Ο Ελευθέριος Παπαδημητρίου του Κωνσταντίνου (Άρτα, Δεκέμβριος 1948) είναι Έλληνας πολιτικός, οικονομολόγος και δικηγόρος.[1] Διετέλεσε βουλευτής Άρτας με την Νέα Δημοκρατία συνεχόμενα από το 1981 έως το 1993.[2][3]
Είναι ιστορικό μέλος της ΝΔ.[3] Έχει κεντρώα ιδεολογία.[5]
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Άρτα τον Δεκέμβριο του 1948. Προέρχεται από ιστορική οικογένεια της Ελλάδος, μέλη της οποίας στο παρελθόν διακρίθηκαν την επαναστατική περίοδο του 1821 και από την απελευθέρωση της Ελλάδος, υπήρξαν επί μακρόν, εκλεγμένα μέλη στη Βουλή των Ελλήνων.[6]
Είναι έγγαμος και πατέρας δύο γιων, των δικηγόρων παρ' Αρείω Πάγω, Κωνσταντίνου και Δημήτρη.[3]
Επαγγελματική σταδιοδρομία
Κατέχει πτυχίο LLB (Hons) νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πτυχίου ΒΑ (Hons) οικονομικών της ΑΣΟΕΕ καθώς και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών ΜΑ (Cum laude) στα οικονομικά στις ΗΠΑ από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU).[3]
Είναι, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ιδρυτής δικηγορικής εταιρείας με έδρα το Κολωνάκι.[8] Ασκεί δικηγορία από το 1976, συμμετέχοντας σε υποθέσεις που απασχόλησαν την επικαιρότητα (π.χ. πληρεξούσιος θυμάτων για την στήριξη της κατηγορίας στη Δίκη της 17Ν,[9] πληρεξούσιος δικηγόρος του χωριού Κομμένου (ομώνυμη σφαγή το 1943), ενώπιον του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (Ετεροδικία - jus cogens) σχετικά με την διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων, για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας τον Β’ΠΠ[10], πληρεξούσιος δικηγόρος οικογένειας θύματος κατά την πτώση ελικοπτέρων του ΕΚΑΒ στο Σούνιο το 2001[11] κ.α).[3]
Πριν την ενασχόληση του με την πολιτική σε νεαρή ηλικία, εργάσθηκε στον ιδιωτικό τομέα και επιπλέον παρείχε στον υπουργό Συντονισμού τεχνοκρατικές υπηρεσίες, αναφορικά με την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.[1][12]
Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και στον καθημερινό τύπο[13].
Πολιτική σταδιοδρομία
Στις βουλευτικές εκλογές του 1981, εκλέχθηκε βουλευτής Άρτας με τη ΝΔ σε ηλικία 32 ετών, πρώτος κατά σειρά εκλογής με αριθμό ψήφων 12.938.[14]
Στις εκλογές του 1985, επανεκλέχθηκε καταλαμβάνοντας την μοναδική έδρα.[15] ενώ εκλέχτηκε εκ νέου στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989 και του Απριλίου Απριλίου του 1990.[16]
Κατά την κοινοβουλευτική του θητεία διετέλεσε, πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, Πρόεδρος Ομάδων κοινοβουλευτικού έργου (Ο.Κ.Ε.) της ΝΔ, αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ στην Βουλή, μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης στο Συμβούλιο της Ευρώπης.[17][18]
Απόπειρα δολοφονίας από 17Ν
Τη Δευτέρα 21η Δεκεμβρίου του 1992[25], στις 08:50 το πρωί στο Μαρούσι Αττικής (στη συμβολή των οδών Ρόδου & Αγ. Νικολάου), παραμονή της ψήφισης του προϋπολογισμού στη Βουλή των Ελλήνων, δέχθηκε τρομοκρατική επίθεση με σκοπό να τον δολοφονήσουν, από την οργάνωση «17 Νοέμβρη».
Δύο τρομοκράτες[19] τραυμάτισαν στα πόδια τον βουλευτή πυροβολώντας τον πέντε φορές εξ επαφής με 45άρι πιστόλι και 38άρι περίστροφο, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή του.[20][21] Από την επίθεση αυτή επιβίωσε.[22]
Στη δίκη της 17Ν, την 3η Μαρτίου 2003 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών[23], ο Παπαδημητρίου κατά την κατάθεσή του εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι οι δράστες της απόπειρας δολοφονίας ήθελαν να τον σκοτώσουν, σημειώνοντας ότι η επίθεση ήταν πολύ καλά σχεδιασμένη και αποσκοπούσε όχι στον τραυματισμό του αλλά στον αργό και επώδυνο θάνατό του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι σώθηκε λόγω της αποτελεσματικής φροντίδας και της άμεσης διακομιδής του στο νοσοκομείο, προσθέτοντας, ότι «αν επιθυμούσαν να με εκφοβίσουν, θα πυροβολούσαν στον αέρα».[24] Τέθηκε επίσης το ερώτημα γιατί επελέγη ως στόχος.[25][26]
↑Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Σελ. 281 και 102
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΠΥΡΟΣ - ΛΑΡΟΥΣ - ΜΠΡΙΤΑΝΝΙΚΑ (1996), Τόμος 46, λήμμα Γεώργιος Ι. Οικονομίδης και λήμμα Ιωάννης Γ. Οικονομίδης.
Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888) - Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα 1888: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου - Σελίδες 281 και 102.