Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 03/12/2022.
Η Έξοδος είναι το δεύτερο βιβλίο της Πεντατεύχου και ταυτόχρονα το δεύτερο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ως συνέχεια της Γένεσης. Συγγραφέας της θεωρείται ο Μωυσής ενώ η συγγραφή της ολοκληρώθηκε το 1512 π.Χ.[1].
Ονομασία
Οι Εβραίοι ονόμαζαν το βιβλίο αυτό "Βεέλ σιμόθ", από τις δύο αρχικές λέξεις του κειμένου που σημαίνουν "αυτά τα ονόματα". Οι δε λεγόμενοι Εβδομήκοντα που προέβησαν στη μετάφρασή του, το ονόμασαν Έξοδος από το κύριο γεγονός της εξιστόρησής του, δηλαδή της φυγής των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο στην οποία οι ίδιοι προηγουμένως αυτοβούλως είχαν επιλέξει να μετοικήσουν.
Κεφάλαια
Γενικά στην Έξοδο αναφέρονται αφενός η πραγματοποίηση μερικών των επαγγελιών του Γιαχβέ, όπως η αύξηση των απογόνων του Ιακώβ σε λαό περίπου 2 εκατομμυρίων, όπως και η καθοδήγησή του στη Γη της επαγγελίας. Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε 40 κεφάλαια που φέρουν αρχαία ελληνική αρίθμηση από το Κεφ. Α΄ μέχρι και το Κεφ. Μ΄.
Από την εξιστόρηση των γεγονότων πολλοί θεολόγοι το διακρίνουν σε τρία μέρη, στα προηγηθέντα της αναχώρησης των Ισραηλιτών, σ΄ αυτή καθαυτή την αναχώρηση, ή τη φυγή, ή "έξοδο" κατά τους Εβδομήκοντα, και στη περιπλάνησή τους στη χερσόνησο - έρημο του Σινά όπου και έλαβαν παρά το ομώνυμο όρος τις Δέκα εντολές.
Γεγονότα
Τα κύρια γεγονότα που αναφέρονται στην Έξοδο είναι κατά σειρά:
Ιωάννης Κολιτσάρας "Η Παλαιά Διαθήκη" τ.1ος, σ.157, - εκδ. Αδελφότητας ΖΩΗ, (κατά Ο΄), (Η Πηγή αυτή συνοδεύεται με την υπ΄ αριθμ 225/1928 έγκριση του Οικουμενικού Πατριάρχου και με την αριθμ. 3293/19-5-1928 έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Χαστούπης Αθανάσιος, Το βιβλίο της Εξόδου, περιοδικό Θεολογία, τόμος ΝΗ', τεύχος 4, Αθήνα 1987, σελ. 748-779.
