Γκερτ Μπίνις

Γκερτ Μπίνις
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gerd Binnig (Γερμανικά)
Γέννηση20  Ιουλίου 1947[1][2][3]
Φραγκφούρτη[4][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία (από 1949)
Υπό Συμμαχική Κατοχή Γερμανία (1947–1949)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου
Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φραγκφούρτης[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός[2]
ΕργοδότηςIBM (από 1978)
Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Φυσικής (1986)[6][7]
Μετάλλιο Ελιότ Κρεσόν (1987)[8]
IBM Fellow
Βαυαρικό Τάγμα Αξίας
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας
διεθνές βραβείο επιστημών «Βασιλιάς Φεϊζάλ» (1984)[9]
Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1998)
Gustav Hertz Prize (1983)
Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών (1994)[10]
Klung Wilhelmy Science Award (1983)
Kavli Prize in Nanoscience (2016)
Urania Medal (1991)
EPS Europhysics Prize (1984)[11]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκερτ Μπίνις (γερμ. Gerd Binnig, γενν. 20 Ιουλίου 1947)[12] είναι Γερμανός φυσικός που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1986 μαζί με τον Χάινριχ Ρόρερ για την εφεύρεση του μικροσκοπίου σαρώσεως σήραγγας.[13]

Παιδική ηλικία και σπουδές

Ο Μπίνις γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη και ως μικρό παιδί συνήθιζε να παίζει στα ερείπια από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένειά του ζούσε μερικώς στη Φραγκφούρτη και μερικώς στο Όφφενμπαχ, και ο Γκερτ πήγε σχολείο και στις δύο πόλεις. Σε ηλικία 10 ετών απεφάσισε να γίνει φυσικός, αλλά λίγο αργότερα αναρωτήθηκε αν αυτή ήταν η σωστή επιλογή. Επικεντρώθηκε περισσότερο στη μουσική, αρχίζοντας να παίζει βιολί σε ηλικία 15 ετών και να ερμηνεύει στη σχολική ορχήστρα και σε ένα τοπικό συγκρότημα.[12]

Σπούδασε ωστόσο φυσική, στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φραγκφούρτης, από όπου πήρε πτυχίο το 1973 και διδακτορικό το 1978 με επιβλέποντα καθηγητή τον Έκχαρντ Χαίνιχ (Eckhardt Hoenig).[14]

Σταδιοδρομία και έρευνα

Το 1978 ο Μπίνις δέχθηκε μια προσφορά της IBM για μια θέση στην ερευνητική ομάδα της στη Ζυρίχη, όπου συνεργάσθηκε με τους Χάινριχ Ρόρερ, Κρίστοφ Γκέρμπερ και Έντμουντ Βάιμπελ. Εκεί εφεύραν το μικροσκόπιο σάρωσης σήραγγας (STM), ένα όργανο που μπορεί να απεικονίζει επιφάνειες στο επίπεδο των ατόμων της ύλης.[15]

Το επίτευγμα αυτής της ομάδας της Ζυρίχης αναγνωρίσθηκε σύντομα με την απονομή διάφορων βραβείων: του Γερμανικού Βραβείου Φυσικής, του Βραβείου Ότο Κλουνγκ, του Βραβείου Hewlett Packard και του Βραβείου Βασιλέως Φαϊζάλ.[12], με αποκορύφωμα, το 1986, το μισό του Βραβείου Νόμπελ Φυσικής, που απονεμήθηκε στους Μπίνις και Ρόρερ (το άλλο μισό κέρδισε ο παλαιότερος ερευνητής Ερνστ Ρούσκα για την ανακάλυψη του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου).

Η επιτροπή των Βραβείων Nobel περιέγραψε τη σημασία που είχε για την επιστήμη η εφεύρεση του STM, σημειώνοντας ότι «εντελώς νέες περιοχές ανοίγουν στη μελέτη της δομής της ύλης».[13] Οι αρχές της φυσικής στις οποίες βασίσθηκε η κατασκευή του STM ήταν ήδη γνωστές, αλλά ο Μπίνις και οι συνάδελφοί του υπήρξαν οι πρώτοι που επέλυσαν τις σημαντικές πειραματικές προκλήσεις που εμπεριείχε η εφαρμογή τους.[13]

Από το 1985 έως το 1988 ο Μπίνις εργάσθηκε στην Καλιφόρνια, τόσο στις εγκαταστάσεις της IBM στο Almaden Valley, όσο και ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.[16] Το 1985 εφεύρε το μικροσκόπιο ατομικής δυνάμεως (AFM)[17], το οποίο ανέπτυξε στη συνέχεια μαζί με τους Κρίστοφ Γκέρμπερ και Κάλβιν Κουέιτ.[18]

Το 1987 ο Μπίνις διορίσθηκε ως IBM Fellow και το ίδιο έτος ξεκίνησε υπό τη διεύθυνσή του η Ομάδα Φυσικής της IBM στο Μόναχο, εργαζόμενη σε θέματα δημιουργικότητας[19] και στη μικροσκοπία ατομικής δυνάμεως.[20]

Το 1994 ο Μπίνις θεμελίωσε τη μέθοδο «Definiens», με βάση την οποία το έτος 2000 ίδρυσε ομώνυμη εταιρεία. Η εταιρεία ανέπτυσσε αυτή την Cognition Network Technology προκειμένου να αναλύονται από τους υπολογιστές εικόνες ακριβώς όπως τις αναλύει ο ανθρώπινος εγκέφαλος.[21]

Τον 21ο αιώνα ο Μπίνις έγινε μέλος της Νορβηγικής Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων.[22]

Το «Κέντρο Νανοτεχνολογίας Binnig και Rohrer», ερευνητικό κέντρο της IBM στο Ρύσλικον, κοντά στη Ζυρίχη, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του Γκερτ Μπίνις και του Χάινριχ Ρόρερ.

Προσωπική ζωή

Το 1969 ο Γκερτ Μπίνις νυμφεύθηκε την ψυχολόγο Λόρε Βάγκλερ (Lore Wagler) και απέκτησαν μαζί μία θυγατέρα, που γεννήθηκε στην Ελβετία, και έναν γιο, που γεννήθηκε στην Καλιφόρνια.[12]


Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Gerd Binnig - Facts». Ίδρυμα Νόμπελ.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. binnig-gerd. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  6. ↑ «The Nobel Prize in Physics 1986». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2021.
  7. ↑ «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2021.
  8. ↑ www.fi.edu/en/laureates/gerd-binnig.
  9. ↑ «Professor Gerd Binnig». διεθνές βραβείο «Βασιλιάς Φεϊζάλ». Ανακτήθηκε στις 4  Ιουνίου 2017.
  10. ↑ Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών. gerd-karl-binnig.
  11. ↑ www.eps.org/members/group_content_view.asp?group=85187&id=554142.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 «Gerd Binnig – Biographical». Nobel Media AB. 1986. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2014. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «The Nobel Prize in Physics 1986 – Press Release». Nobel Media AB. 15 Οκτωβρίου 1986. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2014. 
  14. ↑ «Definiens Management Team – Gerd Binnig, PhD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2014. 
  15. ↑ Binnig, G.; Rohrer, H.; Gerbe, Ch; Weibe, E. (1982). «Surface Studies by Scanning Tunneling Microscopy». Physical Review Letters 49 (1): 57. doi:10.1103/PhysRevLett.49.57. Bibcode: 1982PhRvL..49...57B. 
  16. ↑ «Gerd Binnig». kavliprize.org. 2 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2017. 
  17. ↑ G. Binnig: «Atomic force microscope and method for imaging surfaces with atomic resolution», δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ΗΠΑ US4724318 (priority date 25 Νοεμβρίου 1985)
  18. ↑ Binnig, G.; Quate, C.F. (1986). «Atomic Force Microscope». Physical Review Letters 56 (9): 930-933. doi:10.1103/PhysRevLett.56.930. ISSN 0031-9007. PMID 10033323. Bibcode: 1986PhRvL..56..930B. 
  19. ↑ G. Binnig: «Aus dem Nichts. Über die Kreativität von Natur und Mensch», Piper, 1990
  20. ↑ Giessibl, F.J.; Gerber, Christoph; Binnig, G. (1991). «A low-temperature atomic force/scanning tunneling microscope for ultrahigh vacuum». Journal of Vacuum Science & Technology B: Microelectronics and Nanometer Structures (American Vacuum Society) 9 (2): 984-988. doi:10.1116/1.585441. ISSN 0734-211X. Bibcode: 1991JVSTB...9..984G. https://epub.uni-regensburg.de/33834/1/A%20low%E2%80%90temperature%20atomic%20force%20.pdf. 
  21. ↑ Health, Audacity. «Team | Definiens». www.definiens.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016. 
  22. ↑ «Artikkel: Group 2: Astronomy, Physics and Geophysics». The Norwegian Academy of Science and Letters (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι