Η Επιστολή προς Τίτο είναι ένα από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης και μία απο τις 13 επιστολές που γράφτηκαν από τον απόστολο Παύλο. Παραλήπτης της επιστολής φαίνεται να είναι ο Άγιος Τίτος. Χρόνος συγγραφής για κάποιους θεωρείται είτε το χρονικό διάστημα μεταξύ του 64 και του 66,[1] ή το διάστημα μεταξύ 61 και 64 μ.Χ..[2]
Η επιστολή αυτή γράφτηκε για τον Τίτο, ο οποίος διακονούσε ως ποιμένας[3] στην εκκλησία της Κρήτης, και μαζί με τον Τιμόθεο ανήκε στους πιο στενούς συνεργάτες του Παύλου.
Κατά πολλούς βιβλικούς μελετητές, η συγκεκριμένη επιστολή είναι ψευδογραφική.[4]
Διάγραμμα περιεχομένου
Χαιρετισμός. (1:1-4)
Οι Πρεσβύτεροι στη συνάθροιση. (1:5-9)
Λανθασμένες πρακτικές στη συνάθροιση. (1:10-16)
Άσκηση καθηκόντων στη συνάθροιση. (2:1-15)
Ο παραινετικός λόγος στη συνάθροιση. (3:1-11)
Επίλογος. (3:12-15)
Υποσημειώσεις
↑Ερμηνευτικά Σχόλια στην Αγία Γραφή: Καινή Διαθήκη, William MacDonald, Εκδόσεις "Ο Λόγος", 2008, σελ. 1191