Ο Γιώργος Βλάχος είναι Έλληνας πρώην ποδοσφαιριστής, γεννημένος στην Κέρκυρα στις 13 Νοεμβρίου 1948.
Σταδιοδρομία
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Όλυμπο Κέρκυρας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1967 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου αρχικά αγωνίστηκε στην ομάδα της Αγίας Παρασκευής. Ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και ο Πανιώνιος ενδιαφέρθηκαν να τον αποκτήσουν και ο ΠΑΟ κατάφερε να τον εντάξει στην ομάδα του το 1969.[1] Αγωνιζόταν στη θέση του αριστερού αμυντικού, παρότι ήταν δεξιοπόδαρος. Πέτυχε τέσσερα τέρματα με τη φανέλα του ΠΑΟ.
Κέρδισε 2 Πρωταθλήματα με τον ΠΑΟ, το 1970 και το 1972. Σε ηλικία 23 ετών αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό, ενώ παράλληλα ήταν φοιτητής της Παντείου. Ο Γιώργος Βλάχος ήταν εκείνη την εποχή ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στη θέση του στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Μετά τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε στον ΟΦΗ από το 1976 έως το 1983, ενώ έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Άγιο Νικόλαο, όπου αγωνίστηκε έως το 1985.[2]
Το 1969 αγωνίστηκε με την Εθνική ερασιτεχνική ομάδα ποδοσφαίρου Ελλάδας στο Κύπελλο Ερασιτεχνών ΟΥΕΦΑ σε δυο αγώνες της προκριματικής φάσης με τη Μάλτα και την Ιταλία.
Παραπομπές
