Ο Βάκιλλος (επιστ. ονομ.: Bacillus) είναι γένος βακτηρίων, μέλος της συνομοταξίας Firmicutes με 266 γνωστά είδη. Τα είδη των βάκιλλων μπορεί να είναι υποχρεωτικά αερόβια (αυτά που εξαρτώνται από οξυγόνο) ή αναερόβια, δηλαδή αυτά που έχουν την ικανότητα να είναι αναερόβια στην απουσία οξυγόνου. Η καλλιέργεια του βακίλλου είναι θετική στην καταλάση ενζύμου, αν το οξυγόνο έχει χρησιμοποιηθεί ή είναι παρόν.^[1]

Οι βάκιλοι μπορεί να μειώσουν τον εαυτό τους σε οβάλ ενδοσπόρια και μπορούν να παραμείνουν σε αυτή τη λανθάνουσα κατάσταση για χρόνια. Ο σχηματισμός ενδοσπόριων συνήθως προκαλείται από έλλειψη θρεπτικών συστατικών: το βακτήριο χωρίζεται εντός του κυτταρικού τοιχώματος, και η μία πλευρά, στη συνέχεια, καταπίνει την άλλη. Δεν είναι αληθινά σπόρια.^[2][3]

Πανταχού παρόντες στη φύση, οι βάκιλοι περιλαμβάνουν τόσο τα ελεύθερα (μη παρασιτικά) είδη, και δύο παρασιτικά/παθογόνα είδη. Αυτά τα δύο είδη είναι ιατρικώς σημαντικά: το B. anthracis (Βάκιλλος του άνθρακα) προκαλεί τη νόσο του άνθρακα και το B. cereus (Βάκιλλος ο κηρόχρους) προκαλεί τροφική δηλητηρίαση.

Πολλά είδη βακίλων παράγουν άφθονες ποσότητες ενζύμων που χρησιμοποιούνται σε διάφορες βιομηχανίες, όπως η παραγωγή της άλφα αμυλάσης που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία.

• Bacillus γονιδιώματα και τις σχετικές πληροφορίες στο ΠΆΤΡΙΚ, Βιοπληροφορική Κέντρο Πόρων χρηματοδοτούνται από NIAID