Η Ένωση της Νοτίου Αφρικής (ολλανδικά: Unie van Zuid-Afrika Αφρικάανς: Unie van Suid-Afrika) είναι ο ιστορικός προκάτοχος της σημερινής Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής. Ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου 1910 με την ενοποίηση της αποικίας του Ακρωτηρίου, του Νατάλ, του Τράνσβααλ και του Ελεύθερου Κράτους της Οράγγης. Περιλάμβανε τα εδάφη που παλαιότερα αποτελούσαν μέρος της Νοτιοαφρικανικής Δημοκρατίας και της Ελεύθερης Επικράτειας του Οράγγη.
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ένωση της Νοτίου Αφρικής ήταν υπογράφουσα της Συνθήκης των Βερσαλλιών και έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Κοινωνίας των Εθνών. Ανατέθηκε στη διοίκησή της η Νοτιοδυτική Αφρική (η σημερινή Ναμίμπια) κατ’ εντολήν της Κοινωνίας των Εθνών. Διοικητικά, αποτελούσε επαρχία της Ένωσης αλλά ποτέ δεν προσαρτήθηκε επίσημα.
Όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία, η Ένωση ήταν μια αυτοδιοικούμενο ντομίνιον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η πλήρης κυριαρχία του επιβεβαιώθηκε με τη Διακήρυξη Μπάλφουρ του 1926 και το Καταστατικό του Ουεστμίνστερ του 1931. Κυβερνήθηκε υπό μια μορφή συνταγματικής μοναρχίας, με το Στέμμα να εκπροσωπείται από έναν γενικό κυβερνήτη. Η Ένωση με τη θέσπιση του συντάγματος του 1961, με το οποίο το πολίτευμα έγινε η δημοκρατία και αποχώρησε από την Κοινοπολιτεία.
Η Ένωση της Νοτίου Αφρικής ήταν ένα ενιαίο κράτος και όχι μια ομοσπονδία όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία, με τα κοινοβούλια κάθε αποικίας να καταργούνται και να αντικαθίστανται με επαρχιακά συμβούλια.[2] Δημιουργήθηκε ένα διθάλαμο κοινοβούλιο, αποτελούμενο από τη Βουλή και τη Γερουσία, με τα μέλη του κοινοβουλίου να εκλέγονται κυρίως από τη λευκή μειονότητα της χώρας. [3]
Σημειώσεις
- ↑ Remained the royal anthem until 1961.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι