρομίας
Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1996, η Βέργκερ κέρδισε έναν τίτλο στο μονό στο Τίλμπουργκ[12]. Έφτασε σε άλλον έναν τελικό στο Μελίν, αλλά δεν τα κατάφερε[13]. Κέρδισε δύο κληρώσεις σε άλλες διοργανώσεις: την κλήρωση Α στην Ουτρέχτη και την κλήρωση παρηγοριάς στο Νότιγχαμ[14]. Έφτασε επίσης στον τελικό της κλήρωσης Α στο Αντόνι, όπου δεν τα κατάφερε[15]. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1997, η Βέργκερ κέρδισε τα παρηγορητικά ταμπλό στο Αντόνι και στη Γενεύη[16]. Έφτασε επίσης σε έναν τελικό στο Jambes, όπου έχασε[17]. Η επιτυχία της, της χάρισε μια φωτογραφία στο τεύχος της 26ης Νοεμβρίου 1998 του περιοδικού Tennis Week[18]. Συνέχισε να αξιοποιεί τις επιτυχίες της και στους θερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 δεν έχασε ούτε ένα σετ, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο μονό και τον τίτλο στο διπλό με τη Μάγαικε Σμιτ[19]. Κέρδισε επίσης το πρωτάθλημα Τένις Masters με αναπηρικό αμαξίδιο το 1998[20]. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2003, η Βέργκερ ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε για δέκατη έκτη φορά το ομαδικό Παγκόσμιο Κύπελλο, νικώντας στον τελικό τις Ηνωμένες Πολιτείες[21]. Κατέκτησε επίσης έναν τίτλο στο Νότιγχαμ[22]. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2004, κέρδισε τίτλους στο μονό στο Μπόκα Ρατόν και στο Νότιγχαμ[23][24].
Επαγγελματική σταδιοδρομία
2005-2008
Κατά τη διάρκεια της σεζόν του 2006 η Βέργκερ κέρδισε τίτλους στα μονά στο Νότιγχαμ,[25] στην Ατλάντα και στο Σαν Ντιέγκο.[26][27] Στο Σαν Ντιέγκο, η Χόμαν κέρδισε τη Βέργκερ στα τρία σετ- ήταν το πρώτο σετ που έχασε από τον Αύγουστο του 2004.[28] 2006 Κέρδισε το μάστερς.[29] Με την Γκρίφιοεν, κέρδισε τίτλους στα διπλά στο Νότιγχαμ,[30] στην Ατλάντα και στο Σαν Ντιέγκο.[26][31] Κέρδισε το μάστερς στα διπλά.[32]
Το 2007, η Βέργκερ κατέκτησε τίτλους στο μονό στο Σίδνεϊ,[33] στο Μπόκα Ρατόν,[34] στο Καγιούν της Ιαπωνίας,[35] στο Παρίσι,[36] στο Άμστερνταμ, στο Τζάμπες,[37] στο Νότιγχαμ,[38] στην Ουτρέχτη,[39] στην Ατλάντα και στο Σαν Ντιέγκο.[40][41] Η Βέργκερ κατέκτησε επίσης κάθε τίτλο Grand Σλαμ στη Μελβούρνη,[42] στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη[43][44]. Στο Ρολάν Γκαρός, η Βέργκερ κατέκτησε τον 250ο συνεχόμενο τίτλο της στο μονό[45] και έκλεισε τη χρονιά κατακτώντας το δέκατο Μάστερς και τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ITF[46][47]. Στα διπλά, κέρδισε τίτλους με τον Γκρίφιοεν στο Σίδνεϊ[48], την Μπόκα Ρατόν[34], την Ιαπωνία[35], το Παρίσι, το Νότιγχαμ και το Σαν Ντιέγκο[41][49]. Το δίδυμο κέρδισε επίσης το Μάστερς και έχασε για πρώτη φορά ως ομάδα στην Ουτρέχτη[39][50]. Η Βέργκερ κέρδισε επίσης το Αυστραλιανό Όπεν και το Αμερικανικό Όπεν με τον Γκρίφιοεν[51][52]. Η Βέργκερ κατέκτησε το Γκραν Σλαμ κερδίζοντας το Ρολάν Γκαρός με την Σμιτ[43]. Η Βέργκερ κέρδισε άλλους δύο τίτλους το 2007 με την Γκραβίλερ στο Καγιάν και την Άνιεκ βαν Κούτ στο Τζάμπες.[37][53] Παγκόσμιο κύπελλο ομάδων[54].
Η Βέργκερ σερβίρει κατά τη διάρκεια ενός αγώνα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο.
Η Βέργκερ κέρδισε τους δύο διαθέσιμους τίτλους Σλαμ το 2008 μαζί με την Γκρίφιοεν[55][56]. Ως ομάδα, κέρδισαν επίσης στην Πενσακόλα[57], στο Μπόκα Ρατόν[58], στη Φουκουόκα[59], στο Παρίσι[60], στο Νότιγχαμ και στην Ουτρέχτη[61][62]. Το δίδυμο έφτασε επίσης στον τελικό στο Σίδνεϊ, ο οποίος όμως δεν διεξήχθη λόγω βροχής[63]. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, υπέστησαν μόλις τη δεύτερη ήττα τους ως δίδυμο και κατέκτησαν το αργυρό μετάλλιο[64], αλλά έκλεισαν τη χρονιά με επιτυχία, κερδίζοντας το Μάστερς στα διπλά[65]. Κέρδισε επίσης στο Τζάμπε με την Χόμαν[66]. Στα μονά, η Βέργκερ κέρδισε και τα δύο Σλαμ το 2008[56][67], καθώς και στο Σίδνεϊ[63], στην Πενσακόλα[57], στο Μπόκα Ρατόν[68], στη Φουκουόκα[59], στο Παρίσι, στο Jambes[66], στο Νότιγχαμ[69] και στην Ουτρέχτη[62]. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, η Βέργκερ έσωσε δύο ματς πόιντ εναντίον της Χόμαν πριν κερδίσει το τρίτο της χρυσό μετάλλιο στο μονό και διατηρήσει τη σειρά της [70]. [Οι δύο παίκτριες συναντήθηκαν ξανά στον τελικό του Μάστερς, με την Βέργκερ να βγαίνει και πάλι νικήτρια [71]. Η Βέργκερ ολοκλήρωσε τη χρονιά στην πρώτη θέση [72] . Ομαδικό Παγκόσμιο Κύπελλο.[73]
2009-2012
Η Βέργκερ κέρδισε το Γκραν Σλαμ το 2009[74][75][76]. Επιπλέον, κέρδισε τίτλους στο Νότιγχαμ,[77] στην Ουτρέχτη και στο Σεντ Λούις.[78] Η Βέργκερ ολοκλήρωσε τη χρονιά με την κατάκτηση του δωδέκατου τίτλου της στο Μάστερς, αφού βρέθηκε δύο πόντους μακριά από την ήττα στον τελικό απέναντι στη Χόμαν.[79]. Τον Δεκέμβριο η Βέργκερ γιόρτασε τα δέκα χρόνια στο νούμερο ένα και ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια του 2009.[80][81] Με τη Χόμαν σε αγώνες διπλού, η Βέργκερ κέρδισε το Γκραν Σλαμ.[75][76][82][83] Ως δίδυμο κέρδισαν επίσης στο Νότιγχαμ και στο Μάστερς[84][85]. Η Βέργκερ έχασε επίσης στον τελικό της Ουτρέχτης με τη Σμιτ. Παγκόσμιο κύπελλο ομάδων[86].
Το 2010, νίκησε στο Ρολάν Γκαρός και στο Αμερικανικό Όπεν[87][88], ενώ κέρδισε επίσης στο Νότιγχαμ και στο Σεντ Λούις[89][90]. Η Βέργκερ ολοκλήρωσε τη χρονιά με τον τίτλο του Μάστερς, κερδίζοντας τον τετρακόσιο συνεχόμενο αγώνα της και το νούμερο ένα στον κόσμο[91]. Στα διπλά, έπαιξε μόνο στα Γκραν Σλαμ, όπου έχασε στον τελικό του Ρολάν Γκαρός με τον Βάλραβεν, αλλά επανήλθαν στις επιτυχίες με νίκες στο Γουίμπλεντον και στο Αμερικανικό Όπεν[87][92].
Η Βέργκερ κέρδισε το Γκραν Σλαμ το 2011.[93] Η Βέργκερ κέρδισε επίσης τίτλους στην Πενσακόλα,[94] στο Μπόκα Ρατόν,[95] στο Νότιγχαμ και στο Σεντ Λούις[96][97]. Τελειώνοντας τη χρονιά, κέρδισε το Μάστερς[98] στη Νέα Υόρκη[93]. Η Βέργκερ ολοκλήρωσε τη χρονιά ως νούμερο ένα στον κόσμο για δωδέκατη συνεχή χρονιά, έχοντας κερδίσει οκτώ τίτλους στα μονά[99]. Στα διπλά με τον Βάλραβεν, η Βέργκερ κέρδισε και τα τέσσερα Γκραν Σλαμ. [Στα διπλά με την Βαλράβεν, η Βέργκερ κέρδισε και τα τέσσερα Γκραν Σλαμ, επιστρέφοντας από το 5-2 στο τελικό σετ στο Γουίμπλεντον και από το 6-1 στο τάι-μπρέικ του δεύτερου σετ στο Αμερικανικό Όπεν[100][101][102][103]. Ως ομάδα, ήταν επίσης δευτεραθλητές στο Μπόκα Ρατόν[95]. Το δίδυμο κέρδισε επίσης το Μάστερς[104] και το Παγκόσμιο Ομαδικό Κύπελλο[105].
Το 2012, η Βέργκερ κέρδισε τίτλους στη Μελβούρνη,[106] στο Σίδνεϊ,[107] στο Αυστραλιανό Όπεν,[108] στην Πενσακόλα,[109] στο Μπόκα Ρατόν,[110] στο Ίτον Μάνορ,[111] στο Ρολάν Γκαρός,[112] στη Γενεύη και στο Νότιγχαμ.[113][114] Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2012 η Βέργκερ έγινε η πιο πολυβραβευμένη τενίστρια με αμαξίδιο στην ιστορία των Αγώνων. Στο Ίτον Μάνορ κέρδισε το χρυσό στο μονό και στο διπλό- η νίκη στο μονό ήταν η τέταρτη φορά που κέρδισε το τουρνουά[115]. Η επιτυχία της στο διπλό ήρθε μαζί με τον Μπούις.[116] Στα διπλά, η Βέργκερ κέρδισε το Αυστραλιανό Όπεν με τον Βαλράβεν,[117] το Μπόκα Ρατόν,[110] το Ρολάν Γκαρός[112] τη Γενεύη με τον Σμιτ για τον πρώτο τους τίτλο ως ομάδα από το Ρολάν Γκαρός του 2007[118] τη δεύτερη θέση στην Πενσακόλα με τον Βαλράβεν,[109] το Γουίμπλεντον και το Νότιγχαμ[119][120].
Νίκες και βραβεία
Η Βέργκερ κατέκτησε 162 τίτλους στα μονά και 134 τίτλους στα διπλά σε διεθνή τουρνουά. Το ρεκόρ της είναι 695 νίκες και 25 ήττες στα μονά και 441 νίκες και 35 ήττες στα διπλά[121] Στα μονά, κατέκτησε 21 τίτλους Γκραν Σλαμ, 14 τίτλους στο τέλος της χρονιάς και 4 παραολυμπιακούς τίτλους, ενώ στα διπλά μοιράστηκε 21 τίτλους Γκραν Σλαμ, 9 τίτλους στο τέλος της χρονιάς και 3 παραολυμπιακούς τίτλους. Ήταν επίσης μέλος της ολλανδικής ομάδας που κατέκτησε 14 ομαδικά Παγκόσμια Κύπελλα.
Από τις 31 Μαρτίου 2001 έως την αποχώρησή της το 2013, η Βέργκερ έχασε μόλις έναν αγώνα στο μονό (στις 30 Ιανουαρίου 2003 στο Σίδνεϊ Όπεν απέναντι στην Αυστραλή Ντανιέλα Ντι Τόρο) και κέρδισε 559 από τους τελευταίους 560 αγώνες της. Από τον Αύγουστο του 2004 έως τον Οκτώβριο του 2006, κέρδισε μάλιστα 250 συνεχόμενα σετ, εκ των οποίων μόνο ένα έληξε στο τάι μπρέικ. Μετά το τελευταίο της τουρνουά, όταν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες τον Σεπτέμβριο του 2012, η Βέργκερ διεύρυνε τον αριθμό των νικών της σε 470 αγώνες[122].
Έχει προταθεί έξι φορές για το Παγκόσμιο Αθλητικό Βραβείο Λόρεους ως Προσωπικότητα της Χρονιάς στον Αθλητισμό με Αναπηρία, το οποίο κέρδισε δύο φορές, το 2002 και το 2008. Το 2023, εισήχθη στο Διεθνές Πάνθεον της Δόξας της Αντισφαίρισης[123].
Τον Οκτώβριο του 2010, πόζαρε γυμνή για το ετήσιο τεύχος Body Issue του ESPN The Magazine, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που το περιοδικό παρουσίασε αθλητή με αναπηρία στο Body Issue του[124][125].
Τον Δεκέμβριο του 2010, η Έστερ Βέργκερ παρουσιάστηκε στο CNN για το ρεκόρ των 401 συνεχόμενων νικών της στο τένις, λαμβάνοντας συγχαρητήρια από τον Ρότζερ Φέντερερ και την Κιμ Κλάιστερς[126].
↑ 8,08,1International Tennis Federation (ITF) (8 Μαΐου 2020). «ESTHER VERGEER - BY THE NUMBERS». International Tennis Federation (ITF). Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2022.
