Όπως για όλη την Ευρώπη, η ταχυδρομική υπηρεσία που δημιούργησαν οι Ρωμαίοι (η οποία η ίδια ακολουθούσε ένα προγενέστερο Γαλατικό δίκτυο) καταστράφηκε από τις μεγάλες μεταναστεύσεις (Chauvet 2002).
Γύρω στο 1477 ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΑ΄ δημιούργησε τους ιππείς του σταύλου του βασιλιά για να μεταδίδουν τα μηνύματά του. Πράγματι, για να βάλει τέλος στις διαταραχές που προκλήθηκαν από τον Εκατονταετή Πόλεμο, δημιούργησε ένα μέσο διαχείρισης των γρήγορων επικοινωνιών του σε μεγάλες αποστάσεις (Charbon, Marchand & Oger 1996). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ιδίως τη δημιουργία σταθμών μετεπιβίβασης για να διασφαλιστεί η αλλαγή των αλόγων.
Η Γαλλική Επανάσταση οργάνωσε τη Γαλλία σε τομείς, προκαλώντας έτσι μια βαθιά μεταρρύθμιση του διοικητικού και ταχυδρομικού συστήματος. Μία από τις ορατές συνέπειες είναι η εμφάνιση γραμμικών ταχυδρομικών σφραγίδων με τον αριθμό του τομέα: οι πρώτοι τομείς το 1790 αριθμήθηκαν από το 1 έως το 83, και οι τομείς που δημιουργήθηκαν στη συνέχεια έλαβαν τους επόμενους αριθμούς. Οι ταχυδρομικοί φάκελοι σφραγίζονταν με τον αριθμό του τομέα κατά την αποστολή της αλληλογραφίας, και το ταχυδρομικό τέλος καταβαλλόταν από τον παραλήπτη.
Από τον Απρίλιο του 1830 δημιουργήθηκε το αγροτικό ταχυδρομείο στη Γαλλία: προσλήφθηκαν 5.000 ταχυδρόμοι για τη διανομή αλληλογραφίας σε όλους τους δήμους της χώρας.
Ο Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης (Πρόεδρος της Δεύτερης Δημοκρατίας)
Το 1852 η ταχυδρομική διοίκηση χρησιμοποιούσε για ακύρωση τις ρομβοειδείς σφραγίδες με μικρά ψηφία για τον αριθμό του τομέα, που είναι χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου.
Ο πρίγκιπας Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης, μετέπειτα αυτοκράτορας των Γάλλων με το όνομα Ναπολέων Γ', εμφανίζεται στη σειρά των κοινών γραμματοσήμων της Γαλλίας και των αποικιών της από τον Σεπτέμβριο του 1852 ως την πτώση της Β΄ Αυτοκρατορίας.
Η ταραγμένη περίοδος του πολέμου του 1870 είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ταχυδρομικά και φιλοτελικά συμβάντα:
Στη Γαλλία, προ-ακυρωμένα γραμματόσημα (timbres préoblitérés) κατασκευάζονταν από ταχυδρομικούς υπαλλήλους από τη δεκαετία του 1860, για να διευκολυνθεί η ταχυδρομική αποστολή και η ακύρωση μεγάλου αριθμού αντικειμένων που αποστέλλονται από τον ίδιο αποστολέα, συχνά μια εμπορική εταιρεία. Μετά από ένα πείραμα με επισημασμένα γραμματόσημα μόνο το 1893, από το 1920 εκδίδονταν τακτικά προ-ακυρωμένα γραμματόσημα από τη Γαλλία.
Αντιμέτωπη με την ανάπτυξη της αλληλογραφίας προς διαχείριση, η ταχυδρομική διοίκηση αναζήτησε μεθόδους αυτόματης σφράγισης αλληλογραφίας. Η πρώτη μηχανή ακύρωσης εφευρέθηκε από τον μηχανικό Eζέν Νταγκέν. Με το όνομα Daguin machine τέθηκε σε λειτουργία τον Ιούνιο του 1884 στο Παρίσι, και η απόδοσή της ήταν 3.000 επιστολές την ώρα.
Αρχικά, στόχος ήταν να γίνει πιο ορατή η ημερομηνία αποστολής: επομένως χρησιμοποιούμε δύο σφραγίδες ημερομηνίας, η μία για ακύρωση και η άλλη για εμφάνιση της ημερομηνίας.
Για να αναγνωρίσετε μια εκτύπωση Νταγκέν, πρέπει να ελέγξετε ότι η απόσταση μεταξύ των κέντρων των δύο σφραγίδων είναι 28 χλστ.,και να αναζητήσετε διαφορές στις επιγραφές της δεύτερης σφράγισης.
Στις 3 Αυγούστου 1914, η Γαλλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία: η σύγκρουση διήρκεσε 4 έτη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα ταχυδρομικά τέλη παραμένουν σχετικά σταθερά, και δεν υπάρχει έκδοση νέων γραμματοσήμων.
Ωστόσο, σημειώνουμε μια σημαντική φιλοτελική καινοτομία: εμφάνιση προσαυξήσεων για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Το 1914 δύο γραμματόσημα του τύπου της σπορέως των 10 c (κόκκινο), έφεραν πρόσθετη χρέωση 5 c υπέρ του Ερυθρού Σταυρού. Πρώτα ήταν μια απλή επισήμανση, μετά τυπώθηκε ένα ειδικό γραμματόσημο. Το 1917 μια άλλη σειρά σηματοδότησε την αρχή των εικονιστικών γραμματοσήμων στη Γαλλία. Είναι επίσης μια σειρά με προσαυξήσεις, αλλά προς όφελος των oρφανών του Έθνους.
Ανάμεσα σε δύο πολέμους
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: το καθεστώς Βισύ
Η Απελευθέρωση της Γαλλίας και η Δ΄ Δημοκρατία
Η Ε΄ Δημοκρατία
Γραμματόσημα με την Αψίδα του Θριάμβου, τη Μαριάν του Γκαντόν, και τη Μαριάν στην πλώρη.
Η Ευρωπαϊκή οικοδόμηση
Εκδόσεις Europa
Το 1956 η Γαλλία συμμετείχε στην πρώτη Έκδοση γραμματοσήμων Ευρώπης με άλλες πέντε χώρες: Γερμανία, Βέλγιο, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία.
Η μετάβαση στο ευρώ
Το 1988 η διοίκηση πραγματοποίησε μια πρώτη πρόβλεψη του ευρώ επιθέτοντας μια προσαύξηση 0,31 ECU σε ένα γραμματόσημο με την Ελευθερία του Γκαντόν. Μπορούμε επίσης να θεωρήσουμε τις εκδόσεις με προσαύξηση ως έναν άλλο τρόπο ανεξαρτησίας από μια νομισματική μεταβολή. Το 1999 εκδόθηκαν ορισμένα γραμματόσημα με αναγραφή της ονομαστικής αξίας και σε ευρώ. Το 2000 και το 2001, το μέτρο αυτό έγινε συστηματικό. Από το 2002, το ευρώ είναι το μόνο νόμισμα που χρησιμοποιείται στα γαλλικά γραμματόσημα.
Ωστόσο, τα γαλλικά γραμματόσημα που εκφράζονται σε φράγκα και τα παλαιά φράγκα, με λίγες εξαιρέσεις απόσυρσης από την κυκλοφορία, εξακολουθούν να ισχύουν για τα ταχυδρομικά τέλη.
Περιφερειακές ιδιαιτερότητες
Η Αλσατία-Λωρραίνη
Δείτε τα άρθρα Γραμματόσημα και φιλοτελική ιστορία της Αλσατίας, Γραμματόσημα και φιλοτελική ιστορία της Λωρραίνης, και Γραμματόσημα και φιλοτελική ιστορία του Μοζέλ.
Η Σαβοΐα and οι Παραθαλάσιες Άλπεις
Η Σαβοΐα είναι μια κομβική γεωγραφική περιοχή μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας. Η ταχυδρομική ιστορία της είναι μια αντανάκλαση αυτής της διπλής ιδιοκτησίας:
