Ο Γλαύκος Αλιθέρσης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Μιχάλη Χατζηδημητρίου[1], 1897-1965) ήταν Ελληνοκύπριος και Αιγυπτιώτης λογοτέχνης. Γνωστός κυρίως ως ποιητής, ασχολήθηκε ακόμη με την κριτική, την πεζογραφία, τη μετάφραση κ.ά.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1897 στη Λεμεσό. Το 1913 μαθητής ακόμη του Ημιγυμνασίου Λεμεσού μετέβη στην Ελλάδα για να καταταγεί ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.[2] Δεν πρόλαβε να λάβει μέρος στις πολεμικές συγκρούσεις, εντούτοις υπηρέτησε για ένα διάστημα σε τάγμα ευζώνων που έδρευε στην Άνω Βροντού Σερρών.[3] Ασχολήθηκε με τον κλασικό αθλητισμό[4] καταφέρνοντας να διακριθεί σε Ελλάδα και Κύπρο. Αργότερα, αποτυγχάνοντας στις εξετάσεις του στην Σχολή Ευελπίδων φοίτησε στη Γυμναστική Ακαδημία.[3][5] Παράλληλα εισήχθη στη Νομική Αθηνών, χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει τη φοίτησή του.[3][5]
Τα περισσότερα χρόνια του τα έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου[6], όπου εργαζόταν ως καθηγητής φυσικής αγωγής σε σχολεία της ελληνικής κοινότητας. Εκεί δημιούργησε το σημαντικότερο λογοτεχνικό του έργο, που τον ανέδειξε σε βασικό στέλεχος της λογοτεχνίας. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, κριτικές, δοκίμια.[5] Κατά την παραμονή του στην Αίγυπτο συνδέθηκε με τους αριστερούς κύκλους της ελληνικής παροικίας. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα της ΕΟΚΑ εξέδωσε το 1958 στην Αλεξάνδρεια την ποιητική συλλογή «Προσμαρτυρία», η οποία είχε έντονο αντιαποικιακό περιεχόμενο με αποτέλεσμα να απαγορευθεί η κυκλοφορία της στην Κύπρο.[3]
Για το ποιητικό έργο του συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους Aιγυπτιώτες ποιητές.[7] Ο ίδιος αναφέρεται ως αντικαβαφικός λογοτέχνης[1], με επιρροές από τους Κωστή Παλαμά και Άγγελο Σικελιανό.[8] Μάλιστα ο Παλαμάς του αφιέρωσε ένα ποίημά του με τίτλο «Στον ποιητή Γλαύκο Αλιθέρση» από την συλλογή του Δειλοί καί Σκληροί Στίχοι.[9]
Ήταν παντρεμένος με την Εύα Ζαφειροπούλου.[5] Από τον γάμο του απέκτησε δύο κόρες[5], εκ των οποίων η μία πέθανε κατά την παιδική της ηλικία, γεγονός που είχε σημαντικό αντίκτυπο στον ίδιο.[1][6] Αναφέρεται πως κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε προβλήματα αλκοολισμού.[1]
Ενδεικτική εργογραφία
Ποίηση
Γαλανά δαχτυλιδάκια (ποιήματα, 1919)
Κρινάκια του γιαλού (ποιήματα, 1921)
Οι οραματισμοί του Eωσφόρου και άλλα ποιήματα, Κύπρος 1923
Απλή προσφορά, Κύπρος 1929
Θερισμοί και οργώματα, Αλεξάνδρεια 1939
Μυστικός δείπνος, Αλεξάνδρεια 1944
Μαθητικά τετράδια, Αλεξάνδρεια 1957
Προσμαρτυρία, Αλεξάνδρεια 1958
Αρμογή αιώνων και στιγμών, Λεμεσός 1964
Μελέτες
Δ.Θ.Λιπέρτης, Αλεξάνδρεια 1934
Το πρόβλημα Καβάφη, Αλεξάνδρεια 1934
Ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, Αλεξάνδρεια 1938