Άντα Φιγκιέρα-Σικόρσκα

Άντα Φιγκιέρα-Σικόρσκα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση26  Ιανουαρίου 1929[1][2]
Σιέντλτσε[3]
Θάνατος7  Αυγούστου 1996[2]
Τορίνο[2]
Αιτία θανάτουκαρκίνος[2]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Ιταλία (1946–1996)
Βασίλειο της Ιταλίας (1929–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕσπεράντο
Πολωνικά
Ιταλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βαρσοβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεσπεραντίστρια
δημοσιογράφος[4]
Οικογένεια
ΣύζυγοςGian Carlo Fighiera[2]
ΓονείςΦραντσίσεκ Σικόρσκι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕπίτιμο Μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Εσπεράντο
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Άντα Σικόρσκα (μεσαία σειρά, R) στα χρόνια της στο Ισφαχάν με την αδερφή της Μαρία (κάτω) και τις συμμαθήτριές της Μαρία Γκόρντζιέικo (μεσαία σειρά, L) και Αλεξάνδρα Γιαρμούλσκα (κορυφή), όλες με στολή Πολωνών προσκόπων, 1943-1944

Η Άντα Φιγκιέρα-Σικόρσκα (πολωνικά: Ada Fighiera-Sikorska), ή Άντα Σικόρσκα (Ada Sikorska), (26 Ιανουαρίου 1929 - 7 Αυγούστου 1996) ήταν Πολωνή Εσπεραντίστρια.[5] Επιμελήθηκε την κορυφαία εφημερίδα στην γλώσσα Εσπεράντο για τριάντα χρόνια. Ήταν μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Δημοσιογράφων Εσπεράντο (ΠΕΔΕ), της Ένωσης Εσπεραντόφωνων Συγγραφέων (ΕΕΣ), της Λέσχης PEN Εσπεράντο και επίτιμο μέλου της Παγκόσμιας Ένωσης Εσπεράντο (ΠΕΕ).

Βιογραφία

Η Φιγκιέρα-Σικόρσκα γεννήθηκε στο Σιέντλτσε το 1929, αλλά μεγάλωσε στη Βαρσοβία. Όταν ξεκίνησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος το 1939, αυτή και η οικογένειά της κατέφυγαν στο Λβιβ, όπου ο πατέρας της, ο στρατηγός Φραντσίσεκ Σικόρσκι οργάνωσε την άμυνα της πόλης. Μετά την ήττα, η οικογένειά της στάλθηκε στη Σιβηρία.[6] Ο πατέρας της κατέληξε στο ειδικό στρατόπεδο NKVD για τους Πολωνούς αιχμάλωτοι πολέμου στο Σταροσιλσκ και πυροβολήθηκε περίπου με 3.800 κρατούμενους την άνοιξη του 1940 στο Χάρκοβο ως μέρος του η σφαγή σχεδόν 22 χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών και εφέδρων και αστυνομικών που ονομάστηκαν συλλογικά Σφαγή του Κάτιν.

Το 1941, η ΕΣΣΔ απελευθέρωσε δύο εκατομμύρια Πολωνούς πολίτες που κρατούνταν στη Σιβηρία. Το 1942, η Άντα, με τη μητέρα και την αδερφή της, κατάφερε να περάσει από τη Σαμαρκάνδη στην Τεχεράνη και μετά στο Ισφαχάν, όπου πήγε στο πολωνικό σχολείο. Μεταξύ 1945 και Ιανουαρίου 1948 έζησε με άλλους Πολωνούς πρόσφυγες στη Βηρυτό. Το 1948 πέρασε τις πανπολωνικές εξετάσεις στη Μεγάλη Βρετανία. Το Νοέμβριο επέστρεψε στην Πολωνία μετά από οκτώ χρόνια απουσίας.

Αποφοίτησε στις σλαβικές σπουδές, με ειδίκευση στη δημοσιογραφία, από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, πριν ξεκινήσει την πρώτη της δουλειά σε εκδοτικό οίκο. Το 1956 συμμετείχε σε μαθήματα της γλώσσας Εσπεράντο στη Βαρσοβία, με επικεφαλής τον Γιούλιο Μπάγκι.

Το 1958, πριν από το ιωβηλαίο Παγκόσμιο Συνέδριο Εσπεράντο στη Βαρσοβία, έγινε αντιπρόεδρος της Εταιρείας Εσπεράντο της Βαρσοβίας και μέλος του εκδοτικού γραφείου του κρατικού ραδιοφώνου της Πολωνίας.[7] Στη συνέχεια συνάντησε τον μελλοντικό σύζυγό της, ο οποίος ήταν μέλος της Μόνιμης Επιτροπής του Κογκρέσου (Konstancja Kongres Kongato), που προετοιμάζει το συνέδριο. Το 1960, παντρεύτηκε τον Τζιάν Κάρλο Φίγκιερ στις Βρυξέλλες.[8] Ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκε μαζί του για να οργανώσει το Παγκόσμιο Συνέδριο Εσπεράντο στο Χάρογκεϊτ της Αγγλίας.

Το 1962, η Φιγκιέρα-Σικόρσκα ανέλαβε το εσπεράντο περιοδικό «Heroldo de Esperanto», στο οποίο ήταν εκδότρια για 36 χρόνια,[9][10] μέχρι το θάνατό της. Το περιοδικό εκδόθηκε για δεκαεπτά χρόνια στις Βρυξέλλες, στη συνέχεια για εννέα χρόνια στη Μαδρίτη και τέλος, από το 1988, στο Τορίνο. Συμμετείχε σε διεθνή, εθνικά και περιφερειακά συνέδρια και συναντήσεις της εσπεράντο ως καθηγήτρια και λέκτορας.

Η Φιγκιέρα-Σικόρσκα πέθανε σε ηλικία 67 ετών στο Τορίνο από μια ανίατη ασθένεια της σπονδυλικής στήλης και του ήπατος. Κατόπιν αιτήσεώς της, το σώμα της αποτεφρώθηκε. Οι στάχτες της έχουν αποθηκευτεί στο κολουμβάριο του κύριου νεκροταφείου του Τορίνο.[11]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 (Πολωνικά) MAK. 9810573568005606.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Halina Gorecka, Alexander Korzhenkov: «Nia diligenta kolegaro» (Εσπεράντο) Lithuanian Esperanto Association, Sezonoj. 2018. Ανακτήθηκε στις 25  Μαρτίου 2021.
  3. ↑ Halina Gorecka, Alexander Korzhenkov: «Nia diligenta kolegaro» (Εσπεράντο) Lithuanian Esperanto Association, Sezonoj. 2018. Ανακτήθηκε στις 26  Μαρτίου 2021.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  5. ↑ Γιαντβίγκα Γκιμπτσίνσκα (2000). De tajgo al minaretoj. Ρότερνταμ: UEA. 
  6. ↑ «Niezapomniana Ada(w Esperanto)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2019. 
  7. ↑ Γιαντβίγκα Γκιμπτσίνσκα (2000). De tajgo al minaretoj. Ρότερνταμ: UEA. 
  8. ↑ «Österreichische Nationalbibliothek - Ada Fighiera-Sikorska und Gian Carlo Fighiera, Βρυξέλλες, 1960». www.bildarchivaustria.at. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2019. 
  9. ↑ «Kongresa Libro. 94a Universala Kongreso de Esperanto. Bjalistoko, 25 julio - 1 aǔgusto 2009». Kongresa Libro (Ρότερνταμ: UEA): 14. 2009. ISSN 0083-3851. 
  10. ↑ «"Heroldo de Esperanto" (w Esperanto))». 
  11. ↑ δωμάτιο A2, αριθμός θέσης 24.