Γουλιέλμος του Μομφερράτου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1140 (περίπου)[1] ή 1138[2] ή 1150 (περίπου)
Θάνατος	1177[1] Ασκελόν[3] ή Ιερουσαλήμ[1]
Αιτία θανάτου	ελονοσία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	φεουδάρχης[4]
Οικογένεια
Σύζυγος	Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ (από 1176)[1][5]
Τέκνα	Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ[1]
Γονείς	Γουλιέλμος Ε', Μαρκήσιος του Μομφερά[1][6] και Ιουδήθ του Μπάμπενμπεργκ[1][6]
Αδέλφια	Αζαλαΐς του Μομφερράτου[1] Βονιφάτιος ο Μομφερατικός[1] Ρενιέ του Μομφερράτου Κορράδος του Μομφερράτου[1] Βεατρίκη του Μομφερράτου[1]
Οικογένεια	Οίκος των Αλεράμιτσι[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	count of Jaffa and Ascalon[8][9][10]
Θυρεός
δεδομένα

Ο Γουλιέλμος του Μομφερράτου ή Γουλιέλμος ο Μακρόξιφος (Ιταλ.: Guglielmo Spadalunga, 1140 - 1177) μέλος του Οίκου των Αλεράμιτσι, κόμης της Γιάφας και της Ασκελόν ήταν μεγαλύτερος γιος του Γουλιέλμου Ε΄ του Μομφερράτου και της Ιουδήθ του Μπάμπενμπερκ. Η μητέρα του ήταν κόρη του Λεοπόλδου Γ΄ Μπάμπενμπερκ της Αυστρίας, ήταν ανιψιός του Φρειδερίκου Βαρβαρόσσα και του Λουδοβίκου του Νεώτερου.

Από 20 ετών ανέλαβε διπλωματικές αποστολές και συμμετείχε στις εκστρατείες των συγγενών του με τη Λομβαρδική Ένωση. Το προσωνύμιο "Μακρόξιφος" έχει σχέση με τις πολεμικές του ικανότητες, το αναφέρει ο Γουλιέλμος της Τύρου στο έργο του "Ιστορία των Υπερπόντιων κατορθωμάτων". Περιγράφεται στην εποχή του σαν ο "ψηλότερος άντρας του κόσμου".^[11] Ο Γουλιέλμος της Τύρου τον περιγράφει σαν άνθρωπο "γενναιόδωρο, με μεγάλη ευφυΐα και εξαιρετικό χειριστή του όπλου.^[12]

Οι αρραβώνες του με κόρες του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας και αδελφές του Γουλιέλμου του Λέοντα ακυρώθηκαν λόγω συγγένειας. Τελικά νυμφεύτηκε το φθινόπωρο του 1176 την αδελφή του Βαλδουίνου Δ΄ της Ιερουσαλήμ Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ κόμισσα της Γιάφα και της Ασκελόν στον πρώτο της γάμο. Ο Γουλιέλμος και ο Ραϋνάλδος του Σατιγιόν παραχώρησαν εκτάσεις στο νεοϊδρυθέν στρατιωτικό Τάγμα του Μάουντζοι για την προστασία των προσκυνητών από την Καστίλη, το διοικούσε ο Ροντρίγκο Αλβάρεζ κόμης της Σαρία. Τον Ιούνιο του 1177 ασθένησε από ελονοσία και απεβίωσε στην Ασκελόν, τάφηκε στο Νοσοκομείο του Αγ. Ιωάννου στην ˞˞Ιερουσαλήμ.^[13] Η Σιβύλλα λίγο αργότερα γέννησε τον γιο τους.

Με την σύζυγο του Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ κόρη του Αμαλρίκ Α΄ της Ιερουσαλήμ (1176) απέκτησε :

• Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ

• Pierre Aubé, Baudouin IV de Jérusalem, le roi lépreux, Hachette, coll. « Pluriel », 1981 (réimpr. 1996)
• René Grousset, L'Empire du Levant : Histoire de la Question d'Orient, Paris, Payot, coll. « Bibliothèque historique », 1949 (réimpr. 1979)
• René Grousset, Histoire des croisades et du royaume franc de Jérusalem - II. 1131-1187 L'équilibre, Paris, Perrin, 1935
• Haberstumpf, Walter. Dinastie europee nel Mediterraneo orientale. I Monferrato e i Savoia nei secoli XII–XV, 1995 Αρχειοθετήθηκε 2005-12-31 στο Wayback Machine. (external link to downloadable text).
• Hamilton, Bernard. The Leper King and His Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem, 2000 ISBN 0-521-64187-X
• Peire Bremon lo Tort, En abril, quan vei verdeyar, with translation by James H. Donalson Αρχειοθετήθηκε 2006-03-29 στο Wayback Machine. (external link)
• Runciman, Steven. A History of the Crusades, 1951–54, vol. 2
• Usseglio, Leopoldo. I Marchesi di Monferrato in Italia ed in Oriente durante i secoli XII e XIII, 1926