Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Αυγούστου 1910 (Αναθεωρητική)

Λιθογραφία που γιορτάζει την νίκη του κινήματος του Γουδί τον Αύγουστο του 1909. Η εθνική αναγέννηση και το τέλος του παλιού πολιτικού συστήματος ξεκίνησε.

Την Δευτέρα 8 Αυγούστου 1910 διενεργήθηκαν από την κυβέρνηση Στέφανου Δραγούμη, βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη Αναθεωρητικής Βουλής, αναγκαία ενέργεια προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση από την περίοδο του Κινήματος στο Γουδί, στο δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα.[1]
Ήδη στην πολιτική ζωή της χώρας είχε αρχίσει να κυριαρχεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος μάλιστα, με πρωτοβουλία οπαδών του είχε τεθεί υποψήφιος για βουλευτής στην περιφέρεια Αττικοβοιωτίας, στην οποία μάλιστα εκλέχτηκε πρώτος βουλευτής. [2]

Οι εκλογές αυτές εκ των πραγμάτων, είχαν το χαρακτήρα της σύγκρουσης ανάμεσα στα παλαιότερα κόμματα και στους φορείς των ιδεών του Κινήματος στο Γουδί, τους οποίους ένωνε το κοινό σύνθημα της «ανόρθωσης» της χώρας, κυριώτερος εκφραστής των οποίων ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Οι εκλογές ωστόσο δεν ανέδειξαν ξεκάθαρο νικητή, αν και την πλειοψηφία την κατέκτησαν οι βουλευτές των παλαιότερων κομμάτων με μερίδιο 65% των εδράνων της Βουλής. Ωστόσο η ύπαρξη τόσων πολλών ανεξάρτητων βουλευτών (στη Θεσσαλία μάλιστα κυριάρχησαν) δείχνει από τη μια την ανάγκη ύπαρξης ενός νέου πολιτικού φορέα (ανάγκη που θα καλύψει η δημιουργία του κόμματος των Φιλελευθέρων, στις 22 Αυγούστου 1910), και από την άλλη την ανάγκη εκσυχρονισμού της δημόσιας ζωής και της ικανοποίησης πάγιων λαϊκών αιτημάτων (όπως η φλέγουσα τότε, επίλυση του αγροτικού ζητήματος).[3]
Η κυβέρνηση Δραγούμη - αν και μετά τις εκλογές εξακολουθούσε να έχει την στήριξη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας- παραιτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1910, και ο Βασιλιάς Γεώργιος επέλεξε να ορίσει ως νέο Πρωθυπουργό, τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Αποτελέσματα

  • Εκλογικό Σύστημα : Πλειοψηφικό με ευρεία και στενή περιφέρεια. Η ψηφοφορία έγινε με σφαιρίδιο. Οι ψηφοφόροι ψήφιζαν πρόσωπα και όχι κομματικούς συνδυασμούς.
  • Εκλογικός Νόμος : Εκλογικός νόμος ΧΜΗ΄ του 1877 και ΓΡΙΣΤ΄ του 1906 [4]
  • Εκλογικές περιφέρειες : 19
  • Σύνολο υποψηφίων : 1,000


Κόμματα Αρχηγοί Ψήφοι Έδρες
Αριθμός %  +− % Αριθμός +−
1 Συνασπισμός Ηνωμένων Κομμάτων 210
α) Θεοτοκικόν Κόμμα Γεώργιος Θεοτόκης 94
β) Νεοελληνικόν Κόμμα Δημήτριος Ράλλης 64
γ) Τρίτον Κόμμα Αλέξανδρος Ζαΐμης 13
δ) Ανεξάρτητοι υποψήφιοι των «παλαιών κομμάτων» - 39
2 Αγροτικοί Θεσσαλίας [5] - 46
3 Ανεξάρτητοι υποψήφιοι οπαδοί της «Εθνικής ανόρθωσης»[6] - 45
4 Εθνικόν Κόμμα Κυριακούλης Π. Μαυρομιχάλης 34
5 Προοδευτικόν Κόμμα Νικόλαος Δημητρακόπουλος 21
6 Σοσιαλιστές - 4
7 Λαϊκό Κόμμα [7] Αλέξανδρος Παπαναστασίου 2
100,00   362  
Ψηφίσαντες  
Σύνολο

[8]

Πηγές-Παραπομπές

  1. ↑ Γρυντάκης, Γιάννης· Δάλκος, Γιώργος (19 Σεπτεμβρίου 2019). Σαν σήμερα: Στη νεότερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία. Metaichmio Publications. σελ. 161. ISBN 978-618-03-2210-1. 
  2. ↑ https://www.venizelos-foundation.gr/el/1910-1920-o-venizelos-stin-elliniki-kai-diethni-skini/
  3. ↑ http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C102/79/646,2348/
  4. ↑ ΦΕΚ Α136 /1906
  5. ↑ Υποψήφιοι βουλευτές από τους νομούς της Θεσσαλίας, που τους ένωνε η επίλυση του αγροτικού ζητήματος https://www.kathimerini.gr/383037/article/epikairothta/politikh/to-agrotiko-zhthma-sthn-ellada
  6. ↑ Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, έχοντας πίσω του την επανάσταση για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του σε όλα τα επίπεδα εντός κι εκτός ελληνισμού. Και, πράγματι, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ξεκίνησε μια συγκλονιστική πορεία εθνικής ανόρθωσης – έτσι ονομάστηκε κι αυτό ακριβώς ήταν.
  7. ↑ « ...στα μέσα του 1910 οι Κοινωνιολόγοι ίδρυσαν το Λαϊκό Κόμμα (1910), με αρχηγό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Βασικές προγραμματικές δηλώσεις του ήταν η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος και η επιβολή αρχών κοινωνικής δικαιοσύνης.» http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C102/79/6462348/[νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ http://www.arxeion-politismou.gr/2017/11/mitroo-voulefton-plirexousion-gerousiaston-Voulis-Ellinon-1822-1935.html