Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1896 και ήταν γιος του Μιχαήλ Κακαρά, πολιτευτή και βουλευτή. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μετά στη Βιέννη.[1] Εργάστηκε ως χειρουργός μαιευτήρας και γυναικολόγος. Το 1932 ανέλαβε διευθυντής σε ιδιωτική κλινική στη Χαλκίδα.
Αρχικά εξελέγη βουλευτής Ευβοίας με το Λαϊκόν Κόμμα το 1932, Χαλκίδας το 1933 και Ευβοίας το 1946 (αργότερα εντάχθηκε στο Νέον Κόμμα) και ως ανεξάρτητος στις εκλογές του 1950 (παραιτήθηκε στις 7 Ιουλίου 1951).[2]
Στις δημοτικές εκλογές του 1951 εξελέγη Δήμαρχος Χαλκίδας και υπηρέτησε στη θέση αυτή από τις 15 Απριλίου 1951 ως τις 21 Νοεμβρίου 1954 και από τις 4 Δεκεμβρίου 1954 ως την 1η Ιανουαρίου 1956, οπότε παραιτήθηκε για να συμμετάσχει στις εκλογές του 1956.[3]
Εξελέγη βουλευτής Εύβοιας με την ΕΡΕ το 1956 και επανεξελέγη ως ανεξάρτητος το 1958 και με την ΕΡΕ το 1961, το 1963 και το 1964.[2]
Ο Κακαράς χρημάτισε υπουργός Υγιεινής στην κυβέρνηση Τσαλδάρη από τις 4 Νοεμβρίου 1946 ως τις 24 Ιανουαρίου 1947.[4]
Πέθανε σε ηλικία 72 ετών το 1967 και κηδεύτηκε στη Χαλκίδα στις 11 Ιουνίου 1967.[5] Ήταν παντρεμένος με τη Ζωή Τζιώτη και είχαν 4 παιδιά (3 γιους και 1 κόρη).[1]
