Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966.[4] Αποφοίτησε το 1988 από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπόνησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Νομικής το 1994.[5]
Από το 2002 διδάσκει διεθνές δίκαιο και εξωτερική πολιτική με ειδίκευση στις Ελληνοτουρκικές Σχέσεις στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου.
Στις εκλογές του 2019 εξελέγη βουλευτής Α' Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία και στις 4 Ιανουαρίου 2021 ορίστηκε υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, αρμόδιος για θέματα Ανώτατης Εκπαίδευσης.[6] Οι αρμοδιότητες που του ανατέθηκαν αφορούσαν κυρίως στις υπηρεσιακές μεταβολές, στην εκπροσώπηση του υπουργείου Παιδείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων με άλλα συναρμόδια υπουργεία και όργανα.[7]
Επίθεση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Στις 15 Φεβρουαρίου 2017, στην προσπάθεια του να αποτρέψει γκράφιτι σε πεζόδρομο εντός του Παντείου, δέχθηκε επίθεση από τρεις νεαρούς, η οποία οδήγησε στον τραυματισμό του.[8] Ο πρώτος δράστης καταδικάστηκε σε δώδεκα μήνες φυλάκιση με αναστολή για επικίνδυνη σωματική βλάβη,[9] ενώ ο δεύτερος σε 18 μήνες φυλάκισης χωρίς αναστολή αλλά με δικαίωμα εξαγοράς.[10]
Επί μήνες μετά το περιστατικό ομάδες φοιτητών και αναρχικών πραγματοποιούσαν παρεμβάσεις και διέκοπταν ομιλίες και μαθήματά του.[11][12] Στις 2 Οκτωβρίου 2017 τοιχοκολλήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας και σε πανεπιστημιακές σχολές, αφίσες που είχαν τη φωτογραφία του Συρίγου με τον υβριστικό χαρακτηρισμό «φασίστας» και απειλές εναντίον του. Στην ενέργεια άνθρωποι διαφόρων πολιτικών χώρων εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον Συρίγο,[13][14] όπως και ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.[15] Αργότερα, η Εισαγγελία Αθηνών παρενέβη αυτεπαγγέλτως για τη στοχοποίηση.[16]
Κριτική
Ο Συρίγος έχει σχετιστεί με την εξτρεμιστική δεξιά από πολιτικούς του αντιπάλους, καθώς συμμετείχε στο «Δίκτυο 21», μια οργάνωση με σκοπό την διάδοση των ιδεών του πατριωτισμού, με έντονο συντηρητικό, αντικομμουνιστικό και αλυτρωτικό χαρακτήρα.[17][18]
Σε δήλωσή του, ως υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, αρμόδιος για θέματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, υπερασπίστηκε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τη διαφαινόμενη σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας, κάνοντας αναφορά στην παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στα πανεπιστήμια κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας. Συγκεκριμένα, είχε δηλώσει: «Να θυμίσω ότι από το 1969 είχε ιδρυθεί μέσα στα πανεπιστήμια αστυνομικό τμήμα, τουλάχιστον στις πανεπιστημιουπόλεις. Επομένως, υπήρχε αστυνομικό τμήμα μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις». Η δήλωση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις από το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης που έκανε λόγο για «επίκληση πρακτικών της χούντας» και για «πηγή έμπνευσης της πανεπιστημιακής αστυνομίας».[19][20] Ο ίδιος ανταπάντησε στις επικρίσεις κάνοντας λόγο για απομόνωση φράσης, την οποία ως ιστορική αναφορά χρησιμοποίησε για χάριν ορθότητας.[21]
Στις 14 Ιουλίου 2022 από το βήμα της Βουλής αναφέρθηκε στην Εξέγερση του Πολυτεχνείου, λέγοντας ότι «το χουντικό καθεστώς δεν έπεσε λόγω της εσωτερικής αντιστάσεως» και ότι «δημιουργήθηκε μία μυθολογία που είχε και εξακολουθεί να έχει στο επίκεντρό της το Πολυτεχνείο».[22] Για τη δήλωσή του επικρίθηκε από κόμματα της αντιπολίτευσης.[23]
Συγγραφικό έργο
Έχει συγγράψει άρθρα και βιβλία, μεταξύ άλλων το 1998 το 'The status of the Aegean Sea according to international law',[24] το 2006 το 'Σχέδιο Ανάν, κληρονομιές του παρελθόντος και προοπτικές του μέλλοντος',[25] το 2015 τις 'Ελληνοτουρκικές σχέσεις'[26] και σε συνεργασία με τον καθηγητή της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευάνθη Χατζηβασιλείου[27], το 2019 το βιβλίο «Η Συμφωνία των Πρεσπών και το Μακεδονικό Ζήτημα»[28] και το 2022 «Μικρασιατική Καταστροφή: 50 ερωτήματα και απαντήσεις».[29]
