Ο Ανδρέας Λαμπρής (γεννημένος στις 30 Απριλίου 1942 στη Θεσσαλονίκη), ήταν Έλληνας βετεράνος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε ως αμυντικός στην ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης από το 1965 μέχρι το 1968.

Ο Λαμπρής ξεκίνησε την καριέρα του από την ΑΕ Χαριλάου και πραγματοποίησε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του το καλοκαίρι του 1965 όταν πήρε μεταγραφή στον Άρη Θεσσαλονίκης.

Παρέμεινε τρεις σεζόν (1965-68) στους "κίτρινους", και μολονότι η θέση του ήταν στο κέντρο, αγωνίστηκε κυρίως σε θέσεις της άμυνας, ως αναπληρωματικό του Καμπουρλάζου (δεξί μπακ). Σε μια εποχή που δεν υπήρξε δικαίωμα αλλαγών κατά τη διάρκεια του αγώνα και οι θέσεις στη βασική ενδεκάδα ήταν κατά βάση καπαρωμένες από πιο έμπειρους παίκτες, ο Λαμπρής κατόρθωσε να καταγράψει 30 συμμετοχές στην Α' Εθνική.

Την σεζόν 1965-66, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Ά Εθνική, στις 14 Απριλίου 1966, στον αγώνα Ηρακλής-Αρης ^[1], και αυτή υπήρξε η μοναδική του συμμετοχή για τη σεζόν εκείνη.

Τη σεζόν 1966-67 πραγματοποίησε 12 εμφανίσεις, διακρινόμενος για τα αθλητικά του προσόντα και το πολύ δυνατό παιχνίδι του.

Η σεζόν 1967-68 ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για τον Λαμπρή καθώς άρχισε να καθιερώθηκε στο βασικό σχήμα της ομάδας και κατέγραψε 17 συμμετοχές.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1967, σημείωσε το μοναδικό του τέρμα (με κτύπημα πέναλτι στο 76ο λεπτό) με τη φανέλα του Άρη σε επίσημο αγώνα, στην εκτός έδρας ήττα από την Βέροια με 2-1. ^[2]

Ωστόσο στάθηκε άτυχος καθώς τραυματίστηκε σοβαρά στις 25 Φεβρουαρίου 1968, στην ήττα του Άρη από τον Απόλλων Αθηνών στην Αθήνα ^[3] και έκτοτε δεν κατόρθωσε να επανέλθει στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας.

Μοιραία, στις 8 Αυγούστου 1968, αποδεσμεύθηκε από τον Άρη.^[4]

Πύλη Ποδόσφαιρο

• Την καρδιά αν ρωτήσεις ποτέ... Αυτοί που μας έφτασαν ως τα εκατό, ISBN 978-960-93-5927-6