Γέφυρα του Δούναβη

Γέφυρα του Δούναβη
ΜεταφέρειΕυρωπαϊκή Οδός 85 και σιδηροδρομική γραμμή
ΔιασχίζειΔούναβης
ΤοποθεσίαΡούσε και Τζιούρτζιου, Βουλγαρία και Ρουμανία
Σχέδιοtruss bridge, χαλύβδινη γέφυρα, διεθνής γέφυρα, road-rail bridge και πεζογέφυρα
Υλικόχάλυβας[1]
Συνολικό μήκος2.224 μέτρα[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Γέφυρα του Δούναβη (πρώην γνωστή ως Γέφυρα της Φιλίας,[2][3] βουλγαρικά: Мост на дружбата‎‎, Most na druzhbata ή, πιο συνηθισμένο, Дунав Mост, Dunav most; ρουμανικά: Podul Prieteniei‎‎ ή Podul de la Giurgiu) είναι χαλύβδινη γέφυρα πάνω από τον ποταμό Δούναβη που συνδέει τη βουλγαρική όχθη στα νότια με τη ρουμανική όχθη στα βόρεια και τις πόλεις Ρούσε και Τζιούρτζιου αντίστοιχα. Είναι μία από τις δύο γέφυρες που συνδέουν τη Ρουμανία με τη Βουλγαρία. Η άλλη είναι η Γέφυρα της Νέας Ευρώπης, που συνδέει το Βιντίν και το Καλαφάτ. Στη γέφυρα του Δούναβη μπορεί να φθάσει κάποιος με χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών - των λεωφορείων των γραμμών 4,11,12 και 28.

Ιστορία

Η προτεινόμενη γέφυρα σε ρουμανικό γραμματόσημο του 1948

Εγκαινιάστηκε στις 20 Ιουνίου 1954[4] και σχεδιάστηκε από τους Σοβιετικούς μηχανικούς Β. Αντρέγιεφ και Ν. Ρουντομάζιν.[5] Η γέφυρα έχει μήκος 2.223,52 μέτρων και ήταν τότε η μόνη γέφυρα πάνω από τον Δούναβη που μοιραζόταν μεταξύ της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ενώ η υπόλοιπη κυκλοφορία εξυπηρετούταν από πορθμεία και χερσαίες διαδρομές. Τα διακοσμητικά στοιχεία σχεδιάστηκαν από τον Βούλγαρο αρχιτέκτονα Γκεόργκι Οβτσάροφ. Η γέφυρα έχει δύο καταστρώματα. έναν αυτοκινητόδρομο δύο λωρίδων και έναν σιδηρόδρομο. Περιλαμβάνονται πεζοδρόμια για πεζούς. Το κεντρικό τμήμα της γέφυρας (85 μ.) είναι κινητό και μπορεί να ανυψωθεί για διέλευση μεγάλων σκαφών. Η συντήρηση του κινητού μέρους αποτελεί ευθύνη της Ρουμανίας και ελέγχεται περιοδικά. Η γέφυρα κατασκευάστηκε σε δυόμισι χρόνια με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης.

Οι Σοβιετικοί την ονόμασαν "Γέφυρα Φιλίας", αλλά μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στις δύο χώρες, η γέφυρα πήρε το πιο λειτουργικό όνομα "Γέφυρα του Δούναβη".[2][3]

Στη γέφυρα υπάρχουν σταθμοί συνοριακών ελέγχων, καθώς χρησιμεύει ως συνοριακή διέλευση μεταξύ των δύο χωρών. Από τον Ιανουάριο του 2007 δεν υπάρχει πλέον τελωνειακός έλεγχος και ο έλεγχος διαβατηρίου / ταυτότητας γίνεται "σε ένα γραφείο" είτε από τη βουλγαρική ή τη ρουμανική συνοριακή αστυνομία, που αποτελεί "εσωτερικό σύνορο" εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο συνοριακός έλεγχος θα καταργηθεί εντελώς όταν η Βουλγαρία και η Ρουμανία προσχωρήσουν στη ζώνη Σένγκεν.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 2011 άνοιξε το βουλγαρικό τμήμα της γέφυρας, μετά από δύο μήνες αποκατάστασης.

Υπάρχει ένα ζευγάρι ορθογώνιων πύργων που στηρίζονται από τους στύλους και στις δύο άκρες.

Πανόραμα της Γέφυρας του Δούναβη από το Ρούσε

Διόδια

Για την διέλευση της γέφυρας από την ρουμανική πλευρά, ισχύουν τα παρακάτω διόδια:[6]

Όχημα Ευρώ
Έως 8+1 θέσεις και έως 3.5 τόνους 2 ευρώ
Φορτηγά έως 7.5 τόνους, οχήματα ανάμεσα σε 9 και 23 θέσεις 12 ευρώ
Φορτηγά έως 12 τόνους 18 ευρώ
Φορτηγά άνω των 12 τόνων με έως 3 άξονες. Οχήματα με πάνω 23 θέσεις 25 ευρώ
Φορτηγά άνω των 12 τόνων με 4 ή περισσότερους άξονες 37 ευρώ

Γκαλερί

Δείτε επίσης


Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 (Ουγγρικά, Γερμανικά, Αγγλικά) Danube-bridges from the Black Forest to the Black Sea. Βουδαπέστη. 2010.
  2. ↑ 2,0 2,1 Bousfield, Jonathan· Richardson, Dan (2002). Rough guide to Bulgaria (4 έκδοση). Rough Guides. σελ. 203. ISBN 1-85828-882-7. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Watkins, Richard· Deliso, Christopher (2008). BulgariaΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή (3 έκδοση). Lonely Planet Publications. σελ. 271. ISBN 978-1-74104-474-4. 
  4. ↑ The history of "The Danube" bridge Αρχειοθετήθηκε 2011-09-01 στο Wayback Machine. (Ρουμανικά)
  5. ↑ «Лужнецкий мост, г. Москва». sprintinfo.ru. sprintinfo.ru. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2013. 
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι