Stinson L-1 Vigilant

Stinson L-1 (O-49) Vigilant
Το Stinson L-1 Vigilant
Τύποςαεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας
ΚατασκευαστήςStinson Aircraft Corporation (αργότερα έγινε τμήμα της Vultee Aircraft)
Χώρα προέλευσηςΗΠΑ
ΣχεδιασμόςA.P. Fontaine
Παρθενική πτήση15 Ιουλίου 1940
Πρώτη παρουσίαση1941
Κύριος χειριστήςUnited States Army Air Corps
RAF
Μονάδες που παρήχθησαν324

Το Stinson L-1 Vigilant (ονομασία της κατασκευάστριας εταιρείας: Model 74) ήταν αμερικανικό ελαφρύ μονοκινητήριο αεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας το οποίο ανέπτυξε η Stinson Aircraft Company την δεκαετία του 1940.[1] Το Αεροπορικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Corps, USAAC) τα ενέταξε σε υπηρεσία με την ονομασία O-49.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Το Vigilant δημιουργήθηκε για να καλύψει απαίτηση που εξέδωσε το 1938 το USAAC για την απόκτηση νέου διθέσιου ελαφρού αεροσκάφους αναγνώρισης. Οι εντυπωσιακές δυνατότητες του γερμανικού Fieseler Storch, το οποίο ήταν αντίστοιχης κλάσης, οδήγησαν αργότερα στην επανεξέταση των απαιτούμενων χαρακτηριστικών προκειμένου το καινούργιο αμερικάνικο αεροσκάφος να είναι εφάμιλλο του γερμανικού. Η Stinson κέρδισε στον σχετικό διαγωνισμό στον οποίο συμμετείχαν περισσότεροι από έντεκα κατασκευαστές.[2]

Ήταν υψηλοπτέρυγο μονοπλάνο το οποίο προωθούνταν από αστεροειδή κινητήρα Lycoming, ο οποίος έστρεφε έλικα σταθερού βήματος Hamilton Standard. Σχεδιαστικά ήταν βελτιστοποιημένο για πτήση σε χαμηλές ταχύτητες. Μπορούσε μάλιστα να παραμένει σταθερό εν πτήσει ακόμα και σε ταχύτητες της τάξεως των 31 mph. Ένα από τα διαδεδομένα ανέκδοτα σχετικά με το αεροσκάφος ήταν ότι μπορούσε να πετάξει προς τα πίσω εάν επικρατούσε ισχυρός μετωπικός άνεμος.[2] Ήταν κατασκευασμένο από ατσάλινες δοκούς και ύφασμα, ενώ το μέρος της ατράκτου μπροστά από τις πτέρυγες ήταν καλυμμένο από ατσάλινο φύλο. Οι επιφάνειες ελέγχου καθώς και το ουραίο ήταν από ανοξείδωτο ατσάλι με υφασμάτινη επικάλυψη. Διέθετε σταθερό σύστημα προσγείωσης.

Όταν παρέλαβε ο Στρατός το πρωτότυπο για αξιολόγηση, του έδωσε την ονομασία YO-49. Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου 1940, με τον δοκιμαστή πιλότο Al Schramm στα χειριστήρια.[2]

Επιχειρησιακή ιστορία

Τα Vigilant ανέλαβαν διάφορες αποστολές κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτές περιλαμβάνονταν, πέρα από τον βασικό ρόλο της στρατιωτικής συνεργασίας, η ρυμούλκηση ανεμοπτέρων, η αεροδιάσωση, η μεταφορά προμηθειών καθώς και η μεταφορά ανθρώπων σε ειδικές αποστολές (σαμποτάζ, κατασκοπεία κλπ).[3] Αργότερα εντάχθηκε σε υπηρεσία το O-49A, το οποίο είχε ελαφρώς μακρύτερη άτρακτο. Το 1942 τα Ο-49 και Ο-49Α μετονομάστηκαν σε L-1 και L-1A αντίστοιχα.

Η RAF παρέλαβε περισσότερα από 100 αεροσκάφη των δύο εκδόσεων στα πλαίσια του Lend-Lease. Σε βρετανική υπηρεσία ονομάζονταν Vigilant Mk I και Vigilant Mk II.

Πολλά αεροσκάφη μετατράπηκαν επίσης σε νοσοκομειακά, μάλιστα δώδεκα εξ αυτών σε αμφίβια.[4][2]. Σταδιακά τα L-1 αντικαταστάθηκαν από τα πιο σύγχρονα L-5 Sentinel και L-4 Grasshopper, τα οποία κατασκευάστηκαν σε πολύ μεγάλους αριθμούς.

Διασωζόμενα αεροσκάφη

Σήμερα ανήκουν στις συλλογές μουσείων των ΗΠΑ πέντε O-49 Vigilant.[5]

Εκδόσεις

Stinson Model 74
εσωτερική ονομασία της εταιρείας
O-49 Vigilant
Ονομασία που έδωσε ο Στρατός των ΗΠΑ στα 142 αεροσκάφη της πρώτης παρτίδας παραγωγής.[4]
L-1 Vigilant
Η ονομασία των Ο-49 από το 1942 και μετά.[4]
O-49A Vigilant
Έκδοση με επιμηκυμένη άτρακτο.[6] Κατασκευάστηκαν 182.
O-49B Vigilant
Τρία ή τέσσερα αεροσκάφη που μετατράπηκαν σε νοσοκομειακά.[7]
L-1A Vigilant
Η ονομασία των Ο-49Α από το 1942 και μετά.[4]
L-1B Vigilant
Η ονομασία των O-49B από το 1942 και μετά.[4]
L-1C Vigilant
113 L-1A που μετατράπηκαν σε νοσοκομειακά.[7]
L-1D Vigilant
Έκδοση του L-1A για ρυμούλκηση ανεμοπτέρων.[7]
L-1E Vigilant
Αμφίβιο νοσοκομειακό αεροσκάφος (επτά μονάδες).[4]
L-1F Vigilant
Αμφίβιο νοσοκομειακό αεροσκάφος (πέντε μονάδες).[4]
Vigilant Mk I
Η ονομασία που έδωσε η RAF στα L-1 που ενέταξε σε υπηρεσία.[7]
Vigilant Mk II
Η ονομασία που έδωσε η RAF στα L-1A που ενέταξε σε υπηρεσία.[7]
CQ-2 Vigilant
Ονομασία ενός ή περισσοτέρων L-1A που μετέτρεψε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σε αεροσκάφη ελέγχου στόχων.[7]

Χρήστες

Ηνωμένο Βασίλειο
ΗΠΑ
Αεροπορικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Corps, USAAC)

Δείτε επίσης

Παρόμοια αεροσκάφη

Παραπομπές

  1. ↑ Eden and Moeng 2002, p. 1100.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Merriam 2002, p. 26.
  3. ↑ Adcock 2005, p. 7.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Merriam 2002, p. 27.
  5. ↑ Ogden 2007, p. 604
  6. ↑ "Vultee L-1A Vigilant." Αρχειοθετήθηκε 2013-08-01 στο Wayback Machine. National Museum of the United States Air Force, 17 April 2009.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 "Stinson O-49." Aerofiles, 17 April 2009.

Βιβλιογραφία

  • Adcock, Al. US Liaison Aircraft in action (Aircraft in Action: No. 195). Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, 2005. ISBN 978-0897474870.
  • Donald, David (ed.). American Warplanes of World War II. London: Aerospace Publishing, 1995. ISBN 1-874023-72-7.
  • Eden, Paul and Soph Moeng (eds.). The Complete Encyclopedia of World Aircraft. London: Amber Books Ltd., 2002. ISBN 0-7607-3432-1
  • Merriam, Ray (ed.). World War II Journal #15: U.S. Military Aircraft of World War II. Bennington, Vermont, USA: Merriam Press, 2002. ISBN 1-57638-167-6.
  • Ogden, Bob. Aviation Museums and Collections of North America. Tonbridge, Kent, UK: Air-Britain (Historians ) Ltd, 2007. ISBN 0-85130-385-4.
  • The Illustrated Encyclopedia of Aircraft (Part Work 1982-1985). London: Orbis Publishing, 1985.